Morgunblaðið - 19.09.1971, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. SEPTEMBER 1971
Geioge Harmon
Coxe:
Græna
Venus-
myndin
65
verið það, hefði ég farið beint
til Bacons. Sjáðu til Louise
hitti Caroll í gærkvöldi og
hainn gat ekki sagt henni, hvar
frummyndin var. Hún vissi, að
hún var ekki hérna, svo hún
fór, upp á von og óvon, í íbúð-
ina þína, og þar sem hún vasr
nú talsvert sniðug, þá fann hún
hana að lokum undir bl'áu mynd
inni. Hún tók hana ekki — það
var Jack Fenner viss um — en
hún var horfin þegar ég kom
þangað í morgun.
Hamn sagði: .. Ástæðan til
þess, að ég fór að biða þarna
alian daginn var sú, að ég vildi
vita, hvort hún — eða einhver
annar — kæmi aftur. Og það
gerði hún — ásamt Daimon, —
af því að hún var búin að fara
til hans og gera kaup við hann.
Þegar hún kom þangað aftur i
kvöld, og sá stælinguna, sem við
höfðum komið þar fyrir, héit
hún, að það væri frumtmyndin
—* það gat ég séð af viðbrögð-
um hennar. Og Damon trúði
henni. Þessvegna hafði hvor-
ugt þeirra frummytndina. Þess
vegna var hún annað hvort hjá
Roger eða Barry Gould. Þ ess
vegna eða Barry Gould. Þess
an skrípaleik í vinnustofunni.
Og það var byssan, sem gerði
út um málið. Ég þóttist þá orð-
ið viss um, að Gould væri mað-
urinn, en ég varð að gefa hon-
um tækifæri til að gripa ti!
byssunnar, sem varð Andrada
og Lorello að bana.
—- Já, nú skil ég þetta al'lt,
sagði Gail.
Murdock andvarpaði en glotti
svo aftur. — Það er erfitt að
sannfæra þig.
Hún setti á sig stút. — Nú,
ég varð nú að vera viss, finnst
þér ekki ?
Roger Carroll ræskti sig. —
Og Gail, sagði hann og roði
færðist í magrar kinnarnar og
glampi, sem Murdock hafði
aldrei séð áður, kom í augun. —
Carl Watrous ætlar að kaupa af
mér tvær myndir. Fyrir fimm
hundruð dali.
Ó, það þykir mér svo vænt
um. Hvers vegna tókstu hann
ekki með þér hingað?
- Hann þurfti að fara á eitt-
hvert stefnumót. Murdock
brosti þegar hann minntist hinn
ar hranalegu kveðju hjá Wat-
rous. — Já, á stefnumót við
viskíflösku. Hann sagðist ætla
að drekka sig svollítið fullan, og
sjá, hvort hann gæti ekki endur
heimt vitið sitt. En sjáið þið nú
til krakkar, ég verð að hlaupa.
Hann stóð upp og Carroll
stóð upp lika og sagðist skyldu
aka honum heim á hótelið. Mur-
dock afþakkaði það. Hann sagði
að einhver yrði að éta það, sem
eftir væri af samlokunum. Svo
gekk hann fram í ganginn, án
frekari máialenginga.
Carroll sagði lágt. — Mikið
held ég, að við höfum verið
heppin, að þú skyidir koma,
Murdock.
— Allir þurfa á dálitilli
heppni að halda, sagði Mdr-
dock og gaut til þeirra hornauga.
— Og þið tvö urðuð að engu
gagni með þvi, sam þið sögðuð
frá. Hann leit á Carroll. — Þú
játaðir ekkert, og ' þú
Gaiil — dálaglegt afispurnar —-
þú sagðir mér í gærkvöldi, að
maðurinn sem leitaði i íbúðinni
þinni og lokaði þig inni í skápn
um, hefði þefjað af kölnarvatni.
Og þú sem fannst sömu lyfktina
af Damon þaa-na í Listamarkaðn
um, sagði hann ásakandi, og þú...
— Fyrirgefðu, sagði Gail og
varð niðiurlút. — Kannski hef-
ur það stafað af eiufómri ósk-
hyggju.
— Og ég, sagði Carroli i iðr
unartón. Ég var flæktur þetta
og vissi hvorki upp né niður.
Hann sendi Murdock skakkt
bros u,m leið og hann hjálpaði
honum í frakkann. — Stundum
finnst mér ég ekiki vera sérlega
skynsamur.
Murdock gekk til dyra. Þreyt
an var að koma yfir hann aft-
ur og hann fann æðaslátt í gamla
sárinu á íætinum og hann var
farinn að hlaklka til þriggja
hluta: að fá sér heitt bað, eit,-
hvað sterkt í gias og svo að fára í
rúmið. Hann hugsaði til alls
(þessa með mikilli tilhlökkutn,
þegar dyirnar opnuðust og Lou-
ise Andrada og Jack Fenner
komu in n.
Louise var hnarreiist og
gremjuleg á svipinn. Hún
hvorki leit á þau né hægði á
göngunni, heldur geikk framhjá j
þeim án þess að segja orð, með j
reiðilegum hælasmelluim og fór j
upp i stigann. Þegar hún var
horfin fyrir horn, flýtti Murd-
ock sér að kveðja og gekk út.
Jack Fenner horfði á eftir
honurn. — Hvers vegna kynnt-
irðu mig ekki? spurði hann. Fyr
ir hinni litlu dúkkunni. Hún er
sæt. Hver er hún?
— Hvað kemur þér það við ?
— Ég spyr nú alltaf um það,
sagði Fenner og lét sér hvergi
bregða. Þeir gengu niður tröpp
urnar og niður á gaingstéttina.
Stigu upp í bil Fenners án þess
að segja orð. Þegar Fenner var
kominn af stað, andvarpaði
hann.
— Ef þeir ætla að nota þessa
Louise fyrir vitni, sagði hann,
— þá verður hún eitthvað um
kyrrt í borginni. Ég held hún
kunni bara vel við mig. En veit
það bara ekki ennþá.
Murdock kom sér fyrir i horn
inu í sætinu og Fenner sagði:
— Ég bauð henni upp á glas
en hún beit mig af sér. Bn hvað
um þig!
— Ég er þreytt.ur, sagði Mur-
dock geispandi. — Ég er al-
veg útpískaður.
— Eitt glas, sagði Fenner, og
beið siðan svars. Hann beygði
fyrir hom og inn í aðalgötuna.
- Eitt glas. Heima hjá þér. Svo
skal ég breiða ofan á þig i rúm-
inu.
Hann ók enm fimm húsalengd
ir.
— Er það ekki í lagi ?
Hann ók enn eina húslengd
meðan hann beið svarsins. Svo
leit hann á Murdock. Murdoek
var steinsofnaður'.
(Sögulok).
Afgreiðslustúlkur
óskast nú þegar.
Upplýsingar á staðnum í dag.
Fyrirspurnum ekki svarað í síma.
ÆSKUK
Snðurlandsbraiit 14
Hrúturinn, 21. niarz — 19. apríL
AIiiik'í er mikill fyrir efnislegu liliiliniii á flestu í dug.
Nautið, 20. apríl — 20. niaí.
Nú er næg fyrirstuúa tii að hvetja þig til dáða.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júni.
Reyndu að uá jafnvægi. Þekkingin skapar samstööu og vel-
gengni. Líttu með skilningi á það, sem liðið er.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
N* er um að gera aft sanga frá nýjum samuiiigum strax.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Hagkvæmnin er fyrir öllu, og verður framkvæmd ýmsum til 6-
þurftar.
Meyjar, 23. ágúst — 22. septeinber.
I>ú vekur eftirtekt með athöfuum þlnum, en ómögulegt <‘_t að
segja fyrir um áraiigur af iillu verkinu strax.
Vogin, 23. september — 22. október.
Persónusamböndin togast á við viðskiptasamböiidin og nú er úr
vöudu að ráða.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Reyndu að leggja eitfcbvað fyrir, ef þess er kostur.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
r’ramtíðaráformin standa og falla með því, sem þú kemur í verk
í dag.
Steingeitin, 22. deseinber — 19. janúar.
Fjárhaffslega áttu i vök að verjast, en verður samt bvattur til
dáða. Reyndu að taka þér smáhlé einhvern tíma dagsins.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Ilversdafirsöniiin er ekkert speimandi, en þú vcrður að moka liemii
frá samt, og er enginn aniiar tími heppilegri.
l iskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
I»ú getur fest þér hagkvæma samninga og vinnuskilyrði ef þú ert
lijótur að snúa þér við.