Helgarpósturinn - 26.11.1987, Blaðsíða 16

KRISTJÁN ARASON

' ■ .
■
STJARNA í ÞÝSKALANDI
Á undanförnum árum hefur handknattleikskappinn
kunni úr Hafnarfirði, Kristján Arason, verið einn af mátt-
arstólpum íslenska handboltalandsliðsins. Á því varð
engin undantekning í landsleikjunum gegn Pólverjum,
Portúgölum og Israelsmönnum á dögunum. Hann skor-
aði mörg mikilvæg mörk, átti stóran þátt í öðrum og var
einn af burðarásunum í vörninni.
EFTIR BJARNA STEFÁN KONRÁÐSSON MYND: EINAR ÓLASON
Kristján Arason hefur allt til að
bera sem prýðir góðan handknatt-
leiksmann. Hann er hár vexti, sem
kemur sér vel bæði í sókn og vörn.
Hann gnæfir þá annaðhvort yfir
vörn andstæðinganna eða ver skot
þeirra sem stökkva upp fyrir framan
vörnina og láta skotin ríða af.
Kristján er allra manna hraustast-
ur og fyrir því fá markmenn að
finna er þrumuskot hans þenja út
netmöskvana og einnig þeir sem
reyna að brjótast framhjá honum í
vörninni. Þeir eru teknir föstum tök-
um en þó aldrei fantatökum.
Kraftur hans og útsjónarsemi eru
annáluð og þau eru ótalin gegnum-
brotin hans sem og línusending-
arnar sem gefið hafa mörk. Kemur
þar einnig glöggt í ljós gott auga
hans fyrir samleik og það er hrein
unun að sjá Þorgils Ottar Mathiesen
svífa inn af línunni og skora fallegt
mark eftir glæsisendingu Kristjáns.
Hversu oft hefur slíkur samleikur
ekki glatt íslenska handknattleiks-
unnendur?
Kristján hefur einnig þann hæfi-
leika að geta rifið sig upp og skorað
mikilvæg mörk þegar hvorki geng-
ur né rekur hjá íslenska liðinu. Þá á
hann til að stökkva upp þegar
minnst varir og þruma boltanum í
netið. Svona menn eru alltaf mikil-
vægir og mörk sem þessi ekki síður.
Þau gefa samherjunum nýjan kraft
og nýja von og þá fer allt í einu allt
að ganga betur.
í stuttu máli má segja að Kristján
sé mjög sterkur varriar- og sóknar-
leikmaður á heimsmælikvarða.
Hann býr yfir miklum stökkkrafti,
geysilegri skothörku og útsjónar-
semi og góðu auga fyrir samleik.
Síðast en ekki síst leikur hann alltaf
af drengskap og er til fyrirmyndar
bæði utan vallar sem innan.
Það var því ekki að undra að mað-
ur með slíka kosti yrði eftirsóttur af
erlendum liðum. Enda fór það svo
að Kristján hleypti heimdraganum
fyrir fáeinum árum og hélt til V-
Þýskalands til að leika með liði
nokkru sem heitir Hameln og er í
samnefndri borg. Þar lék hann við
góðan orðstír í eitt ár eða þar til
þekktasta handknattleikslið þar í
landi, Gummersbach, fékk hann í
sínar raðir. Þar hefur Kristján verið
fastamaður allt frá fyrstu tíð.
Hann leikur nú sitt annað keppn-
istímabil með liðinu. í fyrra gekk lið-
inu ekki sem best, meiðsli hrjáðu
marga leikmenn þess og þeir náðu
sjaldan að stilla upp sínu sterkasta
liði sem aftur kom niður á skilningi
milli manna inni á vellinum. í vetur
hefur hins vegar allt smollið saman
og Kristjan hefur leikið sérlega vel.
Hann er nú orðinn þekktur meðal
þarlendra handboltaáhugamanna
fyrir snilli sína.
Strax í fyrra voru gerðar mjög
miklar kröfur til hans eftir frábæra
frammistöu hans með íslenska
landsliðinu á heimsmeistaramótinu
í Sviss. Nú hafa allar vonir sem
bundnar voru við hann ræst og með
Gummersbach hefur hann sýnt all-
ar sínar bestu hliðar.
Hann er klettur í vörninni og ör-
ugg vítaskytta. Hann skorar einnig
mörk úr hraðaupphlaupum, með
gegnumbrotum og þrumuskotum
eða laumar boltanum með undir-
handarskotum í netið. Hann fiskar
mörg vítaköst og matar samherja
sína á góðum sendingum.
Á Ólympíuleikunum í Seoul í S-
Kóreu á næsta ári mun mikið mæða
á Kristjáni Arasyni. Óskandi er að
hann nái að sýna allt sem hann
kann í keppni við allar bestu þjóðir
heims. Sama er að segja um félaga
hans í landsliðinu og ef þeir ná að
stilla saman strengi sína mun vel
fara. Það er það sem máli skiptir í
hópíþróttum, þar er sigurinn yfir-
leitt árangur alls liðsins og ein
stjarna, hvort sem hún er Kristján
Arason eða einhver önnur, er ekk-
ert án samherjanna.
í lokin má segja frá því að þegar
Kristján kom fyrst til Þýskalands
var félagi hans, Sigurður stórskytta
Sveinsson, löngu orðinn frægur þar
í landi fyrir þrumuskot sín og mörk
með liði sínu, Lemgo. Hafði hann þá
þegar orðið markakóngur 1. deildar
þar ytra og þarlendir markmenn
voru yfirleitt með hjartað í buxun-
um þegar þeir léku gegn Sigurði og
Lemgo. Innfæddir urðu því ekki lítið
hissa þegar upp komst að Sigurður
kæmist svo til aldrei í íslenska lands-
liðið. Það hlyti að vera meiri snill-
ingurinn sem héldi honum út úr lið-
inu og spurðu hvaða maður það
væri eiginlega. Svarið var Kristján
Arason.
16 HELGARPÓSTURINN