Menntamál - 01.08.1957, Side 21

MENNTAMÁL
115
MAGNÚS FINNBOGASON:
Fimmta þing Heimssambands kennarafélaga,
haldiÖ í Manilu L—8. ágúst 1956.
Framh.
Á þingi Heimssambands kennara, því er haldið var í
Istambul sumarið 1955, var að venju ákveðið, hvert vera
skyldi aðalumræðuefni næsta þings. Fyrir valinu varð
efnið: Kennarstéttin og velferð þjóðfélagsins. Vegna
þess, hve geysivíðtækt þetta efni er, hafði stjórn heims-
sambandsins undirbúið það rækilega, áður en þingið í
Manilu hófst, og þrengt það þannig, að umræður og álykt-
anir færu aðeins fram um þessi fjögur atriði þess: Kenn-
arastéttin og velferð þjóðfélagsins a) í borgum, b) í sveit-
um, c) % vanyrktum löndum, d) í mjög iðnvæddum löndum.
Er umræður höfðu farið fram um þessi atriði á almenn-
um fundum, var skipuð sín nefndin til að íhuga hvert at-
riði og skila um það áliti, sem grundvallað væri á skoð-
unum þeim, er fram komu á hinum almennu fundum og á
fundum nefndanna.
a) Álit nefndar þeirrar, er íhugaði fyrsta atriðið, er
á þessa leið:
1. Þar eð kennarinn er einn hinna mikilvægu upp-
eldisaðilja, er áhrif hafa á heill þjóðfélagsins, hvílir á hon-
um þung ábyrgð gagnvart börnum þeim, sem honum er
trúað fyrir, því að hann á þar skipti við óþroskaða ein-
staklinga.
2. Æðsta skylda kennarans er að verða eins góður
kennari og honum er unnt. Til þess að svo megi verða,
verður hann að varðveita þekkingarþrá sína og gera aðra
snortna af henni, íhuga oft námsefni og námsaðferðir,