Búfræðingurinn - 01.01.1940, Qupperneq 83

B Ú F R Æ Ð IN G U R I N N 77
inn, eru liinir myndarlegu skrúðgarðar, sem eru við flesl
húsin. f þeim mörgum eru nú fleiri metra há tré. Mun
Gróðrarstöðin eiga sinn mikla þátl í því, að þessir garðar
hafa orðið til. Við kvöddum Akureyri síðla dags og héld-
um til næst siðasta áfangastaðar ferðarinnar, en það var
kvennaskólinn að Syðra-Laugalandi. Hann er nýlega
byggður, og er húsið hitað upp með laugavatni. Vornám-
skeið slóð þar yfij-, og voru á því nær 30 ungmeyjar. Þær
tóku á móti okkur með kvenlegri alúð og gestrisni. Við
dvöldum á Laugalandi langt að miðnætti, og var auðvitað
stiginn danz þar af miklu kappi og með fullu fjöri. En
allir dagar eiga sér kvöld, og nú leið að því að halda
skyldi heim. fslenzka vornóttin er fögur, og þegar við
ókum úl Eyjafjörðnn um lágnættið í logni og vorblíðu,
með liáar, iðgrænar lilíðar á báðar hendur og Akureyrar-
pollinn umvafinn gullnum geisfum miðnætursólarinnar
framundan og nýsloppnir úr danzandi meyjaörmuin og
laugaliita á Laugalandi, þá gátum við sannarlega telcið
undir með Gunnari og sagt: „Fögur er lllíðin, svo að aldrei
hefir oss hún fegri sýnzt, og förum vér livergi.“ En það
var of seint, við vorum „um borð“, og bifreiðastjórarnir
liöfðu fengið skipun um að aka heimleiðis. Benzinorka
bifhreyflanna flutti okkur nú óðfluga yfir fjöll og firn-
indi, og brátl færðist ferðalúi og svefnhöfgi vfir liópinn.
Með nokkrum töfum, vegna bilana á öðrum bilnum, kom-
umst við að Reykjaskóla í Hrútafirði nokkru eftir miðjan
næsta dag. í blátæru og ylvolgu vatni sundlaugar skól-
ans fengum við að skola af okkur ferðarykið og náðum
lieim að Hvanneyri kl. 8 siðdegis, léttir i sinni og hraustir
á líkama.
Ferðinni var lokið. Við höfðum verið veðurheppnir, og
i hugum okkar var safn af óviðjafnanlegum endurminn-
ingum ferðarinnar. En ef til vill liöfum við sjaldan skilið
það betur en einmitt þetta kvöld, er við liöfðum lagzt til
hvíldar í rúm okkar, „að úli er gott, en heima er bezt.“