Búfræðingurinn - 01.01.1940, Síða 105
B Ú F R Æ Ð 1 N G U R I N N
99
á staurana með sérstökum
einangrunar-hnöppum, og
eru þeir negldir eða skrúf-
aðir á staurana, en vírinn
festur við þá með grönnum
vir eða snæri. I hliðum er
einnig hafður vír með fjöð-
ur og einangruðu handfangi
á öðrum enda, sem gerir
])að auðvelt að opna hliðið
og láta i það aftur. Á iiorn-
staurum þarf helzt að vera
sérstakur umbúnaður, líkt
og kcfli, í stað hnappanna, og er því fest innan á staur-
inn. Mjög er fljótlegt að selja upp slikar girðingar. Svíar
telja, að það taki um 1 minútu á livern metra og þar
með talið að ganga frá hliðum og liornum.
Rafmagnsúhaldið. Það er liafl í járnkassa, og þarf að
vera svo búið um lokið, að vatn komist ekki að. Raforkan
er vanalega lekin frá þurrhattaríi, sem hefir um 6 volta
spennu. En áður en straumurinn kemst út i girðinguna,
er liann látinn fara í gegnum „straumrofa“, sem rýfur
strauminn 40—00 sinnuni á mínútu. Og þegar snert er við
girðingunni, fær maður talsvert ónotalega rafmagnskippi,
sem þó geta ekki orðið neinum til tjóns, vegna þess hve
stutt hver þeirra varir. Væri aftur á móti um jafnstraum
að ræða af sama styrkleika, gæti liann orðið iiættulegur.
Þessir kippir eru svo óþægilegir fyrir menn og skepnur,
að flestir forðast þá. Talið er, að hvert rafmagnsáhald geti
veitt straum út i 5—15 km langan vir, og sama er, þótt
girðingarhólfin séu mörg. Séu vírstrengirnir fleiri en einn,
er settur tengivír á milli þeirra, og veldur ])að engum
örðugleikum. Talið er, að þurrbattaríið muni endast um
0 mánuði, og mun verð ])ess vera um 20.00 krónur. Ef til
vill mætti einnig nota sýrubattari, sem hægt væri að hlaða,
þegar af þeim tæmdist. Straumrofinn mun kosta um 120
—150 krónur, og talið er, að hanu muni endast mjög lengi.