Morgunn - 01.06.1976, Qupperneq 73

BHAGAVAD GITA
71
Fyrir hinn vestræna mann bregður þetta upp lærdóms-
ríkri mynd, sem bendir honum á að fleira er til í lífinu en
veraldleg velsæld ein saman, sem er vafasamt keppikerfi ein
útaf fyrir sig, ef ekki er gætt jafnvægis og hófs i eftirsókn-
inni. — Um leið sýnir þetta honum, að hann hefir gengið
valdi öfganna á hönd i lifi sinu, og að hann verður að finna
og skapa jafnvægi milli hins veraldlega, — sem enginn skyldi
þó vanmeta, innan hóflegra marka, — og hins andlega, sem
ekki verður án verið, svo ekki hljótist af ógæfa, sanmanber
orð Krists „Maðurinn lifir ekki á einu saman brauði“. — Af
þessum orðum Krists má einnig sjá það, að kristin trú kennir
hið sama og framsett er i helgiljóðinu Bhagavad Gita.
Bhagavad Gíta og kristin kenning.
Ógæfan er sú, að vestrænir menn hafa í stórum stil misst
sjónar á innihaldi sinnar eigin kristnu trúar og ekki skilið
hvað felst í þessum djúpvitru orðum .Tesú Krists, Drottins
vors. — f Heilagri Ritningu er rækilega bent á, að veraldar-
vald og veraldargengi séu ekki raunverulegur grundvöllur
hamingju mannsins, þegar sagt: er „Hvað gagnar það mann-
inum, þótt hann eignist allan heiminn, ef hann glatar sálu
sinni“, jafnframt því sem svo er sagt, „Himnaríki er hið innra
með yður“.
Kenningin í Bhagavad Gita birtir oss, eins og flestar göf-
ugar heimsspeki kenningar og háleit trúarbrögð almennt séð,
og síðast en ekki sízt vor eigin göfuga kristna trú, — að
manngæzka og góðvild til heimsins, þ.e. önn fyrir velferð
annara, — ásamt því að vera trúfastur á æðra vald, og að
vera ekki eigingjarn, og um leið óháður ávöxtum athafna
sinna, sem og styrkur í stjórn eigin ti'lhneiginga og hvata, —
þegar maðurinn stýrir stríðsvagni sínum í hinimi mikla lifs-
flaumi, þar sem böl, andstreymi og þjáning eru hlutskipti
hans, — þá séu þessir guðlegu, andlegu eiginleikar grund-
völlur og undirstaða allrar lifshamingju, og veiti hina miklu