Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1849, Qupperneq 101

101
stjórnsamur. Kom j»ú hjúum þinum aldrei á þaft, að
gegna ekki skipun þinni fljótt og vel, láttu þauvita
það fyrir fram, afi þú aldrei liafir Imldiö hjú, og ætlir
þér ekki aö halda, sem afsegir skipan þína. Ilaföu
nærgætni í verka-skipan þinni, og þegar þú getur,
þá vertu í verkinu ineð þeim, og gjör þig þeim sem
jafnastan í allri umgeingni, þó ekki svo, að hjúin
nokkru sinni fái tilefni til þess að gleyma því, að
þú sért húsbóndinn. Vertu ætíð jafnlyndur og glað-
lyndur við þau og skemtinn, en varastu þó alt það,
sem lieitið getur ósiðsemi í orðum eða verkum. Seg-
ir þú hjúinu verk, og það fari að mögla á móti þér,
máttu eingan veginn láta það viðgángast, að það
komi sínu fram, og sízt, að þú segir sama verkið
öðrum að raunarlausu; af illu til er betra, að þúfarir
til verksins sjálfur. Eingum þeim einkaréttiiulum
máttu lofa hjúinu í fyrstunni, sem þú átt ekki hægt
með að enda, t. a. m. lausn frá fjósaverkum eða
heyaskamti, smalamennsku eða útróðrum; betra er,
getir þú á eptir hliðrað til við hjúiðí einhverju, eigi
það það skilið. Lát þú hjú þín aldrei ineð réttu
geta fundií að viðurgjörníngi þeim, er þau hafa, svo
aldrei þurfir þú, að ummæluin hjúsins, að gjöra þar
á breytingu, og gef þess gætur, að kaup það, er
þú hézt því, greiðist í tækan tíma ár hvert, í gildum
aurum og því hagkvæmum. Ven þú hjú þín á iðju-
semi; leiddu þeim fyrir sjónir af annara dæmum,
hver vanþrif og ógæfa fylgi iðjuleysinu; leyfðu lijú-
inu heldur eitthvað að vinna fyrir sjálft sig, hehlur
en |iú sjáir það iðjulaust; þrifnaði og hirðusemi
venst hjúið einkum tneð því, að þú ætlir Iiverju fyrir
sig að hirða um eitthvað sér í lagi. Varaðu þig á
þvi, að sjaldan mun hjúahahlið farnast þeim vel, er
taka hjúin vel fyrsta árið ineð því dálæti, er ekki
geturhaklizt til lángframa. Mörg fleiri ráð, en þau,