Morgunn


Morgunn - 01.06.1976, Side 31

Morgunn - 01.06.1976, Side 31
SVO SEM MAÐURINN SÁlR . . . 29 Fyrst framan af velti Cayce því fyrir sér, hvort hann hefði gefið þessar upplýsingar sökum þess að Lammers tryði á endurholdgun og hefði með einhverjum hætti sefjað huga hans í þessum efnum. En staðreyndirnar bentu ekki til þess. 1 fyrsta lagi hafði Lammers alls ekki notað orðið endur- holgun, þegar hann stakk upp á fyrsta dálestrinum. Hann hafði beðið um stjörnuspá, og ekkert annað. Og djúpvitund Cayces hafði svo komið fram með upplýsingar um fyrra líf. Við þetta bættist svo að megnið af hinum merkilega réttu upplýsingum um bláókunnugt fólk, sem síðar komu fram, var þess eðlis að það var með öllu ómögulegt að Cayce eða Lammers gætu vitað nokkuð um það. Ef hér var einungis um sefjun frá Lammers að ræða, sem endurspeglaðist með ein- hverjum dularfullum hætti í huga Cayces, þá hefðu þessar upplýsingar tæplega geta verið í fullu samræmi við óþekktar sannreyndir, sem síðar mátti staðfesta. Þegar öll kurl voru til grafar komin, þá sannfærðist Cayce smám saman um sannleiksgildi þess efnis sem fram kom í líflestrunum og skýringum þeim á mannlegum örlögum, sem í þeim fólust. Það sem þó átti rikastan þátt í því að sannfæra hann, var hinn alkristilegi andi, sem birtist hvarvetna í dá- lestrunum, og lýsti sér bæði í þvi í hve bróðurlegum hjálpar- anda ráðleggingar voru gefnar og hvernig kristilegar hug- sjónir komu fram innan ramma endurholdgunarkenningar- innar. f næslum hverjum dólestri komu fram ritningargreinar eða vitnað var til einhverra ábendinga Krists. Ef til vill var langtíðasta tilvitnunin i hin fleygu orð Póls postula: „Eins og þér sáið, svo munuð þér og uppskera,“ og orð Krists: „Og eins og þér viljið að aðrir menn gjöri yður, það skuluð þér og þeim gjöra.“ Stundum var um að ræða beinar tilvitnanir, en stundum var lagt út af þeim, eins og: „Lát ekki, lát ekki blekkjast; misskildu ekki; Guð lætur ekki að sér hæða; því sem maðurinn sáir, það mun hann og uppskera. Maðurinn hittir í sífellu sjálfan sig fyrir. Gerðu því gott, eins og Hann sagði, þeim sem hafa sýnt þér fyrirlitningu og með því vinn- urðu sigur á sjálfum þér.“
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.