Búfræðingurinn - 01.01.1940, Page 27

BÚFRÆÐl N G U R I NN_____________________21.
eilthvað misheppnast, en lamara að nota mistökin lil þess
að gera niðurstöðu tilraunanna tortryggilegar.
Vafalaust mætti tína fleira til, en þelta mun nú það
lielzta, sem því veldur, að áhuginn á ræktun hvitsmár-
ans virðist einkennilega daufur, þótt liægt sé að sýna
fram á, að hæfileg blöndun hvítsmára i fræslétturnar
gefi aukið árlega arðsemi þeirra um 30—40%. Svipað
þessu mætti segja um ýmsar aðrar ræktunarnýjungar og
með sömu rökum, þótt ekki sé |>ar um jafn auðvelt
hagsmunamál að ræða og ræktun hvítsmárans. í fljótu
bragði kann það að sýnast örðugleikum bundið að
kippa þessu öllu í lag, en sé betur að gáð, þá veltur allt
á þeim, sem jörðina yrkja. Sýni þeir málinu almennt
áhuga og réttan skilning, lagast hilt af sjálfu sér.
Að þessu sinni s,lepj)i ég öllum leiðbeiningum um
ræktun hvítsmárans, þær liefi ég gefið annars staðar, t. d.
i riti mínu: „Bélgjurtir", sem er sérprentað úr Ársrili
Ræklunarfélags Norðurlands og gefið lit af Áhurðarsölu
ríkisins siðast liðið ár, en að lokum vildi ég beina því
til þeirra, sem reynt liafa að sá hvitsmára, að ég væri
þakklátur fyrir upplýsingar um árangurinn, eins þótt
liann sé miður góður, þvi að allar upplýsingar hér að
lútandi geta gefið gleggri bugmynd um, hvað veldur,
þegar ræktun smárans misheppnast.
(í sambandi við hina þörfu hugvekju Olafs Jónssonar hér að
framan vil ég benda lesandanum á, að á bls. 118—120 hér að aftan
er skýrt frá nokkrum niðurstöðum úr belgjurtatilraunum Olafs.
Pess skal einnig getið, að Ólafur ráðleggur eftirfarandi áburðar-
magn á ha fyrir belgjurtaræktun:
100—200 kg af kalksaltpétri,
200—300 ------superfosfati,
150—200 ------kaliáburði eða
6000—8000 kg af þvagáburði + 200—300 kg af superfosfati.
Hann telur einkum varhugavert að hafa köfnunarefnisáhurðinn
mjög mikinn, þvi að smárinn bæti köfnunarefnisjafnvægið all-
mikið og slá þurfi minnst tvisvar á, ári smárasléttur og i'yrri
sláttinn snemma. — Ritstj.)