Morgunblaðið - 05.06.1976, Síða 7

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. JUNÍ 1976 7

Lesandi minn. Ásunnu-
daginn var horfðum við mót
hvítasunnu. Ég minnti þig á
það, að menn gerðu það mis
jöfnum huga. Sumur horfðu
aðeins mót „langri fríhelgi."
Aðrir hugsuðu þó, sem betur
fer, dýpra og væru ekki búnir
að gleyma þvi, að hvítasunn-
an er kirkjuleg hátíð með
ákveðinn boðskap, sem hún
vill bera inn í líf kristins
manns.
En hverer hann? Mér
finnst alltaf gott að leita til
upphafsins, þegar um slík
málefni erspurt. Og þarsé
ég mikla gleðihátíð meðal
frumkristninnar. Hvítasunn-
an var hinni fyrstu kristnu
kynslóð tákn um uppfyllingu
allra stærstu loforða Krists.
Hann hafði sagt dauða
sinn fyrir, og lærisveinar
hans óttuðust mjög að þurfa
að vera án hans. En þá kom
loforðið um upprisuna Það
var gleðilega efnt á páskum.
Þá hófst nýtt tímabil, sem
þeir fundu, að gat þó ekki
varað endalaust. Það hlaut
að vera óeðlilegt að ætlast til
þess, að hann birtist um aldir
á sama hátt og hann gerði
fyrstu vikurnar eftir páska.
Fjölgun i fylgjendahópnum
hlaut að skapa þar vand-
kvæði, þ.e.a.s. þegar þar var
orðið fleira en svo, að allir
gætu fylgst með og notið
þess, sem slíkar opinberanir
hans gáfu. En þá kom nýtt
loforð, um huggarann, and-
ann heilaga, sem átti að
kenna þeim, styrkja þá, Ijúka
uppfyrir þeim ritningunum
og minna þá á allt, sem Krist-
ur hafði sagt. Andinn átti að
íklæða þá krafti frá hæðum.
Það var erfitt að trúa þessu
eins og svo mörgu öðru, sem
Jesús hafði sagt, en læri-
sveinunum var þó vart annað
fært, því án hans hjálpar, án
styrks fundu þeir sig enga
menn til að sinna því hlut-
verki, sem Kristur hafði falið
þeim. Þeim var sagt að biða í
Jerúsalem eftir þessum
styrk. Og þeir biðu milli von-
ar og ótta.
Postulahópurinn varekki
stór, 1 1 menn, en rétt fyrir
hvitasunnu kusu þeir Matt-
hías ril postula i stað Júdas-
ar, þannig að þá voru þeir
aftur 1 2. Þeim fylgdi að vísu
allmikill flokkur, sennilega
eitthvað á annað hundrað
mannsa m.k. En þessirfá-
tæku, lítt menntuðu menn
þeir þekktu sín takmörk. Þeir
fundu vanmátt sinn til að
hefja þá hreyfingu, sem varð
að koma af stað i hugum
mannanna, ef Kristur átti að
vinna þar lönd. Slíkt var
þeim ekki mögulegt, nema
Kristur gripi þar sjálfur inn í á
sinn hátt eins og hann hafði
lofað. Og það gerðist á
hvitasunnudag.
Ýmsir hafa dregið í efa
sannleiksgildi frásagnanna af
hinum ytri táknum þessa at-
burðar. En Postulasagan er
rituð, meðan enn eru á lífi
fjölmargir, sem lifðu þessa
atburði, og því eru alvarlegar
missagnir þar harla óliklegar.
Hitt er jafnframt öruggt og
óumdeilanlegt, að hvita-
sunnuundrið var þess eðlis,
að það hafði geysisterk áhrif
á lærisveinana. Þeir gengu
fram til baráttunnar sem nýir
menn. Þeir voru djarfari og
öruggari en áður Þá skorti
hvorki kjark né áræði. Sann-
færingarkrafturinn geislaði
af þeim.
Andinn, sem þeirvarsend-
ur, tendraði innra með þeim
eld áhuga og bjartsýni. Hann
kallaði fram og virkjaði allt
hið besta, sem í þeim bjó
Þess vegna reyndist hið ótrú-
lega mögulegt. Fáeinir
óskólagengnir alþýðumenn
komu af stað sterkustu and-
legu vakningu, sem á jörð
okkar hefur orðið.
í minningu þessara hluta
höldum við hvítasunnuhátíð,
og þess sem af leiddi, að
fyrsti kristni söfnuðurinn varð
til fyrir u.þ.b. 1940árum.
Það er kannski ekkert und-
arlegt, þótt slíkir hlutir fyrnist
svo í hugum okkar, að hvita-
sunnan verði í augum okkar
margra aðeins „löng frí-
helgi". Það er margt breytt á
langri leið. Andinn erekki
eins og hann var í hugum
frumkristninnar. Ég er þó
ekki talsmaður þess, að slíkt
sé okkur að öllu leyti sorgar-
efni eða eftirsjá. Þá komu
fram ýmis einkenni trúarlífs,
sem Kristur minntist aldrei á
og virtist því ekki telja nauð-
synlega hluti. Ég sakna því
ekki tungutals eða ýmissa
annarra andagáfna, sem
frumkristnin vir^ist hafa ver-
ið rík af. Það eru aðrir hlutir.
sem mér finnst vera kjarni
þessa máls og nútíminn ekki
mega missa af eða gleyma.
Og vegna þess eins má hátíð
andans aldrei verða að and-
lega snauðri „langri fríhelgi"
Hver vaxinn maður hefur
hlutverki að gegna. Hann á
yfirleitt fyrir heimili að sjá,
gegnir ákveðnu starfi, oft
mjög ábyrgðarmiklu Og
þetta er ekki alltaf auðvelt.
Við finnum okkur ekki alltaf
menn til að leysa þau vanda-
mál, sem upp koma á heimil-
um okkar eða í starfi okkar.
Viðfinnum a.m.k vanmátt
okkar til að gera það eins vel
og skyldi. Slíkt veldur mörg-
um meðbræðrum okkar mikl-
um áhyggjum, sem lama lífs-
þrótt þeirra eða valda því, að
þeir hopa af hólmi á einhvern
hátt. Öll eigum við hér ein-
hvern hlut að máli. En við
menn í slíkum aðstæðum á
hvítasunnuboðskapurinn
brýnt erindi. Hann segir; Það
er ekki von, að þú getir stað-
ið einn eða óstuddur. Það er
engum manni fært og enda
engum ætlað. Öllum mönn-
um er boðinn styrkur. Þeim
er boðinn kraftur frá Guði. Á
máli trúarinnar nefnist
hann heiiagurandi Guðs.
Hann birtist þér sem aukinn
eða endurnýjaður máttur,
sem meiri kjarkur og sem ný
úrræði til lausnará málefn-
um morgundagsi.ns.
Allt þetta er fyrir hendi,
segir hvítasunnuboðskapur-
inn, ef þú aðeins vilt þiggja
það, ef þú vilt opna líf þitt
fyrir þeim krafti, sem Guð vill
gefa þér.
Og lykillinn, sem opnar
mannssálirnar fyrir krafti
Guðs, hann er nærtækur.
bænin opnar þá leið sem
aðrar. Sá, sem leggur öll sín
efni fram fyrir Guð i bæn og
einlægu trausti til hjálpar
hans, hann hefur alltaf feng-
ið og mun alltaf fá þá hjálp,
sem nægir honum til að sigra
þá erfiðleika, sem að honum
steðja.
Einlæg bæn í einrúmi dag-
lega ætti að vera kristnum
manni jafnsjálfsögð og það
að neyta likamlegrar fæðu.
En eins og honum verður
Ijúfara og jafnvel hollara að
néyta hennar í samfélagi við
aðra, eins verður bænarsam-
félag í guðsþjónustu kirkj-
unnar oft enn áhrifameira.
Þess vegna minni ég einnig á
kirkjuna. Látum hana ekki
gleymast á hátíð andans. Þá
á lika að minnast stofnunar
kirkjunnar Notum okkar
löngu frihelgi því lika til að
vitja hennar, til að leita þar i
bæn andans, sem hátiðin er
við kennd. Verði það í ein-
lægni gjört, mun örugglega
blessun af hljótast, blessun
sem skapar meiri varanlega
gleði en venjuleg „löng
fríhelgi "
Gleðilega hátíð
Blómstrandi Petuníur
(tóbakshorn)
Lávaxnar Dalíur og önnur sumarblóm í úrvali.
Gróðrarstöðin Birkihlið
Nýbýlavegi 7, Kópavogi.
Orösending til áskrifenda aö
Dýraríki íslands
eftir
Benedikt Gröndal
Bókin er komin út. Sökum mikillar eftirspurnar
eru áskrifendur beðnir að vitja bóka sinna sem
allra fyrst. Vinsamlegast tilgreinið áskriftar-
númer, þegar bókin er sótt.
Örn og Örlygur
Vesturgötu 42
sími 25722
Falleg — vönduð
ARGERÐ 1976
TJÖLDí EVRÓPU
VÖNDUÐUSTU HJÓLHÚSA-
ENGINN VAFI!
AUKIÐ NOTAGILDI HJÓLHÚSANNA OG TVÖFALD
IÐ FLATARMÁLIÐ MEÐ AÐEINS 10% VIÐBÓTAR
KOSTNAÐIH
SÉRSTAKLEGA HENTUG VIÐ ÍSLENZKAR AÐSTÆÐ
UR. 4JA ÁRA REYNSLA HÉRLENDIS
ÚTVEGUM TJÖLD Á ALLAR GERÐIR HJÓLHÚSA.
LEITIÐ UPPLÝSINGA OG PANTIÐ TÍMANLEGA.
E. TH. MATHIESEN H.F.
STRANDGOTU 1—3 HAFNARFIRÐI — SIMI 51919
SIMI 83155
SIMI 83354
Húsbyggjendur
VÖRUKYNNING
OPIÐ
sunnud. 30. maí kl. 14.—16.
Hafið meðferðis teikningar.
TILBOÐ — SAMNINGAR
húsbyggjendum að
kostnaðarlausu
Sameiginlegur vöru- Sérhæfðir á sviði bygg-
sýningarsalur og sölu- ingariðnaðar. Allt frá
skrifstofa um 40 fyrir- steinsteypu — upp í
tækja. teppi.
Gjörið svo vel — Allt á einum stað
IÐNVAL
Byggingaþjónusta
Bolholti 4 Reykjavík.