Morgunn - 01.06.1976, Side 27

SVO SEM MAÐURINN SAIR . . .
25
lesturinn var jafnan í fullu samræmi við hinn fyrri. Mátti
líkja ]iví saman við, að maður legði frá sér bók með bóka-
merki, en opnaði hana svo löngu síðar og héldi lestrinum
beint áfram frá sama stað og hann hætti. Flestir dálestrarnir
báru með sér alls konar almennar upplýsingar um liðin
timabil sögunnar á ýmsum landsvæðum, svo sem Egypta-
landi hinu forna og Atlantis. Þegar nokkur fjöldi lestra var
borin saman kom i ljós, að öll einstök smáatriði voru í fullu
samræmi hvert við annað. Hver dálestur annað hvort endur-
tók nokkuð af því, sem áður hafði verið sagt eða bætti nýjum
atriðum við heildarmyndina.
Það var ekki einungis að dálestrarnir væru í fullkomnu
samræmi hver við annan, heldur bar þeim iðulega saman
við skráða sagnfræði, hve gömul sem hún var. Til dæmis
má nefna, að í einum hinna fyrstu dálestra var vitnað í fyrra
líf manns nokkurs og sagt að hann hefði verið stóldýfir í
fym holdtekju. Cayce hafði ekki hugmynd um livað stóldýfir
væri. En þegar leitað var að orðinu í alfræðibók kom í ljós,
að hér var verið að vitna til forns siðar í Ameríku, þegar
konur sem álitnar voru nornir, voru bundnar á stóla og dýft
í ískalt vatn.
Annað ennþá merkilegra dæmi um sögulega nákvæmni
dálestranna, þrátt fyrir fáfræði Cayces, kom í ljós þegar
minnst var á Jean Poquelin, eða öðru nafni Moliére, hið mikla
frakkneska leikritaskáld. Cayce hafði ekki hugmynd um hver
Moliére var, hvað þá að þetta væri dulnefni; raunverulegt
nafn hans hefði verið Poquelin. Þegar gáð var i heimildir
kom fram, að hinn sofandi Cayce liafði haft rétt fyrir sér,
bæði hvað snerti hið raunverulega nafn Moliéres og einnig
um það hvenær móðir lians hefði dáið. Enn annað dæmi var
það, þegar ungum manni var tjáð að í fyrra lífi hefði hann
átt heima í Frakklandi og þar orðið vinur Roberts Fultons,
og getað hjálpað honum við ýmsar uppfinningar hans. Að
vísu vissi Cayce hver Robert Fulton var, en efaðist um að
hann hefði nokkurn tíma búið utan Bandaríkjanna. Þegar
leitað var í ævisagnasafni, komst hann að raun um það, að