Morgunblaðið - 12.05.2005, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 12. MAÍ 2005 35
MINNINGAR
hans þar sem engum vörnum varð
við komið.
Elsku Madda, Inga, Lilja, Jón
Grétar og aðrir ástvinir. Við biðjum
góðan guð að styrkja ykkur og hugga
í ykkar miklu sorg, en minningin um
drenginn góða mun lifa með okkur.
Margrét Sigurðardóttir,
Sigurbjörn Sigurðsson,
Sigríður Ólöf Sigurðardóttir
og fjölskyldur.
Erfið tíðindi spyrja ekki um árs-
tíma. Ekki heldur á þessum fallega
tíma þegar daginn lengir og nóttin
hörfar. Heiðar kvaddi í síðustu viku
eftir harða og snarpa baráttu við
krabbamein.
Vinátta okkar hófst þegar Madda
og Ásta urðu vinnufélagar. Hrein-
skilin umræða lyfti karlaspjallinu á
gott plan. Íþróttaumfjöllun að smekk
sjómanna var afgreidd, Heiðar kom
hreinskilinn til dyra eins og hann var
klæddur. Handverk og húsbygging-
ar vöktu áhuga beggja, oft tæpt á bíl-
um, koníaki og vindlum eins og vera
ber, lífið er skemmtilegt.
Heiðar vann á sjó, útivistin stund-
um löng. Hann kom færandi hendi og
Madda rétti hjálparhönd við alla
mögulega hluti. Að baki eru góðar
stundir á heimilum beggja, sem og í
fjörugum hópi „Smáraliðsins“. Það
hefur oft verið glatt á hjalla í Lauga-
lindinni. Svo átti líka að verða á nýj-
um stað sem Madda og Heiðar ætl-
uðu að flytja inn í á næstu dögum.
Það var stolt í auga og öryggi í
svipnum þegar Heiðar sýndi okkur
teikningar af sumarbústaðnum uppi í
Biskupstungum í fyrra. Við sátum
með rjúkandi kaffi í gestahúsinu sem
hann smíðaði fyrst. Allt um kring
gróðursæll reiturinn og búið að
planta alls kyns tegundum. Það var
gaman að fá að leggja til plöntur sem
verðskulduðu líf á rúmgóðum stað.
Hver slík var metin sem gull, fékk
stað og jafnvel nafn.
Heiðar og Madda höfðu bæði tek-
ist á við þá erfiðu raun þegar þau
tóku saman að missa lífsförunaut í
blóma lífsins. Þau nutu lífsins saman
í þeirri vissu að ekkert er sjálfgefið.
Hann brást við ótíðindunum af æðru-
leysi og barðist til hinstu stundar. Við
áttum góða stund saman fyrir
skömmu þegar hann fékk að koma
heim í pásu fyrir næstu lotu. Nú er
mikið á Möddu lagt.
Elsku vinkona og fjölskyldan öll;
við vottum ykkur dýpstu samúð.
Kveðjuna sendum við af erlendri
grundu þaðan sem við náum aðeins
að fylgja síðasta spölinn í huganum.
Kæri vinur, takk fyrir allt. Guð blessi
þig þegar þú siglir nýja leið í stafa-
logni og sléttum sjó.
Samúel Örn Erlingsson,
Ásta B. Gunnlaugsdóttir.
Það er fámennur en samheldinn
hópur sem starfar í Íþróttamiðstöð-
inni Smáranum í Kópavogi. Makar
starfsmanna eru virkir þátttakendur
þegar komið er saman utan hefð-
bundins vinnutíma. Hann Heiðar
hennar Möddu lét sig ekki vanta þeg-
ar þannig stóð á, svo fremi sem hann
var í landi. Hann var geðþekkur og
ljúfur drengur, kátur á góðri stund
og féll vel í hópinn. Engu að síður
hafði hann sínar skoðanir á hlutunum
og fylgdi þeim fram ef honum fannst
þess þurfa.
Heiðar og Madda voru samrýnd og
samstiga, það leyndist engum. Þau
lifðu lífinu lifandi, sinntu stórfjöl-
skyldu sinni af kappi og hlökkuðu til
þess að eldast saman. Ný íbúð beið
þess að flutt væri inn og sumarhúsið
tilbúið á teikniborðinu, gestahúsið
þegar risið á reitnum góða austur í
Biskupstungum.
En fljótt skipast veður í lofti. Heið-
ar kom heim fársjúkur af sjónum og
síðan hefur staðið erfið barátta og
miskunnarlaus. Nú er erfitt hjá
Möddu. Við vottum henni og fjöl-
skyldunni samúð okkar af öllu hjarta.
Guð geymi góðan dreng.
Starfsmenn Smárans.
 Fleiri minningargreinar um Heið-
ar Albertsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
Höfundar eru: Páll Páls og Margrét,
Magnús Sig. og Charlotta; Arn-
þrúður Stefánsdóttir, Kristján Sig-
urður Birgisson; Sverrir Sveinsson.
✝ Vagnbjörg Jó-hannsdóttir
fæddist í Vopnafirði
1. september 1925.
Hún andaðist á
hjúkrunarheimilinu
Eir 3. maí síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Þorbjörg
Magnúsdóttir, f. í
Nýjabæ á Strönd
14.5. 1903, d. 21.12.
1978 og Jóhann Þor-
kelsson, f. í Engidal
við Siglufjörð 27.8.
1895, lést af slysför-
um 7.6. 1933. Al-
systkini Vagnbjargar eru Anna, f.
1924, Magnús Þ., f. 1926, Þorkell,
f. 1929, Jakob, f. 1930, Vilborg, f.
1931, d. 2000, Oddný P., f. 1932 og
Jóhanna S., f. 1933. Sammæðra er
Haukur Vopnfjörð Guðmundsson,
f. 1939.
Eiginmaður Vagnbjargar er
Þórarinn Árnason, f. á Áslaugar-
stöðum í Vopnafirði 24.5. 1924.
Foreldrar hans voru Hólmfríður
S. Jóhannsdóttir, f. í Spónsgerði í
Arnarneshreppi við
Eyjafjörð 20.6. 1883,
d. 16. 3. 1970 og Árni
Árnason, f. í Haga í
Þistilfirði 8.6. 1881,
d. 7.6 1968. Börn
Vagnbjargar og
Þórarins eru:
Bertha, f. 15.3. 1945,
Hólmfríður, f. 9.4.
1946, Þorbjörg Jó-
hanna, f. 27.8. 1947,
maki Aðalsteinn
Hermannsson, f.
10.4. 1945, Þórarinn
Vagn, f. 25.2. 1949,
drukknaði 22.7.
1969, Rúnar, f. 27.5. 1950, maki
Þorbjörg Elín Fríðhólm Friðriks-
dóttir, f. 6.10. 1951, Magnús, f.
26.1. 1952, Eiður, f. 24.10. 1953,
maki Heiður Huld Friðriksdóttir,
f. 6.5. 1967, Robert, f. 7.12. 1954
og Ásdís, f. 26.5. 1956. Afkomend-
ur Vagnbjargar og Þórarins eru
62.
Vagnbjörg verður jarðsungin
frá Grafarvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Ég kom fyrst heim til Vögnu á
Laugaveginn með systur minni, mig
grunaði ekki þá að 15 árum síðar yrði
ég gift syni hennar. Það var alltaf
gaman að koma í heimsókn til Vögnu,
hún var alltaf til í að spila og syngja.
Eiður settist við orgelið og spilaði
gömul lög sem þér þótti vænt um,
bakaðar voru vöfflur eða pönnukökur
auk annarra kræsinga, krakkarnir
náðu sér í litabækur og settust á gólf-
ið í stofunni og borðuðu ís eða kandís.
Stelpunum mínum þótt kandísinn
bestur.
Þau voru ófá pörin af sokkum og
vettlingum sem þú prjónaðir og ég
tala nú ekki um allar Tótu-dúkkurnar
sem barnabörnin eiga. Eftir erfið
veikindi hefurðu nú fengið hvíldina
góðu og hitt hann Tóta, son þinn, aft-
ur og miklir fagnaðarfundir hafa það
nú verið.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn,
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
(Valdimar Briem.)
Elsku Vagna mín, ég þakka fyrir
að hafa fengið að kynnast þér þessi
ár.
Ég kveð þig í hinsta sinn.
Þín tengdadóttir
Heiður Huld Friðriksdóttir.
Drottinn er minn hirðir, mig mun
ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig
hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég
langa ævi.
(23. Davíðssálmur.)
Þegar ég hugsa um þig elsku
amma mín dettur mér þessi sálmur í
hug, því þú varst alltaf svo æðrulaus,
hugsaðir fyrst um fjölskylduna þína
og afa og síðast um sjálfa þig.
Ég man eftir þér alla tíð af því að
mamma sagði mér hvað þú varst allt-
af góð við mig, sendir mér pakka og
kort á jólum og afmælum, sama
hversu fjarlægðin var mikil á milli
okkar. Þegar við hittumst sagðir þú
alltaf við mig hvað ég væri fallegur og
góður.
Mér finnst svo gott að eiga minn-
ingarnar um þig frá Laugaveginum
þegar ég kom í heimsókn og frá Kjöt-
búðinni á Hverfisgötunni og fá að
finna þessa yndislegu hlýju frá þér
sem enginn getur útskýrt og er svo
sjálfsögð og óeigingjörn þegar hún er
gefin.
Elsku amma mín, hafðu það gott
um aldur og ævi, hittumst seinna.
Þinn elskandi sonarsonur,
Ásgeir Br. Rúnarsson.
Elsku Vagna amma. Okkur langar
til að þakka þér allt það góða sem þú
hefur kennt okkur í þessu lífi og fyrir
að halda minningu Þórarins á lífi.
Loksins hittist þið aftur og þú losnar
úr þjáningum þínum.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Elsku amma, hvíl þú í friði.
Kveðja,
Þórunn Ósk og Guðrún.
Elsku amma mín.
Þó svo að maður hafi beðið og von-
að í langan tíma að þú fengir nú að
fara yfir móðuna miklu og öðlast nú
loks frið þá var sársaukinn mikill og
söknuðurinn en meiri. Mér finnst ég
hafa verið kvödd af þér einungis hálf-
tíma eftir að þú fórst, þú kvaddir mig
með stroku á kinn og klappi á höf-
uðið, ég er sannfærð um að þannig
kvaddir þú okkur öll, þinn stóra hóp.
Mér er það ómetanlegt að hafa getað
kvatt þig daginn áður en þú fórst og
er ég fullviss um að himnaríki er rík-
ara með þig innanborðs. Ég á svo
margar góðar minningar um ljúfar
stundir. Þú varst á þinn einstaka hátt
svo dugleg við að láta okkur öllum
finnast við vera sérstök í þínu stóra
hjarta. Mér eru sérstaklega minnis-
stæðir kjólarnir sem þú saumaðir á
okkur Gunný er við vorum litlar
stelpur, flestar jólagjafir voru hand-
unnar, allar dúkkurnar og bangsarn-
ir. Þú varst einstök hannyrðakona,
hreinn listamaður. Ég veit að barna-
barnabörnin hafa því miður ekki
fengið að kynnast þér eins og við hin
því veikindi þín hafa tekið smátt og
smátt allt frá þér. Ég varðveiti öll
bréfin sem þú sendir mér er ég var í
Englandi og finnst mér vel við hæfi
að enda þessi kveðjuorð á sömu bæn-
inni sem þú endaðir öll bréfin á:
Trúðu á tvennt í heimi
tign sem æðsta ber:
Guð í alheimsgeimi,
Guð í sjálfum þér.
(Steingr. Thorsteinsson.)
Takk fyrir allt sem þú varst mér,
amma mín, sjáumst.
Þín
Erla Björg.
Elsku Vagna.
Nú er komið að leiðarlokum. Ég
veit þú ert nú á góðum stað þar sem
þér líður vel. Það eru margar minn-
ingar sem koma upp í hugann þegar
ég hugsa um þig. Þú varst alltaf svo
blíð og hlýleg, sást aldrei skipta
skapi. Þú hafðir einstakt lag á að gera
gott úr öllu og sjá björtu hliðarnar og
það jákvæða, sama hvað gekk á. Það
var ómetanlegt nesti út í lífið að fá að
kynnast manngæsku þinni og við-
horfum til lífsins. Það var alltaf hægt
að leita til þín um góð ráð og ræða allt
milli himins og jarðar og margar sög-
urnar sem þú sagðir frá barnæsku
þinni og lífsbaráttu sem var fróðlegt
og gaman að heyra. Þú misstir aldrei
sjónar á markmiðum þínum og hvað
ætti að vera í forgangi. Það var þessi
stóri barnahópur sem þú áttir og
sakna nú mömmu sinnar.
Ég minnist allra stundanna á
Laugaveginum, þegar ég, rétt 16 ára,
kom inn í fjölskylduna þegar við Eið-
ur fórum að vera saman. Hvað þú
tókst vel á móti mér af þinni einstöku
elsku og hvað það var alltaf gott þeg-
ar þú straukst manni um kinn og
faðmaðir. Þú varst sannarlega ein af
þessum fáu raunverulegu hetjum
sem maður kynnist á lífsleiðinni.
Ég sé nú fyrir mér að þið mamma
sitjið yfir kaffibolla og spjallið saman
eins og þið gerðuð svo oft og svo verð-
ur kannski spáð í bollann á eftir sér til
gamans. Ég veit þið hittist nú á nýj-
um stað og upplifið ykkar drauma
sem ekki gafst ráðrúm til að láta ræt-
ast hér í jarðlífinu. Og auðvitað talið
þið um okkur, börnin ykkar, lítið til
með okkur og fylgist með Garðari
mínum sem nú er búinn að missa báð-
ar ömmurnar sínar.
Elsku Garðar minn, Eiður og fjöl-
skylda. Þórarinn, og öll systkinin og
fjölskyldur. Ég votta ykkur samúð
mína og veit að Vagna treystir því að
þið huggið hvert annað og styrkið.
Vagna mín, takk fyrir allt og allt.
Hera.
VAGNBJÖRG
JÓHANNSDÓTTIR
Elsku langamma mín.
Takk fyrir bleika teppið
sem þú prjónaðir handa mér
áður en ég fæddist. Ég mun
alltaf geyma það, líka litlu
Lúsý mína. Vonandi líður
þér vel hjá Guði.
Þín
Helene Rún.
HINSTA KVEÐJA
Kistur - Krossar
Prestur - Kirkja
Kistulagning
Blóm - Fáni
Val á sálmum
Tónlistarfólk
Sálmaskrá
Tilk. í fjölmiðla
Erfisdrykkja
Gestabók
Legstaður
Flutningur kistu á
milli landa og
landshluta
Landsbyggðar-
þjónusta
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Sverrir
Einarsson
Bryndís
Valbjarnardóttir
Oddur
Bragason
Guðmundur
Þór Gíslason
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð og vinar-
hug við andlát og útför
GUÐLAUGAR STEFÁNSDÓTTUR
frá Syðri-Bakka.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigrún Höskuldsdóttir.
Innilegar þakkir til allra þeirra er sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför eigin-
manns míns,
STEFÁNS BALDURSSONAR.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigríður V. Jóhannesdóttir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför eiginmanns míns og
föður okkar,
HJÁLMARS S. HELGASONAR,
Holtagerði 84,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheim-
ilisins Sunnuhlíðar fyrir einstaka umönnun.
Fyrir hönd vandamanna.
Kristbjörg Pétursdóttir,
Þórir Hjálmarsson,
Magni Hjálmarsson.