Morgunblaðið - 09.07.1997, Blaðsíða 40

40 MIÐVIKUDAGUR 9. JÚLÍ 1997
MORGUNBLAÐIÐ
c • 1
HÁSKÓLABÍÓ
SÍMI 552 2140
Háskólabíó
OVÆTTURINN
TOM SIZEMORE PENELOPE ANN MILLER
FRÁ FRAMLEIÐANDA
TERMINATOR OG ALIENS
The Relic er vísindaskáldsaga í anda Aliens meö Tom Sizemore og
Penelope Ann Miller í aðalhlutverkum og framleiöandi er Gale Anne
Hurd sem er fræg fyrir framleiöslu „science fiction" mynda á borö viö
Terminator 2, Aliens og the Abyss. The Relic er mögnuö spennumynd
sem þú verður að sjá.
Sýnd kl. 4.30, 6.45, 9 og 11.15. B. i. 16 ára.
EINRÆÐISHERRA I UPPLYFTINGU
Fran Drescher
LTON
SANDRA BULLOCK CHRIS 0 DONNEL

UNDIRÍXJÚW
ÍSLANDS
Diírgöu a.ndunh djupt

The Beautician and The Beast er frábær gamanmynd meö Fran
i Dresher (Barnfóstran á Stöö 2) og Timothy Dalton (James Bond) í
aöalhlutverkum. Einræöisherrann Boris í Slovetziu ætlar að snúa
landi og þjóö til vestrænna siða og ræöur, að hann heldur, kennara
frá bandaríkjunum aö kenna börnum sínum vestræna siði. Kennarinn
er föröunarfræöingurinn Joy frá Queens sem heldur aö hún haf verið
ráöin til aö lappa upp á útlit einræöisherrans.
Sýnd kl. 5, 7, 9.05 og 11.10.
Sýnd kl. 5.30.
Enskt tal, ótextaö.
Sýnd kl. 4.40, 6.50, 9
og 11.15.
B. i. 12 ára.
ÁTT ÞÚ EFTIR
AÐ SJÁ KOLYA?
Sýnd kl. 7, 9 og 11.
Síðustu sýningar
<
i
(
(
<
I
i
Eitt blað
fyrir alla!
JM«rðinib(abtb
- kjarni málsins!
STRÁKAR!!! ÞAÐ ER STUNDUM GOTT
AÐ VERA NAKINN EN...
...EKKI ALLTAF!!!
Tónlist sem
varla er tónlist
TONLIST
Gcisladiskur
THE BEST PET POSSIBLE
The Best Pet Possible, breiðskifa
hljómsveitarinnar Stilluppsteypu.
Engar upplýsingar koma fram um
hljómsveitarmeðlimi á umslagi, en
lögin skrifast öll á sveitina og eru
tekin upp seint á síðasta ári utan
eitt lag sem er tveggja ára gamalt.
Hollenska fyrirtækið Staalplaat gef-
ur út. 41,42 mín.
STILLUPPSTEYPA hefur gam-
an af að ögra viðteknum hugmynd-
um um hvað er tónlist og á ótal
útgáfum hafa Stilluppsteypuliðar
reynt á þanþol tónmálsins, ýmist
með tilbúnum hljóðum og af-
skræmdum, eða með hefðbundnum
hljóðfæraslætti. Þróunin hefur verið
þó nokkur þó undir liggi alltaf sama
löngunin að velta upp einhveiju
nýju með því að kasta fyrir róða
öllu því gamla.
Það ætti ekki að koma á óvart
að nýjasta breiðskífa Stilluppsteypu
sé gefin út af erlendu fyrirtæki, því
sveitin nýtur víða virðingar með
þess hóps sem kann að meta tónlist
sem er á mörkum þess að kallast
tónlist. Þannig hefur sveitinni geng-
ið vel að selja útgáfur sína, hvort
sem um er að ræða 7“, 10“, 12“
eða snældur úti í heimi, en hér á
landi eru ekki nógu margir sérvitr-
ingar til að hægt sé að láta slíka
útgáfu bera sig.
Með tímanum hefur tónlist Still-
uppsteypu orðið aðgengilegri, ekki
síst vegna þess að liðsmenn hafa
smám saman náð betri tökum á þvi
sem þeir eru að gera, skorið burt
allan óþarfa og orðið markvissari
og hnitmiðaðri í tónsmíðum. Þessi
síðasta plata þeirra er þar engin
undantekning því hún er besta verk
sveitarinnar til þessa og um leið
það aðgengilegasta. Gott dæmi um
það er sjötta lag diskins sem hér
er gerður að umtalsefni, It Should
Be (?) því það ætti að falla flestum
í geð sem treysta sér á annað borð
til að hlusta á tónlist sem varla er
tónlist.
Fyrstu fimm lögin á plötunni eru
draumkennd syrpa A Cause for
Alarm & Confusion, og þarf að
leggja við hlustirnar til að fanga
þau; örstuttar stemmningsmyndir,
10 til 20 sekúndur hvert, til að
mynda fyrsta lagið sem nánast
hverfur um leið og það byijar, birt-
ist svo aftur örskotsstund og ófor-
varandis er því lokið. Fimmta lagið
er síðan eins konar samantekt á
því sem á undan hefur farið, þar
sem stefin eru skoðuð og spegluð
fram og aftur. Getið er um sjötta
lag plötunnar, en það sjöunda, The
Too Close Hand, er fráhrindandi
hávaði við fyrstu hlustun, minnir á
fyrstu tilraunir í raftónlist, en þó
markvissara og beittara; frábært
lag. Næst þar á eftir kemur bráðg-
ott lag, Tension Than Laugh, en
lokalagið er þó hápunkturinn á af-
bragðs plötu og heitir því sérkenni-
lega nafni People With Loud Langu-
age Whisper Having Conversation
While Speaking. í því lagi eru radd-
ir skemmtilega afskræmdar og
samsettar, spilaðar á ýmsum hraða
afturábak og áfram, þar til manns-
röddin rennur saman við vélahljóð
og skruðninga. Þó lagið sé langt,
tæpar átján mínútur, er ekki að
finna í því dauðan punkt og víða
eftirminnilegir hljómaklasar og
hljóð.
Endurnýjun í íslenskri tónlist fer
víða fram og yfirleitt utan alfara-
leiða, Stillupsteypa fer framarlega
í flokki þeirra sem eru að skapa
nýtt tónmál og þó tónlist sveitarinn-
ar muni seint njóta vinsælda og
almennrar viðurkenningar er fátt
merkilegra á seyði í íslenskri tónlist
um þessar mundir.
Árni Matthíasson