Eimreiðin - 01.09.1905, Qupperneq 2

62
Ein af nýjustu endurbótunum er, aö vélin hlutar sjálf móstreng-
inn; en áöur var það — og víða ennþá — gjört með handafli.
Ein hin bezta og útbreiddasta móeltivél er vél sú, er hinn
nafnkunni sænski verkfræðingur Anrep hefur einkaleyfi fyrir.
Anrepsvelarnar eru einkum útbreiddar í Noregi, Svíþjóð og Rúss-
landi. Pær eru smíðaðar á ýmsri stærð og bæði með tveimur og
með einum ás. Yfirburðir Anrepsvélanna eru sérstaklega, hve
frábærlega þær eru einfaldar og fábrotnar og svo traustar, að
viðgjörðir eiga sér vart stað. Traustleikinn er höfuðatriði, sem
vart verður lögð ofmikil áherzla á. Anrepsvélarnar eru svo traust-
ar, að komi eitthvað í þær, er þær ekki geta unnið á, t. d. steinn
eða mjög seigar trjárætur, þá brotnar vélin ekki, bara stöðvast.
T
16. mynd.
Á 16. mynd sést ein af Anrepsvélunum að innan, efrihluta
bolsins er lyft upp. Vélin hefur tvo ása. Annar þeirra rekur
aflvélina, og þareð þeir éru settir í samband með tveimur tann-
hjólum (er sjást á myndinni), snúast þeir sinn veg hvor. Margir
stálhnífar eru festir eftir skrúfulínu á báða ásana. Hnífarnir eru
undnir, svo þeir mynda nokkurskonar slitna skrúfu, og settir þannig,
að hnífarnir á öðrum ásnum grípa inn á milli hnífanna á hinum
ásnum. Fremst á ásnum eru ein eða tvær umferðir af heilli
skrúfu. Auk þessara hnífa standa hnífar upp frá botni vélar-
bolsins og einnig niður frá lokinu. Hreyfanlegu hnífarnir strjúk-
ast fast fram hjá þessum föstu hnífum og klippa því í sundur tægj-
ur og rætur, er kunna að vera í mónum. Nokkrir af föstu hníf-
unum eru svo langir, að þeir grípa hver á móti öðrum utan um