Helgarpósturinn - 19.01.1984, Blaðsíða 12

GRASIÐA
Við pylsuvagninn: Sö-so-so
Þegar Albert hafði komið fram
í þættinum Ungir pennar og flutt
Strikiö sitt, fór hann rakleitt nið-
ur að pylsuvagninum, hlakkandi
yfir að Tímarit Máls og menn-
ingar mundi biðja hann um efni
og Þjóðviljinn héldi að strikið
væri visst brot af línunni frá
Moskvu. Hann sagði því við
sjálfan sig:
Ég skal strika út sem styrk-
þega Launasjóðs rithöfunda þau
Thor, Svövu, Jakobínu og Guð-
berg. Ég tek hann allan til mín
með Strikinu.
Nú hló kappinn með sjálfum
sér og gat ekki hugsað á meðan.
Því hver getur hugsað meðan
hann hlær? En að hlátri loknum
sagði hann með sjálfum sér:
Mér er sama um Samtök
Svarta Beltisins, júdókappanna
Thors, Eysteins og Silju sem
tryggja Thor góða dóma. Við
fndriði bryddum upp á einhverju
nýju og frumlegu, eins og því að
stofna Samtök Vindlabeltisins.
Svo skorar gyllta vindlabeltið á
svarta beltið og hirðir gullið. Rit-
deilan verður hörð, en við Ind-
riði stöndum fastir á Storð í fjöl-
breyttum litum. Þá fellur Tímarit
Máls og menningar undir okkur.
Guð minn góður, sagði Ragn-
hildur Helgadóttir þegar hún
kom og sá að Albert var í „innri
umræðum" og allur sem í með-
vitundarflæði máls, vitsmuna,
tungu og bókmennta. En auðvit-
að gleymdi hann ekki fjárhags-
hliðinni á neinu þessa.
Mikið hugmyndaflæði hjá Al-
bert merkir að gengisfelling er í
aðsigi, sagði Ragnhildur með
sjálfri sér. Nú vill hann fella.
Síðan skal Indriði taka Fær-
eyska Nóbelinn frá Þorgeiri Þor-
geirssyni, hélt Albert áfram í
huganum og hann ætlaði að
halda enn lengra í hugsun en þá
tók hann eftir Geir Hallgrímssyni
sem var að kalla á Svavar Gests-
son:
Halló, Svavar, komdu! Þér er
alveg óhætt að koma hingað að
Pylsuvagninum þótt þú sért að
falla af pylsuvagni stjórnmál-
anna — í bili að minnsta kosti.
Þú kemst að honum aftur og á
hann, vertu viss, þegar annað
hvort við sjálfstæðismenn eða
framsóknarmenn færum okkur
yfir á vinstri væng pylsuvagns-
ins eða þið alþýðubandalags-
menn komið nær hægri kantin-
um. A Pylsuvagninum eru ótal
hliðar.
Svavar brá sér strax á vett-
vang, og um leið og hann kom
sagði hann:
Það er sífellt verið að fjarg-
viðrast yfir kreppu í auðvalds-
heiminum, bæði í hægri blöðun-
um en þó einkum í þeim vinstri,
eins og í hinu þríeina ritstýrða
blaði Þjóðviljanum, með sinni
heilögu kristnu þrenningu: Maríu
mey, sem er Kjartan Ólafsson,
guði, sem er Einar Karl og hin-
um Heilaga anda, sem er Árni
Bergmann. En þar er látið eins
og hinn sósíalíski heimur sé ekki
til, hann sem er þó að minnsta
kosti helmingur jarðar og í hon-
um býr röskur helmingur jarðar-
búa. Þá er honum gleymt. Og
ekki minnst á að í heimi sósíal-
ismans er ekki bara kreppa held-
ur má líkja lífinu þar við algera
blóðkreppusótt. Meðan valdhaf-
arnir renna út í munnvaðli renn-
ur alþýðan út í. . .
Andartak, sagði Geir skeifingu
lostinn og hræddur við að Svav-
ar væri að bola sér inn í Nato, af
þeirri ákefð og andlegu upphafn-
ingu er grípur kommann þegar
hann skiptir um ham.
Mér finnst vera ansi hart, ef
þú, Geir, ætlar að meina manni í
lýðfrjálsu landi að segja skoðun
sína á hvernig mannréttindi eru
fótum troðin á liðlega hálfri jörð-
inni af fótum sem áttu að leiða
mannkynið á göngu inn í gull-
roðna tíð hins algera endastigs
fagnaðar og mettunar, þegar
maginn yrði gerður að úreitu líf-
færi. Því hvað hefur sannur
marxisti við maga að gera? En
þið neydduð okkur til að
vinna . . .
Svavar minn, þú kemst ekki í
Nato, sagði Albert. Það eru nóg-
ir fyrir.
Hver heldur að mig langi í
Nato? Mig langar að gagnrýna
meira en Nato getur gagnrýnt
innrásina í Afganistan. Við í Al-
þýðubandalaginu erum í stakk
búnir til að hefja miklu harðari
árásir á voðaverk Sovétríkjanna
en Nato gæti nokkurntíma látið
sig dreyma um. Við stöndum
fastir á okkar máli, við þurfum
ekkert strik frá Albert, við
þekkjum línuna frá Moskvu; og
hvað er lítið strik borið saman
við langa línu? Þess vegna er
tómt mál. . .
Þá kom Steingrímur og sagði:
Við framsóknarmenn erum
alltaf við vagninn, ýmist til
vinstri eða hægri eða í miðju.
Okkur er sama frá hvaða hlið
pylsan er að okkur rétt. Og það
gerðist ekki aðeins á Gunnars-
thoroddsentímabilinu ...
So-so-so, sagði Albert.
Það er ekkert so-so-so, sagði
Steingrímur. Okkur er sama
hvort pylsan er að okkur rétt frá
Afganistan eða Úganda, meðan
pylsan er pylsa. En hún þyrfti
helst að vera gildari en sú
munnpylsa sem þú ert alltaf
með, Albert minn. Hún er varia
nema fyrir dömur.
MATKRAKAN
Gandriðnir snjóskaflar
Allt er sem áður: misindistíð og gæftaleysi.
I éljunum dugar ekkert minna en að ímynda
sér að maður sé wagnerísk valkyrja til að
komast yfir himinháa skaflana, að maður sé
valkjósandi á leið á nornaþing þar sem örlög
óvinanna verða ráðin (og svo hugsar maður
um þá sem maður fyrirlítur liggjandi í rauð-
um valbjór...) — Gólfkústurinn getur hér
komið að góðu gagni sem gandur sem menn
annað hvort bregða á milli fóta sér að göml-
um og góðum sið — hott, hott, upp og yfir
skaflinn, gandur minn — eða nota sem lyfti-
stöng að hætti hástökkvara.
Þurfið þér að gandríða snjóskafla til að ná
fundi elskhuga yðar, er vei við hæfi þegar
langþráðum fundinum er náð að stökkva af
kústinum, kasta honum út af senunni og fara
með replikku Sigrúnar Högnadóttur, val-
kyrju með meiru, er hún náði fundum ást-
vinar síns, Helga hundingsbana, látins en lif-
andi þó, í úrsvölum haugi hans:
Nú em ek svo fegin
fundi okkrum
sem átfrekir
Ódins hrafnar
er val vitu, (finna)
varmar bráðir
eða dögglitir
dagsbrún sjá.
Að sköflunum afgreiddum er rétt að snúa
sér að niðursoðnu fiskmeti sem mettað getur
átfreka í gæftaleysinu: íslenskum kavíar
(grásleppuhrognum), túnfiski, sardínum ogi
Þingvallamurtu. Vonandi finnur hérsérhver
sjávarfang við sitt hæfi!
Kavíarforréttur (handa 4)
100 g grásleppuhrogn (ísl. kavíar)
2 harðsoðin egg, söxuð
'A laukur, saxaður
2 msk Saxað dill (eða u.þ.b. 1 msk
þurrkað)
1-2 hráar eggjarauður
Blandið saman kavíar, söxuðum eggjum,
lauk og dilli, hrærið svo eggjarauðunni sam-
an við — hún á rétt að binda hráefnin saman.
Berið fram með sítrónubátum, heitu snittu-
brauði og smjöri.
Kryddleginn túnfiskur (for-
réttur h. 4)
400 g niöursoðinn túnfiskur í olíu
1 stór laukur í örþunnum sneiðum
'A sítróna í örþunnum sneiðum
kryddlögur:
3 msk vínedik
2 msk vatn
1 lárviðarlauf
6 piparkorn, grófsteytt
6 heil sinnepsfræ
Auk þess: 1 dl sýrður rjómi
1. Hellið innihaldi túnfiskdósanna (túnfiski
og olíu) í grunna skál eða fat. Skiptið fisk-
inum í flögur með gaffli og raðið lauk- og
sítrónusneiðum yfir.
2. Setjið hráefnin í kryddlöginn í pott, látið
suðuna koma upp og sjóðið í 2 mín. Kælið
löginn, t.d. með því að setja pottinn í kalt
vatn, og hrærið síðan sýrða rjómanum
saman við hann. Bragðbætið, ef vill, með
salti og pipar, og hellið yfir túnfisk, lauk-
og sítrónusneiðar.
3. Berið fram með brauði og e.t.v. soðnu
grænmeti. Rétturinn þarf helst að fá að
hvíla í ísskáp í a.m.k. 2 tíma áður en hans
er neytt.
Sardínupönnukökur (for-
réttur h. 4)
8-10 ósætar pönnukökur
1 dós sardínur í olíu, u.þ.b. 125 g
sítrónusafi
Fjarlægið hrygginn úr sardínunum og
stappið þær saman við ögn af olíunni með
gaffli, bragðbætið með sítrónusafa. Smyrjið
stöppunni yfir pönnukökurnar, rúllið þeim
upp, eða brjótið þær saman. Gott er að baka
þær í eldföstu fati í 250 gr. heitum ofni í
u.þ.b. 5 mín. og bera fram með blaðsalati.
Pæi med Þingvallamurtu
(handa 4-6)
Deigið:
200 g hveiti
100 g smjör/smjörlíki (kalt)
saltlús
nokkrar msk kalt vatn
Fyllingin:
1 dós niðursoðin Þingvallamurta
(u.þ.b. 270 g)
u.þ.b. 1 dl söxuð paprika
4 egg
3 dl sýrður rjómi og 6 msk mjólk
(eða 1 dós sýrður rjómi (200 g)
og 12 msk mjólk)
3 msk söxuð ný steinselja (eða
u.þ.b. 1 msk þurrkuð)
VA tsk þurrkað basil eða marj-
oram
salt og nýmalaður svartur pipar
1. Byrjið á því að útbúa deigið og setja ofn-
inn á 230 gr. Sigtið hveitið á borðið og
saltið það ögn. Skerið smjörið/smjörlíkið
í litla bita og myljið síðan saman við
hveitið með fingrunum. Dreypið þá 4-5
msk af köldu vatni yfir blönduna og
hnoðið deigið vel. Látið það standa í ís-
skápnum á meðan þið eruð að útbúa fyll-
inguna.
eftir Jóhönnu Sveinsdóttur
2. Látið vökvann drjúpa vel af murtunum,
fjarlægið úr þeim hrygginn. — Þeytið
eggin með gaffli í skál, bætið út í sýrðum
rjóma og mjólk, kryddið með salti, pipar
og basil og þeytið vel.
3. Smyrjið pæaformið (u.þ.b. 25 cm í þver-
mál). Fletjið deigið út og komið fyrir í for-
minu. Stingið nokkrum sinnum í botninn
með gaffli, raðið murtunni yfir hann í bit-
um, þá saxaðri paprikunni og steinselj-
unni og hellið að lokum eggjasósunni yf-
ir.
4. Bakiðpæanní 15mín. við230gr., minnk-
ið hitann þá í 170 gr. og bakið í u.þ.b. 20
mín. til viðbótar eða þar til fyllingin er
orðin fagurgyllt. Pæinn bragðast hvort
heldur sem er heitur eða kaldur og gjarn-
an má bera fram með honum blaðsalat
með mildri olíusósu. Þannig nægir pæinn
sem aðalréttur handa 4-6.
Blini (rússneskar pönnu-
kökur)
Þessar rússnesku gerpönnukökur eru
hreint unaðslegar. Hefðin er að borða þær
volgar ásamt sýrðum rjóma og ýmisskonar
unnu fiskmeti, s.s. kryddsíld, reyktum laxi
og kavíar. Við hér getum t.d. borðað þær
með grásleppuhrognum og reyktri síld, og
e.t.v. söxuðum, harðsoðnum eggjum.
Uppskriftin er handa 4-6.
60 g pressuger (eða 6 tsk perlu-
ger)
8 dl volg mjólk (u.þ.b. 37 gr.)
2 tsk bráöið smjör
2 tsk sykur
4 egg
5 dl hveiti
u.þ.b. 1 'A tsk salt
1 dl rjómi
1. Leysið gerið upp í 2 dl af volgri mjólkinni
(37 gr. ef um pressuger er að ræða, ögn
heitari með perluger) og hrærið síðan
saman við afgangi mjólkurinnar, bræddu
smjöri, sykri, eggjarauðum og hveiti.
Þeytið deigið þar til það er létt og kekkja-
laust, hrærið þá 1 'A tsk af salti saman við
og setjið deigið til hliðar.
2. Þeytið eggjahvíturnar stífar, hrærið
rjómanum saman við deigið og þá eggja-
hvítunum. Setjið skálina á notalegan
stað, t.d. upp við miðstöðvarofn og leyfið
deiginu að hefast í algjörum friði í a.m.k.
20 mín.
Steikið kökurnar á þykkbotna pönnu þar
til þær eru Ijósbrúnar báðum megin.
12 HELGARPÓSTURINN