Búnaðarrit - 01.01.1902, Side 48
44
út með firðinum og kom að Dvergasteini og Brimnesi.
Björn prestur Þorláksson var ekki lieima. Hann hefir
gjört stórfeldar jarðabætur, enda er hann áhugamikill bú-
maður, og dugnað haus þekkja flestir í hverju því, er hann
tekur sér fyrir hendur. Mér var sagt, að hann hefði á 3
árum sléttað 8 dagsl., og er það meira en meðalmaunsverk,
eftir því sein jarðabætur gjörast hjá oss. A Brimnesi stóð
eg því miður stutt við, en það hafði sinar orsakir. Eg
heimsótti þar stórbóndann og útvegsmanninn Sigurð Jóns-
son. Hann hefir sléttað töluvert í túni sínu og er að færa
það út. Eiunig hafa þeir gjört nokkrar jarðabætur Sveinn
Jónsson á Brimnesi og þó einkum á Brimbergi. Af öðrum
jarðabótamönnum í Seyðisfjarðarhreppi, sem nokkuð kveður
að, má nefna Ingimund Eiríksson á Sörlastöðum. Annars
má geta þess, að búnaðarfólag Seyðfirðinga hefir hin síðari
ár gjört ineira en önnur búnaðarfélög í Múlasýslunum. Eins
og áður er getið, stóð eg stutt við á Brimnesi, og stóð svo
á því, að sama kveldið og eg kom þar, féll ferð sjóveg
til Loðmundarfjarðar. í>á ferð hlaut eg að nota, því þangað
var ferðinni heitið. Sigurður Jónsson fékk mennina til að
bíða um stund eftir mér og léði þeim siðan 2 menn
mín vegna. Lögðuin við á stað laust fyrir háttamál og
sóttist ferðin greiðlega, því veður var gott.
Loðmundarfjörður er litil en snotur sveit og búskapur
bænda þar i góðu lagi. Þar heimsótti eg hreppstjóra
Baldvin Jóhannesson í Stakkahlið, formann búnaðarfélags
Loðmundarfjarðar. Eélagið er ungt og nýtekið til starfa.
Hafði það búfræðing í þjónustu sinni, sem vann eingöngu
að jarðabótum. Einnig koin eg að Klippstað og Úlfsstöðum.
Á þeim jörðuin er engi gott, ef það væri bætt með áveitu.
Liggur það mjög vel við bótum, og vatni til áveitu er
mjög auðvelt og kostnaðarlitið að uá.
Úr Loðmundarfirði fór eg upp á Hérað, að Eiðum.
Þar var eg V/„ dag og skoðaði mig um á skólabúinu.
Mestar jarðabætur þar eru túnaslóttur; er meginhluti þeirra
mikið laglega gjörður. Af túninu fást 180—200 hestar og