Helgarpósturinn - 27.03.1986, Blaðsíða 23

USTAPÖSTURINN
„Fyrsta sýningin
af mörgum“
— segir Halldór B. Runólfsson um
sýningu sína í Nýlistasafninu
Halldór B. Runólfsson: „Ég býst við að mála miklu meira í framtíðinni."
Pólsk grafík
í gallerí
Gangskör
Pólsk grafíklistakona, Anna
Wejman, kennir nú grafíska tœkni í
Myndlista- og handídaskóla íslands
um mánaðartíma. A annan í pásk-
um, mánudaginn 31. mars, verður
opnuð í gallerí GANGSKÖR sýning á
grafíkverkum listakonunnar og eig-
inmanns hennar, Stanislaws Wej-
man.
Stanislaw Wejman er prófessor
við Listaháskólann í Krakow en
hann er kunnur grafíklistamaður. Á
sýningunni verða 25 grafíkverk eft-
ir þau hjónin og er um sölusýningu
aö ræöa
Gallerí GANGSKÖR er til húsa í
Bernhöftstorfunni og verður sýning
hinna pólsku grafíklistamanna opin
daglega frá hádegi til klukkan sex
síðdegis. Um helgar opnar grafík-
sýningin hins vegar ekki fyrr en
klukkan tvö eftir hádegi.
JL
Föstudaginn 28. mars eða á föstu-
daginn langa opnar Halldór Björn
Runólfsson sína fyrstu einkasýningu
hér á landi í Nýlistasafninu á Vatns-
stíg 3b. Sýningin verður opin frá kl.
16—20 virka daga og um helgar frá
kl. 14—20 þar til henni lýkur 6.
apríl.
í samtali við HP sagði Halldór að
hann hefði ekki fyrr haldið sýningu
hér á landi en að hann hefði nokkr-
um sinnum tekið þátt í samsýning-
um í Frakklandi á sama tíma og
hann lagði stund á listfræðinám.
Annars er Halldór betur þekktur
sem listgagnrýnandi en sem lista-
maður og sagði hann að hér væri
kærkomið tækifæri fyrir þá sem
hann hafði gagnrýnt til að gagn-
rýna sig.
Halldór sýnir bæði málverk og
vatnslitamyndir, mest fígúruverk og
portrettmyndir. Halldór kvað þetta
vera goðsagnamyndir byggðar á
persónulegum hugmyndum. Hann
sagði einnig að hann ynni mikið úr
bókmenntum frá ýmsum tímum,
hann væri að gera tilraunir með að
segja sögu í málverkinu og með
málverkinu þó að slíkt yrði að sjálf-
sögðu aldrei einsog bókmenntirnar.
„Eg byggi mikið á Odysseifskviðu
Hómers, ég mála ferðalög, ferðir
Oddysseifs, þetta eru ýmisskonar
ferðalög bæði byggð á Odysseifs-
kviðu og einnig eigin reynslu. Þetta
er dálítið sviðskenndar myndir, leik-
rænar,“ sagði Halldór.
Halldór sagði að þessi verk væru
öll unnin á síðustu tveimur árum og
vegna þess að hann væri svo vel
þekktur sem gagnrýnandi hefði
hann þurft að byggja sig upp, herða
sig til að halda þessa sýningu en
sem sagt: hér væri tækifæri hinna til
að rakka hann niður, rífa hann í sig.
Halldór lagði stund á frjálsa
myndlist í Myndlista- og handíða-
skóla íslands en fór til Frakkiands í
listfræðinámið án þess að Ijúka prófi
héðan. En allan tímann var hann
með annan fótinn í Myndlista- og
handíðaskólanum. Þess vegna ætti
það ekki að koma á óvart þó að list-
fræðingurinn og gagnrýnandinn
haldi málverkasýningu.
„Þetta er væntanlega fyrsta sýn-
ingin af mörgum, ég býst við að gera
miklu meira af því að mála í fram-
tíðinni," sagði Halldór B. Runólfsson
að lokum.
Sýningin er sem fyrr segir í Ný-
listasafninu. Allir eru velkomnir og
aðgangur er ókeypis samkvæmt yf-
irlýstri stefnu listamannsins. Og það
má opna listsýningar á föstudaginn
langa, listamaðurinn hafði a.m.k.
fengið þær upplýsingar hjá lög-
reglustjóraembættinu.
-gpm
KVIKMYNDIR
Auðn lands og manns
eftir Sigmund Erni Rúnarsson
óttalegar og efans sem nagar þau bæði, Láru
vegna ástar sinnar á Helga og hann vegna
tómsins sem hann kemst æ betur að að ein-
kennir hugann.
Þessi spenna er krydduð fáum dularfullum
atburðum sem eru ýmist ekki eða undarlega
skýrðir. Áhorfandinn er oftlega skilinn eftir
í óráðnum gátum, sem henta í sjálfu sér
sumsstaðar: Það verður ekki allt skýrt. Og
allra síst hugur manns, sem þessi mynd fjall-
ar svo mikið um.
Á öðrum stöðum er eins og fyllinguna
vanti. Aðstæðurnar eru á ýmsan hátt van-
nýttar og það er handritinu að kenna. Stíg-
andin höktir þegar vel er komið fram yfir
hálfnað verk og fyrir bragðið gætir lang-
drægni. Shining-blærinn fær aldrei notið sín
til fulls. Persóna Helga er of skammt skrifuð.
Engu að síður sýnir Þröstur Leó Gunnars-
son afburðaleik í því hlutverki. Það er ekkert
fum á honum í þessari frumraun. Hann er
heilsteyptur, sterkur og áhugaverður í túlkun
sinni. Edda Heiðrún sigrast einnig á hlut-
verki sínu. Það er ekki að sjá að hún leiki.
Hún er Lára. Jóhann Sigurðarson er góður
Baldur.
Áður hefur verið vikið að því augngæti
sem kvikmyndatakan er í þessari mynd.
Tæknihliðin er að öðru leyti hnökralaus og
sumir þættir hennar reyndar mjög vel af
hendi leystir, svo sem klippingin. Tónlistin
hentar efninu vel. Hróðmar Ingi Sigurbjörns-
son styrkir stemmningu verksins með sínum
seið að sama skapi og Hilmar Oddsson
kryddar það með notalegu poppi.
Það er grunnt á kvikunni í þessu hæga og
heillega verki. Það skilar okkur samskiptum
manns og lands á grípandi hátt. Sjarmi þess
felst einkanlega i tveimur þáttun; töku og
leik, en að handritinu má ýmislegt finna.
Hilmar Oddsson má samt vel við una. Þessi
fyrsta kvikmynd hans er góð.
Stjörnubíó, Eins og skepnan deyr: ★★★
íslensk, árgerð 1986.
Framleiðandi: Jón Olafsson.
Leikstjórn og handrit: Hilmar Oddsson.
Kvikmyndun: Sigurður Sverrir Pálsson og
Þórarinn Guðnason. Hljóð: Gunnar Smári
Helgason og Kristín Erna Arnardóttir. Tón-
list: Hróðmar Ingi Sigurbjörnsson, Hilmar
Oddsson og Mozart. Leikmynd: Þorgeir
Gunnarsson. Búningar: Hulda Kristín
Magnúsdóttir. Aðalleikarar: Edda Heiðrún
Backman, Þröstur Leó Gunnarsson og
Jóhann Sigurðarson.
ir eirðarlaus útum. Hún er lífsglöð stúlka,
stolt og ástfangin að hún heldur. „Hún trúir
því að í Helga leynist neisti sem geti orðið að
miklu og sterku báli undir réttum kringum-
stæðum," eins og höfundur skýrir í leikskrá.
í myndinni leiðir Hilmar fram innri spennu
milli þessara einstaklinga sem vex eftir því
sem á líður, jafnt sakir aðstæðnanna sem eru
Við byrjum í víðu skoti af eyðilegu dalverpi
að sumarlagi. Það er dumbungur í lofti, dala-
læðan liggur yfir, í senn óræð og ógnvekj-
andi. Smám saman kemur hreindýrahjörð í
Ijós. Dýrin eru á beit neðst í skvompunni,
kyrr og tignarleg. En svo er skotið.. .
Svona er andrúmsloftið í fyrstu kvikmynd
Hilmars Oddssonar. Svona er það á enda, þó
svo tvö ungmenni taki aðalhlutverkin af
hreindýrunum mestan part sögunnar. En
skepnan er heldur aldrei langt undan. Hilm-
ar freistar þess að lýsa viðbrögðum ung-
menna við auðninni — jafnt að utan sem inn-
an.
Honum tekst það ágætlega. Eins og skepn-
an deyr er að mörgu leyti mögnuð kvik-
mynd. Hún er fyrir það fyrsta mjög mynd-
ræn. Að því leyti er hún úthugsuð. Svo virðist
sem nostrað hafi verið við flest skotin. Altént
er ekki einleikið hvað sumir rammarnir eru
fallegir og stílhreinir.
Loðmundarfjörður á líka vel við söguna.
Hann er berangurslegur og dulúðugur í þess-
ari eyði, einfaldur í fegurð sinni, kyrr en
kröftugur. Þannig er líka sagan af Helga og
Láru, unga parinu sem sækir þangað sumar-
dvöl.
Helgi er þarna á bernskuslóðum að leita
„Sjarmi þessa verks
felst einkanlega í
tveimur þáttum; töku
og leik, en að handrit-
inu má ýmislegt
finna," segir Sig-
mundur Ernir m.a. um
frumraun Hilmars
Oddssonai -á sviði
kvikmyndagerðar.
Ljósmyndin er af
Þresti Leó Gunnars-
syni og Eddu Heið-
rúnu Backman í aðal-
hlutverkum Eins og
skepnan deyr.
hamingju æskunnar á meðan móðir hans
var ekki ennþá flúin í fang Þjóðverjagaurs.
Núna fullur örvæntingar, uppstökkur, lífs-
leiður, en langar að skrifa. Loðmundarfjörð-
ur hefur hinsvegar af honum þá einbeitingu
sem hann bjóst við af honum.
Lára er á lokaáfanga tónlistarnáms og
flautar Mozart utan gluggans sem Helgi horf-
HELGARPÓSTURINN 23