Morgunblaðið - 21.01.1971, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 21. JANÚAR 1971
Góði maður, hér göngum við ekki betlandi milli húsa
írá næstu borðum og hélt áfram
að tala. Hann sagði: — Bíttu
mig ekki . . . en hefurðu
frétt nokkuð frá Jim?
— Já, sagði hún. — Hann er
farinn að vinna í Pennsylvaniu
og honum liður ágætlega.
Augu þeirra mættust eins og
þegar sverðum lýstur saman.
Hanna hvísiaði: — Æ, viljið þið
tvö ekki halda ykkur saman?
Þegar öðrum söngnum hjá
Söndru var lokið, sneri Pat aft-
ur að borðinu sínu. Sandra steig
niður af pallinum og elti hann
þangað. Svo sat hún þar í svo
sem tíu mínútur, drakk kampa-
vín og talaði við Pat einan. Hún
var fokreið. Kathleen sá hana
kafroðna undir málningunni, óg
um ieið, hvernig hendurnar
skuifu, og heyrði óminn af rödd
hennar, sem var hvöss, en engin
orðaskil.
Paul sagði letilega: — Það er
iikast því, sem hr. Bell hirtn ungi
sé eitthvað i nauðum staddur.
Kathieen sagði: — Ég er
þreytt, Paui. Heldurðu að Hönnu
og Joel væri ekki alveg sama...?
— Reyndu að halda það út,
sagði Paul lágt — Hvar er nú
alit stoitið þitt?
Hún fölnaði og leit á hann,
móðguð á svipinn. - Já, ég skai
reyna að halda það út.
ÓÐAL
VID AUSTURVÖLL
Annað heimili þeirra,
sem telja góða þjónustu og
bragðgóðan mat á þægilegum
veitingastað vera ómissandi.
Ljúffengir réttir og þrúgumjöður.
Framreitt frá kl. 11.30—15.00
og kl. 18—23.30.
Borðpantanir hjá
yfirframreiðslumanni
Sími 11322
Þau fóru, eftir að Sandra hafði
sungið síðasta lagið, íklædd
þröngum svörtum kjól með glit-
plötum á. Þegar Kathleen stóð
frammi og beið þess að karlmenn
irnir næðu í hattana sína, fann
hún að einhver snerti hand-
legg hennar. Það var Pat, sem
dró hana til hliðar og sagði með
ákafa:
— Sjáðu til. Kathleen, viltu
lofa mér að koma og heimsækja
þig-
Hún hristi höfuðið. Henni
fannst þetta einkennilegt og
grimmdarlegt, jafnvel eins og nú
var komið, eins og tilfinningar
hennar voru við að sjá hann og
finna hann snerta sig, og henni
varð illt en jafnframt var
hún spennt. Hún sagði: — Það
er betra að láta það ógert, og
það mundi engum tilgangi þjóna.
—• En ég þarf að tala við þig.
Ég lofa því að segja ekkert, sem
gæti móðgað þig — en ég þarf
að tala við þig. Þú hefur aldrei
gefið mér kost á að standa fyrir
máli mínu.
Næsta dag komu svo blóm í
hjartalaga öskju. Þau minrttu
hana á blómin, sem hann hafði
sent henni daginn eftir bílslys-
ið, þegar hún lá veik heima hjá
móður hans. Hún gaf Ameliu
blómin.
— Til hvers varstu að þessu?
sagði Hanna, sem fann ilminn af
þeim, þegar hún opnaði kæli-
skápinn.
— Ég vil þau ekki, sagði
Kathleen.
— Amelia getur sjálfsagt eft-
irlátið mér þrjú þeirra, sagði
Hanna glettnislega. -— Ég ætla
að fara aftur út að borða með
honum Joel. En þú ert enn utan
við þig út af Pat, er það ekki?
Kathleen var ókyrr. Hún
kveikti í vindlingi en drap strax
á honum aftur. Hún sagði:
— Mér tekst víst aldrei að fá
þig til að skilja þetta, Hanna.
-— Reyncju. Ég er nú kannski
ekki eins vitlaus og þú heldur.
— Hvernig leið þér þegar þú
hittir Paul i fyrsta sinn eftir að
ykkur hafði lent saman ?
— Það er ekki sambærilegt,
sagði Hanna. — Þetta var allt
öðruvísi það var rifrildi, sem var
að mestu leyti mér að kenna. Og
ég lærði að láta mér skiljast, að
tilfinningar hans til mín voru
ekki þær, sem ég þráði.
Kathleen sagði dræmt: — Þeg-
ar ég sagði Pat, að ég gæti ekki
gifzt honum, elskaði ég hann enn.
Aldrei meir en þá. Ég gat ekki
borið virðingu fyrir honum, en
ég elskaði hann. Og svo gerðist
nokkuð annað . . . seinna. Hún
leit alvarlega á Hönnu. — En
ég get ekki sagt þér, hvað það
var.
— Það var eitthvað i sambandi
við Jim Haines, ályktaði
Hanna. — Ég get séð gegn um
grjótgarð, á við hverja aðra
konu.
Kathleen kinkaði kolli. — Eft-
ir það gat ég ekki elskað hann.
Ég á við, að mér hefði ekki ver-
ið það mögulegt. Ég hefði átt að
fyrirlíta hann og víst fyrirleit
ég hann, en samt . . .0, Hanna!
sagði hún vesældarlega, — þeg-
ar ég sá hann í gærkvöld var
það líkast því að deyja . . . og
lifna aftur.
—- Já, ég veit, að þetta er erf-
itt, sagði Hanna.
Dyrabjallan hringdi. — Þetta
er Joel. Vertu skemmtileg
við hann meðan ég næ í blómin
og hattinn minn. Ég ætla að vera
íbyggin í sambandi við blómin og
þú mátt ekki kjafta frá, Kate.
Þegar þau Hanna og Joel voru
farin, fékk Kathleen kvöldmat-
inn sinn inn á bakka. Hún var
með nýja bók, sem hana langaði
að lesa og svo var bréf, sem hún
þurfti að skrifa. Hún fór í slopp
inn, sem Hanna hafði nýlega gef-
ið henni í afmælisgjöf. Hún sat
við borðið í stofunni og var að
skrifa, þegar Pat hringdi bjöll-
unni. Amelia var farin, svo að
hún opnaði dyrnar sjálf.
Hún sagði: — Ég var búin að
banna þér að koma.
— Ég veit það. Ég skal ekki
tefja þig nema augnablik. Ég
varð að hitta þig aftur.
— Jæja þá, sagði hún í ör-
væntingu sinni. — Komdu þá inn.
Hún vissi, að hann var að gá
að blómunum, en þau voru þarna
ekki. Hann sagði: — Komu-blóm
in?
— Jú, sagði hún snöggt.
— Segðu það, sem þú ætlar að
segja og farðu svo sem allra
fljótast.
Hann sagði: — 1 gærkvöld gaf
Sandra mér dauðann og djöful-
inn. Hún sá mig við borðið ykk-
ar.
Hún kom til Eloise mín vegna,
sagði Kathleen, og brosti ofur-
lítið, — og ég vona, að fyrirtæk-
ið hafi grætt á því.
Pat leit snöggt á hana. — Þú
hefur breytzt.
-— Hvernig þá?
— Þú ert öðruvisi. Dálítið
hörð. I.íkari Hönnu.
— Það er ágætt, sagði Kath-
leen kæruleysislega. Það var ein-
kennilegt að sitja hérna og hann
innan seilingar. Skrítið að vera
að tala um einskisverða hluti og
reyna að muna ekki . . .
— Manstu, Kathleen:
-— Ég man allt, svaraði hún,
— en það breytir bara engu.
-— Við vorum svo sæl saman og
við elskuðumst svo heitt, sagði
hann hóglega., —- Ég er ekki bú-
inn að jafna mig enn.
— En Sandra? spurði hún
ósjálírátt.
— Hún kemur ekki þessu máli
við. Hann yppti öxlum. Hún er
ekki nema til þess að bjóða
henni út, skemmta sér við hana.
Hún er eins og brjálaður
krakki. Eintómur líkami en eng-
in sál. Afbrýðisöm eins og kisa.
Og með klær eins og kisa. I
fyrstunni ætlaði ég að lofa þér
að frétta af okkur, og hélt, að
þér mundi þykja það miður.
— Nei, mér var einmitt alveg
sama, en þú hefur ekki komið
vel fram við hana. Kemur reynd-
ekki vel fram við neinn.
— Við þig, að minnsta kosti.
— Nei, einmitt aldrei við mig.
Hún leit á hann og hló. — Ég
var skotin í þér, af því að þú
varst svo ólíkui öllum öðrum
mönnum, sem ég hafði hitt.
Heiðar'egur og hreinskilinn
— grófur demantur, ef þú vilt,
fæddnr aðalsmaður. Hún hló aft-
ur og hún hærra. — Einhvern
tíma, þegar ég var á hrifgjarn-
asta aidrinum hlýt ég að hafa
Skrifstofustarf
Opinber stofnun þarf að ráða stúlku til vélritunarstarfa.
Umsækjandi þarf að hafa góða vélritunar- og stafsetningar-
kunnáttu, einnig er nokkur málakunnátta nauðsynleg.
Umsóknir með uplýsingum um menntun og fyrri störf sendist
afgr. blaðsins merkt: „Ritari — 6613" fyrir 1, febrúar.
Innréttingar
Tilboð óskast í tvö sjálfstæð verk, sem eru smiði og upp-
setning á skápum, borðum, sólbekkjum, hurðum o. fl. fyrir
eftirtaldar byggingar:
1. Barnadeildir nr. 19 og 20 fyrir Kópavogshælið.
' Skilafrestur til 31/7 1971.
2. Upptökuheimili í Kópavogi. Skilafrestur
til 31/5 1971.
Heimilt er að bjóða sérstaklega í smíði og uppsetningu
hurða í báðum verkunum.
Útboðsgögn eru afhent á skrifstofu vorri, gegn 1.500,—
króna skilatryggingu fyrir hvort útboð.
Tilboð verða opnuð á sama stað 8. febrúar n.k.. kl. 11.00 f.h.
INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS
BORGARTÚNI 7 SÍMI 10140

Hrúturinn, 21. niarz — 19. apríl.
Et öll skipulasning þín hetur verið at skynsemi framin ætt-
irðu að geta farið að sjá einhvern árangur.
Nautið, 20. apríl — 20. niaí.
Þú hefur unnið vel núna, og þú færð cinhverja hvíld út á það.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Óhugsandi cr annað en að þér launist citthvert góðvert á næst-
unni. I.áttu það samt ekki stíga þér til höfuðs, og haltu áfram að
vera manneskja.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Þú færð fljótlega umbun fyrir það, sem undan er gengið.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Smáfólkið í kringum þig þarfnast einhverrar aðstoðar.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Margir hafa iegið þér á hálsi fyrir kæruleysi, og það áttu fylli-
lejja skilið.
Vogin, 23. september — 22. október.
Ef einhver fótur er fyrir frétt, sem þér barst í dag, ættirðu að
reyna að kannia málið betur ofan í kjölinn, því að það er bráð-
nauðsynlegt.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvembei-.
Fólk er flest farið að rcikna með ævintýramennsku þinni. Þó
misskilur það flest það, sem heilsteypt cr í fari þínu viðvíkjandi
máli, sem þú vinnur að.
Bogma^iirinn, 22. nóvemkr — 21. desember.
Þú mátt þín einskis í margmenni þessa stundina, og því er lang-
samlega hollast að reyna að standa sig.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Ef þú vilt láta þínum málum lykta á viðunandi hátt, skaltu láta
hendur standa fram úr ermum fyrst um sinn.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Múgur og margmenni sjást núna í stjörnumerki þínu, og
er bjart yfir flestum þínum málum. Einhverjir fjármunir eru að
flækjast fyrir þér, og ef þú kannar málið vel, myndu einhverjar
reytur eiga að renna til þín.
Fiskarnir, 19. februar — 20. marz.
Það glaðnar fljótlega yfir sjónhring þínum þcssa dagana. Ef þú
snýrð þér að gömlu verki, sem beðið hefur, og hespar því af,
geturðu vel leyft þér að lyfta þér smávegis upp — jafnvel meira
en lítið.