Morgunblaðið - 01.07.1965, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 1. júlí 1965
MORGU N BLADID
Þannig skullu bílarnir hver á annan. Bifreiðin, scm árekstrinum olli, kastaðist yfir eyjuna, kom
niður hinum megin götunnar og sneri þá í gagnstæða átt.
bifreiöir skullu saman
Þanníg lauk glannalegri
ökuferð drukkins pilts, sem
stal bílnum sem hann ök
SAGAN hefst laust fyrir kl. II
í fýrrakvöld. Hilmar Stein-
grímsson, rafvirki, hefur
brugðið sér í bæinn og ætlar
að kaupa pylsu í pylsuvagnin-
um við Tryggvagötu. Hann
leggur bifreið sinni í grand-
leysi rétt vestan við gatna-
mót Pósthússtrætis og Tryggva
götu. Hann hlepur út úr bíln-
um, kaupir pylsuna, en þegar
hann snýr sér við, trúir hann
vart sínum eigin augum: bíll-
inn er horfinn!
Hann hafði skilið lyklana
eftir í ólæstum bílnum. Hann
taldi það óhætt, því að auð-
vitað hvarflaði ekki að honum
að bíllinn mundi hverfa á
samri stundu og hann hefði
stigið út úr honum. Auk þess
gat hann haft auga með bíln-
um allan tímann að því andar-
taki undanskildu, þegar hann
fengi afgreiðslu. Þetta andar-
tak átti eftir að verða afdrifa-
ríkt.
Hilmar hleypur þegar í stað
út á Lögreglustöð, sem er ekki
langt undan og tilkynnir, hvað
gerzt hefur. Leitin að bíl hans,
sem er Ford Station af ár-
gerð 1956, er þegar hafin. —
Lögregluþjónum á bílum og
bifhjólum hvarvetna um borg-
ina er gert viðvart um talstöð.
Auk þess er haft samband við
leigubifreiðir og þær beðnar
að hafa auga með hinni horfnu
bifreið.
Það líður ekki á löngu, þar
til þrír lögregluþjónar á bif-
hjólum, sem staddir eru á Suð
urlandsbraut á móts við
Grensásveg verða varir við
bifreiðina, enda mátti fara
nærri um það, því að henni
var ekið með ofsahraða inn
Suðurlandsbrautina. Þeir veita
henni eftirför og fylgja henni
eftir, þegar hún beygir inn á
Réttarholtsveg. Leiðin liggur
út á Miklubraut og síðan vest-
ur hana.
kvikmyndahúsum og allir að
flýta sér heim.
Framundan eru hin hættu-
legu gatnamót Lönguhlíðar og
Miklubrautar. Lögregluþjón-
arnir á bifhjólunum, sem veita
hinni stolnu bifreið eftirför,
setja sírenur í gang, þannig að
öll umferð þar stöðvast. Um
leið ekur ungi maðurinn á
ofsahraða enn sem fyrr yfir
gatnamótin, án þess að gefa
nokkurn gaum að umferðaljós
um, og ekur yfir á rauðu ljósL
*
*
Allan tímann fylgir lögregl-
an bílnum eftir, en ökumaður
nemur ekki staðar, þótt gefin
séu stöðvunarmerki. Á einum
stað á Miklubrautinni kemst
lögregluþjónn á bifhjóli upp
að hlið bifreiðarinnar, hann
gefur tvívegis stöðvunarmerki,
en ökumaður, sem er aðeins 18
ára gamall, sinnir því engu.
Hann heldur áfram niður
Miklubrautina á ofsahraða. —
Það er mikil umferð þessa
stundina, enda er þetta á þeim
tíma, þegar fólk er að koma úr
Nú bætist lögreglunni liðs-
auki: lögreglubíll er staddur
við Miklatorg og um talstöð-
ina berst sú vitneskja, að
stolni bíllinn sé á leið vestur
Miklubraut. ' Lögreglubílnum
er lagt þvert á Miklubrautina,
þar sem hann stöðvar alla um-
ferð vestur úr. Þessi ráðstöfun
kemur þó ekki að gagni, því
að stolni bíllinn sleppur þar
framhjá — naumlega þó. Á
kaflanum frá Stakkahlíð til
Reykjahlíðar mælir lögreglan
80 km hraða.
Þegar ungi maðurinn á
stolna bílnum kemur að gatna
mótum Rauðarárstígs og
Miklubrautar, virðist sem fát
komi á hann, þegar hann sér
í hvert óefni er komið. Hann
missir stjórn á bílnum, bíllinn
dansar á götunni en lendir
síðan á götueyju, brýtur þar
niður umferðamerki og kast-
ast með feiknaafli á kyrrstæða
Opelbifreið, R-11430. Skiptir
nú engum togum, að sú bifreið
kastast á næsta bíl fyrir fram-
an, Volkwagen, og var þá
Opelbifreiðin öll klesst bæði
að aftan og framan. En ekki
nóg með það: Volkswagen bif-
reiðin kastast á nýlegan Opel
Stationbíl og hann aftur á
Vofvo Amazonbíl, þannig að
alls lenda fjórar bifreiðir
þarna saman. En stolna bif-
reiðin átti eftir að. gera meiri
usla: um leið og hún rekst á
Opelbifreiðina kastast hún yf-
ir eyjuna og kemur þannig
niður, að hún snýr í gagn-
stæða átt. Stöðvast hún að lok
um með háum skell, er hún
kastast utan í Skodabifreið,
R-16835, sem lagt hafði verið
þeim megin eyjunnar.
Nú eru góð ráð dýr fyrir
unga manninn á stolna bíln-
um. Honum hefur ekki orðið
meint af öllum veltingnum og
flýtir sér því út úr bílnum.
Hann kemur auga á lögreglu-
þjónana allt í kring og tekur
til fótanna. Hann hleypur inn
i húsagarð með lögregluna á
hælunum. Þar tekst að króa
hann inni, en þar sem hann
er ekkert sérstaklega vingjarn
legur við lögregluna, er hann
handjárnaður.
-X
Það er tekin blóðprufa af
hinum ógæfusama unga
maiwni, og hún leiðir í ljós, að
hann er undir áhrifum áfengis.
Hann játar brot sitt, segist
hafa setið að sumbli frá því
um miðjan dag. Síðan hafi
hann verið á ráf i í miðbænum,
séð bílinn, tekið hann trausta-
taki og ekið af stað. Ökurétt-
indi hefur hann aldrei öðlazt.
Bifreíðin, sem hann tók
traustataki, er nú talin ónýt.
Einnig Opelbifreiðin, sem
hann ók á. Hinar bifreiðarnar,
sem skullu saman, eru allar
meira og minna skemmdar. —
Tjónið nemur hundruðum þús
unda.
Pilturinn hefur komizt und-
ir manna hendur áður. Hann
er 18 ára gamall sem fyrr seg-
ir og hefur verið til sjós um
nokkurt skeið.
Stolna blfreiðin (R-16863) til hægri, kastaðist fyrst á Opelbifreiðina (R-11430), Iengst til vinstri,
með þessum afleiðingum. — (Myndir: Sveinn Þormóðsson).
STAKSTEINAR
Hvað creiði Eysteinn
TfiVHNN leggur mikla áherzla
á að síldardeilan hafi komið
upp vegna bráðabirgðalaga rik-
isstjórnarinnar um verðjöfnun
síldar og flutningastyrki til Norð
urlandshafna.
Með þessu er málgagn Fram-
sóknarflokksins að reyna aS
ieyna því, að sjálfur formaður
F ramsóknarf lokksins, Eysteinn
Jónsson, sem sæti á í stjórn Síld-
arverksmiðja ríkisins, samþykkti
á fundi þeirra, að síldarverk-
smiðjurnar gætu ekki greitt meir
en 225 kr. á mál. Þetta er hin
óþægilega staðreynd, sem Tíminn
og Framsóknarflokkurinn komast
ekki hjá að gera grein fyrir i
þessu máli og gagna í þeim efn-
um ekki yfirlýsingar Eysteinn
Jónssonar, um að hann hafi mót-
mælt því, að hluti bræðslusíldar-
verðsins yrði lagður í verðjöfn-
unar- og flutningasjóð sáldveið-
anna.
Öhrekjanlegt er, að Eysteinn
Jónsson taldi Sildarverksmiðjur
ríkisins ekki- geta greitt meirm
fyrir bræðsílusíldina en kr. 223
á mál. Með tilliti til skrifa Tim-
ans um síldardeiluna nú, er að
sjálfsögðu lágmarkskrafa, að
Eysteinn Jónsson, formaður
Framsóknarflokksins, geri grein
fyrir þeim rökum, sem afstaða
hans í stjórn Síldarverksmiðj-
anna byggðist á.
Eysteinsveið
Alþbl. ræðir i forystugreln I
gær pm skrif Tímans og afstöðu
Framsóknarflokksins til sildar-
deilunnar og segir:
„Frásögn Tímans af stöðvun
síldarflotans og mótmælum sjó-
manna er næsta furðuleg. Segir
blaðið, að eingöngu hafi verið
mótmælt bráðabirgðalögunum
um sildarflutninga og fleira, en
þessi lög voru ekki nefnd í upp-
haflegu skeyti sjómanna á laug-
ardagskvöld. Ilins vegar felur
Timinn það, sem nefnt var í
skeytinu, sjálft síldarverðið. Af
hverju grípur Tíminn til þessara
rangfærslu á mótmælum sjó-
manna? Skýringin á því er auð-
fundin. Hún er sú, að Eysteinn
Jónsson á sæti í stjórn Síldar-
verksmiðja ríkisins og hann hafði
samþykkt með öðrum stjórnar-
mönnum verksmiðjanna, að þær
gætu ekki greitt, nema 225 krón-
ur fyrir sildina í sumar. Það er
þetta verð, sem Eysteinn stóð að,
sem sjómenn mótmæltu í skeyti
sinu um leið og þeir tilkynntu
stöðvun veiðanna. En um þessa
staðreynd fá lesendur Tímana
ekki að vita.“
Hvað geiði Þóicxidui
Fulltrúi kommúnista I stjóm
Síldarverksmiðja ríkisins er Þór-
oddur Guðmundsson, alkunnur
kommúnisti frá Siglufirði.
Þjóðviljinn hefur ekki haft
svo mikið við undanfarna daga,
að skýra frá afstöðu hans til
málsins. Af hverju ekki? Vegna
þess að Þóroddur Guðmundsson
samþykkti í stjórn verksmiðj-
anna, að þær gætu ekki greitt
Hvernig væri að Þóroddur
nema 225 krónur á mál.
Guðmundsson gerði lesendum
Þjóðviljans grein fyrir því, )
hverju afstaða hans til sildar-
verðsins byggðist, þegar stjórn
Sildarverkmiðja rikisins fjallaði
um það.