Búnaðarrit - 01.01.1902, Page 213
205
tekið á mðti vatninu heldur streymir það nú niður eftir,
beraudi með sér mold og aur niður fyrir brekkurnar ogeyð-
ir þvi graslendi sem þar er. Merki þessa sjást mjög víða.
Eitt er það eun, sem hjálpað hefir til að eyða skóguu-
um og það er kolagjörðin. I Fnjóskadalsskógi eru kola-
grafirnar viða liver við hliðina 4 annari, til eru og feyki
stórar hrúgur af járngjalli. Sennilega hafa fornmenn notað
viðarkol við járnbrenslu úr mýrajárni, sem nokkuð er til af.
Jarðvegurinn í Enjóskadalsskógi er góður af því kjarr-
ið er að eins neðst í fjallshlíðunum eius og áður er sagt.
Við Hálsskóg að suunanverðu er Vaglaskógur. Lega
hans er svipuð og 4 Hálsi. Meðalhæð trjánna er um G
fet, hæst eru þau 10—1G fet, um 50 ára gömul. Vöxtur
trjánna, jurtagróður og jarðvegur er svipað og á Hálsi. Þar
eru víða svæði vel fallin til skógræktar með myldinni jörð
og í góðu skjóli.
Sunnan við þennan skóg er annar sem heyrir til bæn-
um Lundi, hann er ekki nærri eins blómlegur og fallegur
sem hinir tveir, kræklóttari og lægri, varla mannhæðar há
tró og stór rjóður hér og þar. Jarðvegur og jurtagróður
svipaður og í liinnm, minna skjól, norðan og suðvestau vind-
ar eru þar slæmir.
Sunnan við þenuan skóg er skóglaust svæði þangað til
kemur suður í Þórðarstaðaskóg. Eigandi hans er Jónatan
Þorláksson á Þórðarstöðum. Houum þykir sérlega vænt um
skóginn og aunast hann með miklum áhuga og leyfir eng-
um að höggva þar án þess að hann sé þar viðstaddur.
Þetta er mjög mikilsvert en þá er annar galli, sá nfl. að
bær sein þar er i dalnum á móti hefir tilkall til beitar í
skóginum fyrir geitur árið í kring og þær skemma hann
mjög mikið. Meðau þetta á sér stað er ekki um neiuafrið-
un skógarins að ræða.
Skógurinn er all blómlegur, likist Háls og Vaglaskógi.
Trén eru víða 10—12 feta há. Þar oru nokkur veruleg
birkitró, vaxin upp af fræi með einum stofni 20—24 feta
há, gildleiki stofusius, 2 álnir frá jörðu, er 3—4 þuml. í þver-