Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1931, Blaðsíða 43

IÐUNN
Björgvin.
237
víða mátti lesa, og tveimur sveitapiltum, sem mintu á
skipshöfnina á Orminum langa, eftir því sem Snorri
segir frá henni; var sá miinni þeirra þó á 4. alin. —
Próf. Kolderup er skörungur mikill, og hefir það sýnt
sig í stjórn hans á safninu og starfi að stofnun háskól-
ans; einnig liefir hann verið í bæjarstjórn, og var þaö
að kyin-nast h-onum góð hjálp tiil að skilja þann stór-
kostlega dugn-að, sem h-efir starfað að því að byggja
Björgvin; af danskri ætt er hann, sömu ættinni og
minn gamli, góðii kennarii í þarafræði, próf. Kolderup-
Rosenvinge; en forfeður jarðfræðingsins hafa verið í
Noregi síðan um 1600, og má því segja að sú grein
ættariinnar sé orðin norsk. Yfirstéttin í Noregi er enn
þá að -miklu leyti skipuð mönnum af útlendum, ei-nkum
dö'nskum, ættum; veldur það nokkrum klofningi í
þjóðinni og á drjúgan þátt í tungumálsvandræðum
þeim, sem svo mjög gera vart við sig þar i landi. Sá
ég einn rithöfund k-omast svo að orði, að í rauninni
væri rétt að tal-a um bo-rgarastríð þar í landinu af
þessuim sökum, og því miður hefir mikið versnað sam-
ko-mulagið síðan, eins og kunnugt er, þó að af öðrum,
ástæðum sé. Er ilt til þess að vita, að ennþá skuli.
n-orska þjóðin ekki geta notið sin vegna þess, hve
ósáttir menn eru innanlands. Eru N-orðmenn ein hin
stórkostlegasta þjóð, og mikið fanst mér um að sjá
ajskulýðin-n norska. En þjóðin má heita i nokkurskon-ar
álögum en-nþá, og norskt atgervi mun ekki láta tiil sín
taka í sögu mannkynsins einsog vera þyrfti og verið
gæti fyr en þeim álögum er hrundið og betra samband
fongið en nú er við hið forna norræna mál og menn-
ingu.
Hér er ]iað sem vér Islendingar gætum komið til sög-
unnar og veitt frændum vorum miikilsverða hjálp, þó>,