Helgarpósturinn - 27.03.1986, Blaðsíða 17

Jón tók við starfi forstjóra Hagkaups. Var þessi
staða nokkurn tíma auglýst?
„Nei mér var boðin hún. Pálmi sem á Hag-
kaup er móðurbróðir minn og það er best að
segja það eins og er að mér var boðið starfið.
Sjálfsagt vegna ten gsla — og vonandi vegna álits
hans á mér."
— I hverju felst starfið?
„Hagkaup er all stórt fyrirtæki. Við erum með
560 manns í vinnu og seldum fyrir tæpar 1.900
milljónir á síðasta ári. Ég á að heita yfirmaður
yfir öllum þessum rekstri en síðan er fram-
kvæmdastjóri mér við hlið, Magnús Ólafsson.
Það er það sem kallað er „team-work" milli okk-
ar — hópvinna tveggja manna! Okkur til trausts
og halds eru tveir innkaupastjórar, sölustjóri,
starfsmannastjóri og rekstrarstjóri hjá IKEA.
Starfið felst í stuttu máli í því að sjá til þess að
þessir aðilar vinni saman að markmiði fyrir-
tækisins. . .“
— Sem er. . .?
„Markmið fyrirtækisins var birt í fyrstu aug-
lýsingu þess fyrir 25 árum en þar stóð: „Drýgið
lág laun — kaupið góða vöru ódýrt.“ Þessi setn-
ing er og verður markmið fyrirtækisins, lífs-
mottó þess og drifkraftur. Við viljum einfaldlega
gera fólki kleift að drýgja laun sín með því að
kaupa góða vöru ódýrt.“
Rassskellur í prófkjöri
— Er þetta einhver gamall draumur um að
komast á toppinn?
„Nei eins og ég sagði áðan þá héld ég alltaf að
ég yrði stjórnmálamaður en var rassskelltur svo
rækilega í prófkjöri fyrir norðan 1982 að ég
gerði mér grein fyrir að stjórnmálamaður^rði
ég aldrei og afskrifaði þann möguleika. í því
prófkjöri tókust á Pálmi Jónsson sem var ráð-
herra í stjórn Gunnars Thoroddsen og Eyjólfur
Konráð Jónsson — og ég var aggressivur stjórn-
arandstæðingur. Pálmi fékk mjög góða kosn-
ingu og Eyjólfur fékk sitt sæti en ég varð hins
vegar lægstur af sex.“
— Tókstu því sem fólkinu fyrir norðan væri
ekkert sérlega vel við þig?
„Það er alveg ljóst að það fór fram smölun fyr-
ir þetta prófkjör og það var engin tilviljun að ég
varð lægstur því það voru fleiri hundruð seðlar
nákvæmlega eins merktir. Ég gat því ekki betur
séð en það væri ósk þorra manna að ég fengi
slæma kosningu."
— Varstu bitur yfir þessu?
,,Já“ segir hann hugsandi „ég hef sjálfsagt ver-
ið bitur. Mér fannst þetta helv... skítt. Mér fannst
ég bera af öllum þessum mönnum," segir hann,
fyrst alvarlegur en skellihlær þegar hann sér að
ég tek hann trúanlegan. „Nei í alvöru að tala þá
fannst mér ekki nokkur ástæða til þess að ég
yrði lægstur. Prófkjör leiða ekkert endilega til
þess að hæfasta fólkið sé kjörið og verður ekki
til þess að endurnýjun fari fram á listum, það er
alveg Ijóst. Þarna tók ég því ákvörðun um að
hætta afskiptum af stjórnmálum."
— Og stóðst við það?
„Nei, nei. Ég er nú svo góður í mér að ég tók
sæti á listanum eins og beðið var um. Auk þess
var ég aktívur í bæjarmálum á Sauðárkróki, var
skólanefndarmaður, tók þátt í félagsmálum og
sat í bæjarstjórn, sem varamaður í 4 ár og fasta-
fulltrúi í 3 ár. Ég hefði sjálfsagt haldið því áfram
hefðum við ekki flutt suður.“
— Var gott að búa á Sauðárkróki?
„Já það var mjög gott og við söknum fólksins
þar. Við lifðum í rauninni í vernduðu umhverfi
og við eignuðumst góða vini og kunningja sem
við höfðum samskipti við nær daglega."
— Hefur fólk breyst gagnvart þér eftir að þú
gerðist forstjóri Hagkaups?
„Nei ekki aldeilis! Sjálfur hef ég ekkert breyst
— ég er bara í vinnunni. Þetta er mjög skemmti-
legt og spennandi starf en ég hef enga tilfinn-
ingu fyrir því að ég hafi „meikað það“ eða eitt-
hvað svoleiðis. Hagkaup á mikla framtíð fyrir
sér og mig langar að vera í þessu starfi áfram.“
— Attu þér leyndan draum sem þig langar að
rætist?
„Engan sem er ofarlega í kollinum alla vega.
En ef ég hefði tíma vildi ég helst upplifa árin mín
í Danmörku aftur. Danmörk heillar mig og það
væri gaman að heimsækja sjálfan sig aftur á
æskustöðvarnar."