Norðurljósið - 01.01.1986, Blaðsíða 15
NORÐURI .JÓSIÐ
15
bænir, sem ekki eru í tengslum við þessa sérstöku athöfn.
Kristur hefur lofað að vera viðstaddur „mitt á meðal“ eða
í miðjunni. Hann vill sjálfur vera miðdepillinn. Matt. 18.20.
Tign Jesú Krists á að vera augljós. Viðurkenna á nærveru
Hans. Heilagur Andi Guðs er með og hið innra með hinum
endurfæddu (Jóh.14.7.) í þeim tilgangi, að leiða hjörtu Guðs
barna í tilbeiðslu (Fil.3.3.) og leiðbeina sérhverjum í því sem
gagnlegt er(l Kor. 12.7.).
Þannig getur Hann notað fleiri eða færri til að eiga hlut-
deild í tilbeiðslunni, þakkargerðinni, lofgerðinni og bæna-
haldinu.
t söfnuðinum verður allt að fara fram eftir handleiðslu
Guðs samtímis sem hugurinn beinist að Kristi — líka þegar
þögn á að vera. Sá sem mælir eitthvað, á að vera sér með-
vitandi um, að hann stendur frammi fyrir heilögum Guði.
Hver og einn verður að varast það að verða þess valdandi að
Andinn slokkni á samkomunni, því allur söfnuðurinn mun
gjalda þess.
Menn verða að rannsaka andlegt ástand sitt. Sumir verða
að gefa gaum að eirðarleysi — fljótfærni. Aðrir að sljóleika
og aðgerðaleysi — þeir ljúka aldrei upp munni sínum. Þeir
sem þátt taka í tilbeiðslunni, eiga að vera sannfærðir um að
þeir lifi sjálfir í Andanum.
Guði er eingöngu sú tilbeiðsla þóknanleg sem borin er
fram í Heilaga Andanum. (Jóh.4.23-24. 1 Kor.12.3-13. 1 Kor.
14.15. Róm. 8.8.).
Þegar haft er í huga þetta sérstaka tilefni, sem við ræðum
hér um, þegar Drottinn kallar börn sín saman til að „minnast
Hans“, með því að brjóta brauðið og drekka af víninu
(Lúk.22.19. Post.20.7.), hljótum við að skilja, að í því eru
fólgin mikil forréttindi, að vera hluttakandi í slíkri athöfn.
Henni verður alls ekki lokið í flýti.
Þau ritningarorð, er lesin verða, eiga að minna á persónu
og verk Drottins Jesú Krists, og þannig fylla huga safnaðar-
ins. Varast ber hugleiðingar sem leiða hugann frá Krossi
Krists.
Hinn andlegi maður lætur leiðast af Heilaga Andanum
m.a. af innri þrá og sannfæringu. Þannig verður sérhver