Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1931, Blaðsíða 101
JÐUNN
Sefjanir.
295
énn til í annari veröld. 1 veröldu hugmyndanna sitja þeir
og eru slíkir, sem guðir einir geta verið.
— Sú þekking, sem maðurinn hefir oft óskað sér, er:
hvernig hann gæti náð valdi á sjálfum sér. Þetta orðalag
er nú nokkuð yfirgripsmikið. En segja mætti, að maðurinn
hefði náð þessu marki sínu, ef hann væri fær um að reka
á brott allar þær hugsanir, sem eru honum til meins, alt
það hugarástand, er dregur hann niður á við, minkar starfs-
krafta hans og hamingju, og í enn fyllra mæli hefði honum
tekist að koma þessari hugsjón fram, gæti hann læknað
að nokkru eða öllu líkamlegar meinsemdir og sjúkdóma.
(Maður getur haft þau áhrif með huganum á aðra, að
veikindi þeirra læknist, en hann á öllu verra með að hafa
áhrif — sjálfsefjun eða autosuggestion á erlendu máli —
á sjálfan sig.)
Erlendis eru til ýmsar stefnur og kerfi, er hafa hugaráhrif
að markmiði, og mun Yogakerfið vera þeirra elzt. Það er
frá Indlandi. Á síðari tímum liafa risið upp líkar stefnur á
Vesturlöndum. Yogakerfið er all-erfitt viðfangs. Það mun
tæplega reynast neinum hentugt að iðka það, nema hann
hefði kennara sér til leiðbeiningar.
Margir ætla, að ekki sé hægt að hafa nein áhrif á sjálfan
sig. Allar kenningar um það séu helber hégómi. En svo
eru aftur aðrir, sem hyggja, að hugaráhrif séu möguleg, en
gera sér ekki ljósa grein fyrir því, með hvaða móti slíkt
geti orðið, vita ekki af þvi, að til þess þarf sérstaka að-
ferð eða aðferðir. Erlendis hafa sumir læknar og sálfræð-
ingar allmikið notað sefjanir (suggestion) til lækninga,
jafnvel við sjúkdóma líkamlegs eðlis (organiska sjúkdóma),
og náð allgóðum árangri. I þessum tilfellum er að ræða
um sefjun frá öðrum (heterosuggestion), þá er einn maður
hefir áhrif á annan með huga sínum á þann hátt, að hann
blæs honum í brjóst, að honum muni batna.
Áður en vér nú höldum lengra áfram er rétt að athuga,
hvað orðið sefjun í raun og veru merki. Þetta orð er nýtr
i málinu, og ýmsum mun veita erfitt að átta sig á því.
Sefjun er það, er einhverjar hugsanir eða áhrif leiðast inn
i huga vorn, án þess að skynsemin eða skilningurinn komi
þar í rauninni neitt til greina. Ef t. d. einhverri skoðun er
haldið mjög fast að einhverjum og hann trúir henni, þótt