Dagblaðið - 02.06.1977, Blaðsíða 15

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 2. JÚNl 1977.
15
þegar hún og Jón bróöir lista-
mannsins heföu farið í gegnum
muni hússins eftir lát Ásgríms.
„Mér hefur verið sagt að
Ásgrímur hafi keypt þetta mar-
maraborð ásamt stórum leir-
vasa og fjórum fornum eir-
munum úr búi franska
konsúlsins Brillouin, þess sem
byggði Höfða. Ásgrímur hafði
mikið dálæti á þessúm hlutum
og notaði þá oft sem fyrir-
myndir bæði þegar hann
málaði með olíu og eins með
vatnslitum. Stærsti eirdallur
hafði dálitla sérstöðu því hann
málaði Asgrímur oftast og lét
þá oft ýmsa minni hluti, eins og
ávexti, í kringum hann.
Dallurinn er stagbættur og ekki
er ósennilegt að hann sé orðinn
mörg hundruð ára gamall.
A minni eirvösunum má
lesa ártalið 1829. Annan notaði
Asgrímur undir pensla en hin
var fyrirmynd. Stundum fengu
aðrir málarar hann að láni þeg-
ar þeir spreyttu sig á formi og
ljósi, en eirinn er fallegur
málmur með miklum ljós-
brigðum.
Stóra eirdallinn notaði As-
grímur m.a. á olíumynd af
Hlina kóngssyni og Signýju
Karlsdóttúr sem hann málaði á
árunum 1945-48.
Mér er minnisstætt þegar As-
grímur var að mála þessa
mynd. Hann þurfti
nauðsynlega að fá pilt og stúlku
í hlutverk Hli naog Signýjar og
hlupu þá undir bagga Edda,
dóttir Ragnars í Smára, og Loft-
ur, sonur minn.
Á málverkinu er ekki hægt
að sjá annað en þar séu karls-
dóttirin og konungssonurinn í
hellinum, en Ásgrími þótti
jafnan nauðsynlegt að hafa „lif-
andi“ fyrirmyndir að verkum
sínum.
Það var mikið brambolt á
heimilinu þegar krakkarnir
komu til þess að sitja fyrir
Það var safnað saman teppum
og ýmiss konar dóti og útbúið
fieti handa Hlina kóngssyni i
vinnustofunni. Þá kom eir-
dallurinn úr konsúlsbúinu í
góðar þarfir," sagði Bjarnveig.
Ásgrímur Jónsson er fyrsti
íslenzki listamaðurinn sem
gerði myndlist að ævistarfi
sínu. Hann hélt til listanáms í
Danmörku árið 1897. Hann kom
heim og hélt sína fyrstu
málverkasýningu hér árið 1903.
Það var ekki aðeins myndlistin
sem átti hug Asgríms. Hann var
einnig mikill unnandi
klassískrar tónlistar og þegar
hann fór í ferðir út á land til
þess að mála hafði hann með
sér upptrekktan grammófón,
sem þótti hið mesta þing. Þá
dagana sem rigndi og hann gat
ekki verið úti við lék hann
faera tónlist.
Sagði Bjarnveig að
íbúarnir á Húsafelli hefðu
verið orðnir innilegir unn-
endur klassískrar tónlistar eftir
að Ásgrímur dvaldi þar eitt
rigningarsumar.
Asgrímur andaðist árið 1958
og var hann jarðsettur í
Gaulverjabænum, sem var hans
heimasveit, að ósk hans sjálfs.
Safnið var opnað í húsi hans
að Bergstaðastræti 74 5.
nóvember 1960. Á veturna er
safnið opið þrjá daga í viku en
yfir sumarmánuðina er það
opið alla daga nema laugardaga
kl. 1.30-4.
Það var mikið brambolt i heimili listamannsins þegar krakkarnir sem sátu tyrir þessari mynd komu. 1 horninu vinstra megin má sjá
stærsta eirdallinn úr konsúlsbúlnu. Þessi mynd var máluð á árunum 1945-48.
listamannsins. Þarna má sjá penslana i eirkrús úr konsúlsbúinu. Þarna er Ifka hnakkur og
Þetta er önnur rúmfjölin sem fannst í húsi Asgrfms. Á henni er ártallð 1769 og á henni stendur bænin Vertu yfir og allt i kring.
I kjallaraganginum standa þessir munir
járnslegið ferðakoffort listamannsins.
-A.Bj.