Búfræðingurinn - 01.01.1940, Side 80

74
B Ú F R ÆÐ I N G U R I N N
Nejnendur aðstoðuðu mikið við undirbúning hátiðar
þeirrar, sem haldin var i minningu 50 ára afmælis skólans.
Haukur Jörundsson kennari sá að öllu leyti um kennslu
í garðræktinni, en Runólfur Sveinsson skólastjóri og
Hjörtur Jónsson kennari kenndu að öðru lejdi i verknám-
inu. Guðmundur Jónsson kennari dvaldi mikinn hluta
vorsins í Reykjavík vegna útgáfu Hvanneyrarsögunnar,
og um sláttinn var liann erlendis.
V erknámsferð.
Það féll í hlut þessa árs árgangs nemenda að ferðast
um nokkurn liluta Norðurlandsins, í hinni árlegu verk-
námsferð skólans. Vegna afmælisliátíðarinnar var ferðin
farin fyrr en venjulega, eða 7.—11. júni. Um alit land
hafði vorið verið sérstaldega golt og milt, svo að jafnvel
allt Norðurland var um þetta leyti næstum full skrýlt
sumarskrúða sínum.
Eitt af einkennum margra íslendinga er útþráin. Gamla
víkingseðlið að freista gæfunnar, eitthverl tímabil æf-
innar, fjarri átthögum sinum, er enn rikl i huga margs
unglingsins. Á tímabili þurftum við að sækja alla skóla-
menntun út úr landinu. Og hlutfallslega hafa Islendingar
ferðast, og ferðast enn, meira utan sins eigin lands en
e. t. v. nokkur önnur þjóð. Hins vegar eru Islendingar
alltof tregir til þess að ferðast um og kynnast sinu eigin
landi. Orsök þess er eflaust að einhverju leyli sú, að sam-
göngur liafa löngum verið slæmar hér á landi. Á síðustu
20—30 árum hefir orðið gjörbylting i samgöngumálum
okkar. Það hefir líka farið allmikið i vöxt á síðustu árum
að einstaklingar, félög og skólar ferðist um landið að
meira eða minna leyti.
Verknámsferðir Hvanneyrarskólans liafa tvennslconar
tilgang: Ánnars vegar auka þær kynningu nemenda á bún-
aðarháttum bændanna í þeim héruðum, sem farið er um.
Þótt búskapur íslenzkra bænda byggist í heild á nokkurn
veginn sömu grundvallarreglum um ræktunaraðferðir,
húsdýrategundir o. fl., þá er þó nokkur munur á búskap-