Búfræðingurinn - 01.01.1940, Page 108

102
B Ú F RÆÐINGURIN N
allar fullorðnu kýrnar eftir hæslri dagsnyt eftir burð og
ársnytinni og sýndi, að þessi flokkun fór ekki saman. Síð-
an liefi ég reynt að gera mönnum þetta ljóst, og hér slcal
ég minna á, hvernig þetla reyndist 1929 með þær kýr, sem
mjólkuðu yfir .1000 kg: *
2 kýr 9 merkur 3100—3200
3 — 11 — 3000—3300
19 — 12 — 3000—3700
45 — 13 — 3000—3500
68 — 14 — 3000—4000
64 — 15 — 3000—4000
78 — 16 — 3000 3900
44 — 17 — 3000—4300
28 — 18 -- 3000—3900
24 — 19 — 3000—4100
11 — 20 — 3300—4400
1 — 22 — 3700 kg
1 — 23 — 3000 —
1 — 24 — 4600 —
1 — 25 — 4100 —
1 — 26 — 4100 —
1 — 30 — 4000 —
Tvær kýr, sem komust í yfir 20 merkur eftir burðinn,
náðu ekki 3000 kg ársnyt og ein, sem komst í 18 merkur,
náði ekki 2000 kg ársnyt. Við þessar athuganir og aðrar
liliðstæðar hafa þeir æ orðið fleiri og fleiri, sem hafa séð,
að dagsnytin eftir burðinn er ótryggur mælikvarði til að
miða gæði kúnna við og að tryggara er að miða við árs-
nytina. Er þá sú kýrin venjulega talin bezt, sem skilar
hæstri ársnvt, enda stendur ársarðurinn venjulega að
miklu levti í iilutfalli við ársnytina. En út af þvi ber þó,
sérstaktega tiafi kýrin ekki meðal fitumagn í mjólkinni.
Til þess að ná misjafnlega góðri mjólk inn i mælik'varð-
ann, nota eyfirzkir bændur, og nokkrir aðrir nú oi’ðið,
fitueiningarnar, sem fást úr ársnytinni. Þessi mælikvarði
er góður, það sem liann nær og bcztur af þeiin, er nefndir
liafa verið. En fitueiningar eru ennþá lítt þekkt lmgtak
hjá þeim bændum, sem ekki selja mjólk og hjá þeim. sem
ekki fá hana greidda eftir fitueinhigum, lieldur jafnt á kg.