Búnaðarrit - 01.01.1902, Side 126
118
að til hann gæti fengið húanæði í opinberri byggingum i
samlögum við önnur not.
Kensluna má í mörgum greinum íá sem tímakenslu,
án þess að stofna mörg ný kennara embætti. Þannig býst
eg við að t. d. kennarinn í eðlisfræði við lærðaskólann,1
gæti einnig kent þá fræði grein við búfræðisskólanu; sama
er um efnafræði,2 dýrafræði o. fi. Forstöðumaður gróðrar-
stöðvarinnar væri sjálfkjörinn til að kenna jarðyrkjufræði
og enda almenna jurtafræði. Búast má og við að dýra-
læknirinn í Keykjavik gæti tekið að sér að kenna liúsdýra-
fræði og að sjálfsögðu ágrip um hina algengustu húsdýra-
sjúkdóma, og meðferð þeirra, einnig járningareglur (Beslag-
lære, o. s. frv.
Þannig býst eg við að mest allri kenslunni mætti skifta
niður í timakenslu, svo ekki þyrfti að ætla nema eiuum
eða mest tveimur mönnum full laun sem búfræðisskóla-
kennurum, til að kenna þær búvísindagreinir, er eingöngu
heyra þesskonar skólum til, þ. e. búnaðar-háskólamönnum.
En auk þess yrði kenslan betri með þessu móti, þegar
hver maður eigi þyrfti að kenna nema eina eða tvær náms-
greinar, þær, er hann væri færastur i. Og hvergi er mörg-
um nemendum auðveldara að koina sér fyrir um námstím-
ann, en í fjölbygðum bæ.
Einn íastan kennara býst eg að sjálfsögðu við að skipa
yrði við skólann, en hygg, að það nægði til að byrja með.
Ætlunarverk hans væri þá, auk þess að kenna aðal-búvísiuda-
greinirnar, er aðrir eigi gætu að sér tekið, það, að sjá um
að kenslan færi fram, „svo þörf og kröfum búfræðinnar sé
fullnægt.11
Þetta er í aðalatriðuuum liugmynd mín um breytt fyr-
irkomulag búfræðiskenslunnar, og er það samrýmanlegt við
það, er margir aðrir hafa iátið í Ijósi.
]) Við síðari voitingar sumra konnaraemt)ætta mætti gjöra
konnsluna á búfræðisskólanum að skyldu.
s) Yorði efnarannsóknarstöð komið hér á stofn, ætti forstiiðu-
maður lionnar að kenna efnafræðina.