Hlín - 01.01.1954, Side 142

140
Hlín
— Jeg hef svo unnið ein 15 litbrigði úr þessu. — Jeg spann
mörg brún litbrigði, náði bæði kaffibrúnu og ljósbrúnu, og svo
silfurgráu og gljáandi, og millilitum, sem eru grábrúnir. — Hjer
má maður ekki samkemba, og náði jeg því flestum Ijósari lit-
brigðunum með því að tína dökku hárin úr. — Það var seinlegt
verk, en það var tilvinnandi.
Jeg sendi þjer sýnishom af flestum litunum, sem jeg spann úr
sauðarlitunum og tveim öðrum, en þessir litir eru í fiðrildinu,
sem jeg er nú nýbúin að vefa, og gerir afarmikla lukku. — Á
þetta að fara á einhverja alheimssýningu, sem haldin verður í
Mílanó í sumar. — Það eru örfá verk, sem verða send hjeðan. —
Kennararnir sögðu, að fiðrildið mitt væri listaverk, sem gæti
sómt sjer á hvaða sýningu sem væri í heiminum. — Sauðarlit-
irnir vekja athygli og hrifningu allra þeirra, sem sjeð hafa
þetta stykki, en þeir hafa aldrei fyr verið notaðir i myndvefnað
hjer í Noregi.
Það er aðeins einn litur, sem jeg sakna hjá okkar ágætu sauð-
kind, og það er drifhvítur litur á toginu. — íslenska togið, sem
jeg hef sjeð, er alt mjög gulleitt. — Það er út af fyrir sig falleg-
ur litur, en hann nýtur sín fyrst til fulls með mjallhvítu togi. —
Hvar fær maður hvítusttí' ullina á íslandi? Geturðu sagt mjer
það? — Já, í fallegu og vel unnu togbandi geta litirnir glitrað
eins og í dásamlegri ,,Mosaik“. — Gamla íslenska togflosið er sá
fallegasti vefnaður, sem jeg hef sjeð. — Og áreiðanlega væri
hægt að hefja okkar gömlu, góðu íslensku sauðkind til vegs og
virðingar, sem hún á skilið vegna sinnar óviðjafnanlegu ullar.
— Því fjölbreyttari litir þekkjast hvergi annarstaðar í víðri
veröld.
Mig langar til, þegar jeg kem heim á Frón, að fá mjer úi-vals-
reifi, óþvegin, í mismunandi litum, og vinna að öllu leyti úr
þessu eftir mínu eigin höfði.
Okkar kæru landar þvo ullina úr of heitum vötnum og nota
altof sterk þvottaefni. — Við meðhöndlum ullina hjer hreint
eins og hvítvoðung! Notum ekki heitara vatn en ca. 40° og
lina sápu. — Sódi er bannfærður. — Með þeirri aðferð, sem hjer
er notuð við ullarþvott, verður ullin silkimjúk og gljáandi.
Molar frá konu í afskektri sveit: Heimilisfólkið er aðeins við
hjónin og tveir drengir, sem við eigum, sá eldri nú á fermingar-
aldri (1954).
Einu sinni fyrir nokkrum árum var jeg að brjóta heilann um
það, hverju jeg ætti að finna upp á handa þeim að hafa gaman
af á jólunum. — Ekki var hægt að hlaupa í búð og kaupa eitt-