Búfræðingurinn - 01.01.1940, Blaðsíða 36
BÚFRÆÐINGURINN
.30
1 u ' bc -o .S V' A
tf •fflá bO > * «2 .2 2 <U u-‘ a ,<u •3" bc u
> W Æ 53 5? C/3 w = II W a,
Köamjólk 87.6 3.5 3.6 4.7 0.8 3 ktí 102gr.
Sauðamjólk 81.o 6.8 6.6 4.7 1.0 » ))
Tœfumjólk 79.4 8.8 10.8 0.9 1.1 )) V
Kaninumjólk 69.6 10.6 15.6 2.o 2.6 )) »
Undanrenna )) 3.6 0.1 4.e 0.9 6 kg 216gr.
Tæfumjólkin er allmikið frábrugðin kúamjólk að efna-
samsetningu. Sérstaklega er munurinn mikill á eggjahvítu
og feiti, sem er tvisvar til þrisvar sinnum minni í kúa-
mjólkinni. Aftur á móti er sá mismunur nokkru minni i
sauðamjólkinni. Þá er mjög áberandi, hve lítinn mjólkur-
sykur tæfumjólkin inniheldur.
Næringarefnin i mjólkinni eru öll fullvirði, ]). e. þau eru
gersamlega meltanleg og notast að fullu i líkamanum.
Samsetning mjólkurinnar er allbreytileg, elcki einungis
milii tegunda, heldur og einnig milli einstaklinga innan
sömu tegundar. Þá kemur og til greina, að fóðrið og ástand
dýrsins yfirleitt hefir mikil áhrif á efnasamsetning mjólk-
urinnar. Séu dýrin i góðu ástandi og fóðruð með rétt sam-
settu og vifaminríku fóðri, þá verður mjólkin líka auðug
af vitamínum. Svo er iini mjólk úr kúm, sem fóðraðar eru
á grænni töðu eða ganga í grænum og góðum liögum.
Reynslan liefir sýnt, að mjólk og mjólkurafurðir eru á-
gætis refafóður, sem allan ársins hring ætti að mynda
allverulegan liluta af fóðurblöndunni. Það, sem aðallega
setur takmörk fyrir notkun nýmjólkur og undanrennu i
fóðrinu, er vatnsmagn fóðursins. Refir þola illa mikið af
fljótandi fæðu. Sé t. d. gefin of vatnsrik fæða, þá er hætt
við meltingarkvillum, sem geta valdið vanþrifum. Þetta
kemur sennilega af því, að sé innihald refamagans of
þunnt, þá fer það lítt melt yfir í mjóþarminn og veldur
svo truflunum og vandræðum í þörmunum, án þess að
meltast á reglúlegan liált. Því þurrari sem önnur efni