Morgunblaðið - 18.01.1989, Qupperneq 40

40
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR| Í8V JftNÚAR 1989
(/Ég held cá> hanm séjafnv'el hasrrí en eg
\jard hans aldri."
Así er..
. . . sæti hlið við hlið.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
c 1989 Los Angeles Times Syndicate
Hættu vina. — Gamla kon-
an getur komið á hvaða
augnabliki...
Með
morgimkafftnu
Áttu ekki önnur fot?
HÖGNI HREKKVÍSI
Itrekuð aðvörun
langt. Það er sjálfur „formaðurinn"
sem kominn er á stúfana og segir
það nokkuð um mikilvægi umræðn-
anna.
TTl Velvakanda.
Áslaug B. Guðmundsdóttir, sem
deildi á mig í Velvakanda 30. des.
sl. hefur nú eignast bandamann í
baráttunni og nefnist hann Guðni
Kæri Velvakandi.
Öll þjóðfélög, alls staðar, í for-
tíðinni og nú til dags, hafa átt og
eiga sína spámenn. í nútímaþjóð-
félögum, og þau er venjulega stór
og mannmörg, er mikið af þessu
fólki sem hér áður fyrr var talið
heilagt, eitthvað skrítið og stundum
óhreint.
Sumt nútímafólk er sér vel með-
vitandi um þessa einstaklinga en
þeir eru fleiri sem hafa ekki hug-
mynd um það sem ég er að tala
um. Hvar eru þessir „spámenn"
gæti fólk spurt eða hugsað með
sér. Flestu þessu fólki er safnað
saman, „tekið úr umferð“ og komið
fyrir á stöðum sem í daglegu tali
nú á tímum kallast geðdeildir. Mik-
ið af þessu fólki, sem flokkast í
þann hóp manna „að vera ekki eins
og fólk er flest“, eða eitthvað enn
verra hefur margt margvíslega
hæfileika, skilning og náðargáfur
sem „venjulegt" fólk hefur ekki
þroskað með sér og einfaldlega af-
neitar.
Nútíma læknisfræði á Vestur-
löndum telur það sjúklegt að sjá
sýnir og heyra raddir, að „lesa“
hugsanir eða lækna fólk með
lífsorku huglæknis og svo mætti
lengi telja. Fólki er gefið lyf við
slíku, í raun og veru eiturlyf svo
það mögulega láti af iðju sinni, að
spá fyrir um framtíðina eða hlusta
á „raddir“. Mér kemur ósjálfrátt í
hug þegar María móðir Jesú heyrði
engilinn tala, þegar Nostradamus
spáði fyrir um óorðna atburði og
Jóhanna af Örk heyrði raddimar
tála til sín. Jóhanna var að vísu
brennd fyrir þá náðargjöf. Sem
betur fer er fólk ekki meðhöndlað
á þann hátt nú til dags hér á Vest-
urlöndum. En samt sem áður er það
sett í andlega og félagslega og
Baldursson (Velvakandi 11.01.89)
Vera má, að enn eigi eftir að fjölga
í hópnum. Greinarhöfundurinn er
kunnur sem formaður „Samtak-
anna ’78“ um árabil og e.t.v. ævi-
kemíska spennitreyju. Ég held að
það verði að meðhöndla „þetta fólk“
betur, og vonandi kemur að því að
fólk fær aukinn þroska og skilning
á þessu fólki. Að það fyrirlíti ekki
„þetta fólk“, svo að hin raunveru-
lega vestræna geðveiki, að safna
peningum, glingri og gimsteinum
geti vaxið og dafnað meðan þroskun
andans og mannlegrar tilfinningar
er sett til hliðar. Ástríðan að hagn-
ast hvað sem það kostar er í raun
„kleppstæk" ef hægt er að orða það
þannig, e.t.v. siðferðislegt lögbrot
þar sem manngildið er fótum troðið.
Einar Ingvi Magnússon
Til Velvakanda.
Vegna skrifa Hjálmtýs um „var-
hugaverðan vaming“ í Velvakanda
12. janúar sl. og fjallaði m.a. um
eldspýtur, vill ÁTVR taka fram eft-
irfarandi: Síðast flutti ÁTVR eld-
spýtur til íslands árið 1985, en
einkasala ríkisins með eldspýtur var
Þó að það komi hvergi fram í
skrifi hans, vil ég, lesendum til
glöggvunar, minna á, að tilefni og
aðalatriði greina minna var
„kennsluaðstaða" sú í unglingamið-
stöð, sem kynvillingum hafði verið
látin í té, og taldi ég, að „ef foreldr-
ar og yfírvöld verða afskiptalaus í
þessu máli, séu þau um leið að ofur-
selja böm og unglinga illum örlög-
um“. Þetta er kjami málsins frá
sjónarmiði venjulegs, heilbrigðs
fólks og sé ég engin merki þess,
að bomar verði brigður á réttmæti
þeirrar aðvörunar.
Hlutleysi og aðgerðarleysi um
aðkallandi málefni og það að hugga
sig við að slíkt komi sér ekki við,
jafnast stundum á við svik við sjálf-
an sig og sína nánustu. En engu
að síður eiga margir þá afsökun
fyrir úrræðaleysi sínu, að þá vantar
skilningsljós til að rata eftir. Ég
ítreka því það, sem ég hef áður
sagt að ég veit um skýringu á eðli
kynvillu, sem sannar að hún er
ekkijafnóhjákvæmilegfyrirþá, sem
sýkjast af henni og stundum er
verið að halda fram.
Þorsteinn Guðjónsson
afnumin með lögum 1986. Í fyrra
afskrifaði ÁTVR eldspýtnabirgðir
sínar og gaf til ýmissa félagasam-
taka. Öll sala á eldspýtum nú er
því ÁTVR óviðkomandi.
Virðingarfyllst, f.h. Áfengis- og
tóbaksverslunar ríkisins,
Gústaf Níelsson
Að vera ekki eins
og fólk er flest
arhugaverður varnini
f Kœri Velvakandi.
Ferleg brunagöt á tvennum bux-
Fum, bereýnilegur brunablettur á
f miðju stofuteppinu, sviðnir
[ borðdúkar, sviðið hár og brenndir
^fíngur. Þetta er í stórum dráttum
Jí8turinn af notkun íkveikju-
Ipýtna, sem bera heitið „Tænd-
fctikker'* — eru kyrfílega merktar
■ÁTVR — og seldar grunlausu fóiki
7 í verelunum og sjoppum annað veif-
ið. Engar aðvaranir fylgja þessum
skaðræðisspýtum, sem íslenska
einkasalan kaupir ótrauð inn er-
i lendis frá fyrir dýrmætan gjaldeyri
1 og lætur dreifa til söluaðila um land
lailt. Neistarnir fljúga um með geig-
f vænlegu hvissi, þegar kveikt er á
þessum ótætum, og þeir eira engu.
1 Og vitanjMH^ifli^öjflflrL minnstu
eins konar áveitubúnað. Ég mun
~ það fyrirtœki'
Á hverju einasta ári efl
Einkasalan aftiumin 1986
Víkverji skrifar
Mönnum er misjafnlega annt
um ytri umbúnað og tákn. f
kringum fundarherferð formanna
Alþýðubandalags og Alþýðuflokks
hafa orðið töluverðar umræður um
prjálið í kringum formennina og
liggur við að sviðsmyndin beri þá
ofúrliði á fundunum, ef marka má
lýsingar. Er greinilegt að formenn-
imir tveir sem standa sjálfír fyrir
fundunum eins og margoft hefur
verið ítrekað telja mikilvægt að hinn
ytri umbúnaður sé hinn skrautleg-
asti. Samkvæmt lýsingu á koma
þeirra til fjarlægra byggðarlaga
helst að minna á það, þegar sirkus-
ar heimsækja þorp og bæi í útlönd-
um. Kveikt skal á blysum og flug-
eldum skotið á loft. Það vantar
bara skrúðgönguna, þegar apar,
fílar, ljón og hestar eru leiddir um
aðalgötur bæja til að auglýsa sirk-
usinn. Gárungamir segja, að hjá
þeim formönnunum vanti allt í sirk-
usinn nema trúðana!
Svo er það spumingin um að-
gangseyri. Frá því var skýrt að á
Isafírði hefði verið ákveðið að selja
ekki aðgangseyri heldur leita eftir
ftjálsum framlögum til að létta
undir með formönnunum. Fylgdi sú
skýring með, að frjáls framlög væru
ekki skattlögð með sama hætti og
aðgangseyrir.
XXX
Víkverji átti leið í Kringluna
morguninn sem sagt var frá
því hér í blaðinu og í hljóðvarpi
ríkisins að fjármálaráðherra og
fyrrum fjármlaráðherra hefðu tekið
á móti frjálsum framlögum á
ísafírði til að komast hjá því að
greiða skemmtanaskatt og önnur
opinber gjöld af aðgangseyri á fundi
sína. í þann mund sem Víkverji var
að raða Hagkaupspokunum í bílinn
sinn kom kunningi hans og spurði:
Getum við ekki tekið upp sama
sið og þeir Ólafur Ragnar og Jón
Baldvin?
Þegar Víkverji hváði kom skýr-
ingin á spumingunni: Getum við
ekki lýst yfir því að laun okkar séu
í raun frjáls framlög frá vinnuveit-
enda okkar til að auðvelda okkur
að standa undir kostnaði við að
fara í Kringluna? Hvers vegna
skyldum við ekki geta tekið upp
sömu aðferðir og fjármálaráðherra
og fyrrverandi fjármálaráðherra til
að komast hjá því að borga skatta?
XXX
Aleiðinni heim úr Kringlunni
hlustaði Víkverji fyrir tilviljun
á samtalsþátt í útvarpinu, þar sem
rætt var með spekingslegum hætti
um þessa fundi formannanna í ljósi
frétta síðustu viku. Var helst að
skilja á þeim sem þar sátu, að þess-
ir fundir kæmust á spjöld sögunn-
ar, af því að þeir mörkuðu einhver
þáttaskil í stjórnmálum þjóðarinnar.
Engum í þessum þætti þótti neitt
athugavert við það, að núverandi
og fyrrverandi fjármálaráðherra
væru að skjótast í kringum skatta-
lögin með fijálsum framlögum.
Síðar þennan sama dag var svo
rætt við þijá fundarmenn á ísafírði.
Þeir voru á einu máli um að frá-
leitt væri að ætla að Alþýðubanda-
lag og Alþýðuflokkur sameinuðust
á þeim grunni sem fundurinn hefði
lagt. Þeim tókst það, sem þeir vildu
að „fá æsing í salinn“ sagði einn
ísfírðinganna sem fundinn sátu.