Morgunblaðið - 06.11.2009, Blaðsíða 29

Minningar 29
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. NÓVEMBER 2009
✝ Björg Erna Frið-riksdóttir, oftast
kölluð Gígí, fæddist í
Keflavík 5. desember
1931. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Hlévangi í Reykja-
nesbæ að kvöldi
föstudags 23. október
sl. Foreldrar hennar
voru Sigurveig Sig-
urðardóttir, hús-
freyja frá Keflavík, f.
1905, d. 1981, og Frið-
rik Fischer Þor-
steinsson frá Kefla-
vík, forstjóri og organisti í
Keflavíkurkirkju , f. 1900, d. 1968
Bræður Gígíar eru Ragnar, f. 1927,
alast upp á svona stóru heimili. Hún
ferðaðist mikið, sérstaklega til
Danmerkur og Þýskalands og bjó
meðal annars á þrítugsaldri í Dan-
mörku þar sem hún vann við að-
hlynningu sjúklinga á St. Jós-
epsspítala í Kaupmannahöfn.
Björg Erna útskrifaðist sem
sjúkraliði 1967 og vann lengst af á
Landakotsspítala í Reykjavík þar
sem hún eignaðist marga góða vini.
Hún var ávallt eins og ein af St. Jós-
epssystrum og sagði hún alltaf að
vinskapur þeirra yrði seint full-
þakkaður. Vegna heilsubrests hætti
Gígí að vinna 1984. Gígí var virk í
skátahreyfingunni, fyrst í skátafé-
laginu Heiðarbúum og í seinni tíð
mætti hún á fundi hjá St.
Georgsgildi Heiðarbúa í Keflavík
fram á síðasta ár en þá leyfði heils-
an ekki meir.
Björg Erna verður jarðsungin í
Keflavíkurkirkju í dag, 6. nóv-
ember, og hefst athöfnin klukkan
14.
d. 1997, Þorsteinn, f.
1928, d. 2001, Friðrik,
f. 1933, d. 2004, eft-
irlifandi eru Sig-
urður, f. 1938, búsett-
ur í Reykjanesbæ og
Birgir, f. 1939, búsett-
ur í Svíþjóð. Einnig
var bróðurdóttir Gígí-
ar, Sigurveig Þor-
steinsdóttir alin upp á
heimilinu sem ein af
systkinunum.
Gígí ólst upp í
Keflavík á Vallargöt-
unni ásamt systkinum
sínum og foreldrum. Heimilið var
stórt og mannmargt en hún talaði
ávallt um að gaman hefði verið að
Þá er komið að kveðju stund, elsku
Gígí mín. Það eru búnar að vera
blendnar tilfinningar hjá mér þegar
ég kvaddi þig, ég trúði því samt að þú
værir sko ekki að deyja því við, fjöl-
skyldan öll, áttum svo margt eftir að
gera með þér, bara að flytja í stóra
herbergið á Hlévangi og koma öllu
fína dótinu þínu fyrir var svo spenn-
andi.
Margs er að minnast, þú varst svo
dugleg að heimsækja alla og tókst
mig með og oft sofnaði ég í þessum
heimsóknum.
Þegar ég var 10 ára þá kom ég
ásamt minni fjölskyldu og ömmu til
Kaupmannahafnar þar sem þú varst
að vinna sem sjúkraliði og komum við
tvö ár í röð og þú tókst svo vel á móti
okkur og kynntir okkur fyrir svo
mörgum og fullt af nunnum sem þér
var mjög annt um. Þú skipulagðir
skemmtiferðir í Tívolí og margt ann-
að. Þú varst alveg yndisleg, elsku Gígí
mín, naust þess svo að láta stjana við
þig en okkur fannst það bara svolítið
skemmtilegt.
Þú varst alltaf höfðingi heim að
sækja, alltaf bauðst þú manni eitt-
hvert góðgæti enda allir skápar fullir
af öllu því þú varst alveg einstök,
þurftir alltaf að eiga tvennt af öllu, og
öll fallega músíkin þín. Það verður
skrítið að hafa þig ekki hjá okkur á
gamlárskvöld. Þú varst alltaf að tala
um að það að fara í frí til Þýskalands
með okkur Gunna og leigja húsbíl og
keyra um og ferðast, auðvitað hefði
það verið gaman fyrir okkur öll en
svona er nú bara lífið, það er bara
ekki allt hægt, en elsku frænka, ég
veit að vel verður tekið á móti þér. Ég
kveð þig í bili með skátasöngnum fal-
lega
Með sól í hjarta og söng á vörum,
við setjumst niður í grænni laut,
í lágu kjarri við kveikjum eldinn,
kakó hitum og eldum graut.
(Ragnar Jóh.)
Þín
Sigurveig (Siddý).
Elsku Gígí, mig langar til að þakka
þér fyrir samfylgdina. Það var svo
notalegt að heimsækja þig, hvort sem
það var í Reykjavík eða í heimabæ
okkar Keflavík. Alltaf þegar inn kom
hljómuðu svo falleg lög úr geislaspil-
aranum, þú kunnir að njóta þess að
hlusta. Þú varst mikill safnari og
þurftir stundum að eiga tvennt af
hverju. Íslenska diskasafnið þitt er
það besta, þó víða væri leitað og vildir
þú endilega lána mér einn og einn.
Ljósmyndir áttu líka hug þinn allan
og var myndavélin oftast með í för ef
eitthvað var farið. Allar slide-mynd-
irnar sem teknar voru í denn varstu
búin að láta yfir á DVD diska og lést
setja svo fallega tónlist undir. Þetta
voru fjölskyldumyndirnar og auðvit-
að gafstu mér einn, sem ég set stund-
um í spilarann og hugsa aftur í tím-
ann.
Þú varst stór þáttur í lífi okkar
Siddýar. Tvisvar sinnum heimsóttum
við fjölskyldan þig til Kaupmanna-
hafnar á St.Jósefsspítalann þar sem
þú vannst. Þessar ferðir munu seint
gleymast. Við gátum talað um allt
milli himins og jarðar, þú fylgdist svo
vel með. Ef talað var um fólk þá var
spurt, hverra manna er hann eða hún.
Þú hafðir gaman af ættfræðinni, þar
varstu vel heima. Þegar ég var lítil
stelpa, þá skírði ég uppáhaldsdúkk-
una mína í höfuðið á þér og hugsaði
alveg einstaklega vel um hana, Gígí
mína.
Núna er komið að leiðarlokum og
bið ég Guð að gefa okkur styrk á þess-
um erfiðu stundum, Sirrý og Kalli, þið
hafið verði henni einstaklega um-
hyggjusöm og góð, hafið þökk fyrir.
Ég veit að það verður vel tekið á
móti þér, Gígí mín, skilaðu kveðju.
Sofnar drótt, nálgast nótt,
sveipast kvöldroða himinn og sær.
Allt er hljótt, hvíldu rótt.
Guð er nær.
(Kvöldsöngur skáta.)
Elsku Gígí, ég á eftir að sakna þín,
Guð geymi þig. Þín
Þóra Guðný.
Elsku Gígí frænka, takk fyrir allt,
þú varst alltaf svo góð við mig og
hafðir svo mikinn áhuga á öllu sem ég
var að gera. Ég og Lilja Björk ætl-
uðum að heimsækja þig einar á Hlév-
ang og hafa skemmtilega stund sam-
an en svo veiktist þú. Nú líður þér vel
hjá foreldrum þínum ömmunum mín-
um og ástvinum, ég veit að englarnir
passa þig vel.
Bið að heilsa öllum og ég mun
sakna þín, Gígí mín.
Þín frænka
Nína Björk.
Elsku Gígí, þegar þú sagðir við
okkur að nú værum við að flytja þig í
síðasta sinn þegar þú fékkst herbergi
á Hlévangi datt mér nú ekki í hug að
það væri svona stutt eftir.
Það eru margar minningar sem ég
er búin að rifja upp síðustu daga. All-
ar helgarnar þegar ég fékk að koma
og gista hjá ykkur ömmu Siggu á
Neshaganum, stuðningurinn sem ég
fékk frá þér þegar ég var í skólanum,
áhugi þinn á öllu sem ég var að gera,
börnunum okkar Hjörvars og hvað þú
varst alltaf stolt af okkur og öllu því
sem við erum búin að vera að fram-
kvæma. Mér fannst líka alltaf svo
merkilegt að sem krakki fengum við
alltaf jólagjafir frá vinkonum þínum,
nunnunum sem unnu á Landakoti, því
við vorum alltaf stelpurnar þínar. Við
sögðum líka alltaf að þú hefðir örugg-
lega orðið nunna og gengið í klaustur
ef nunnur hefðu ekki þurft að afsala
sér öllum veraldlegum eigum því þú
varst mikill fagurkeri og hafðir gam-
an af því að eiga fallega hluti. Alltaf að
spá í að kaupa þér eitthvað sem þig
vantaði alveg svakalega mikið.
Þú varst dugleg að hafa samband
við okkur og vissir alltaf hvað var að
gerast hjá okkur. Þú varst líka dugleg
að hringja og fá okkur í heimsókn til
að stilla sjónvarp, útvarp og bara laga
ýmislegt. En um leið og maður gekk
inn um dyrnar spurðir þú hvar börnin
væru, hvort ég vildi ekki fá smurt
brauð, diet-kók eða ef börnin voru
með þá var þeim boðið í nammiskúff-
una. Þú varst höfðingi heim að sækja.
Alltaf bjóðandi. Síðasta ár varstu allt-
af með rauða hjartalaga boxið með
namminu, bæði á sjúkrahúsinu og á
Hlévangi. Í boði fyrir alla. Þú varst
alltaf með myndavélina með þér, allt-
af að taka myndir af öllum og þegar
filmurnar komu úr framköllun tókstu
frá myndir sem þú varst bara að taka
til að gefa. Þú varst líka alltaf að
safna kvikmyndum og núna í október
þegar þú varst orðin veik baðstu mig
samt að kaupa allt Shirley Temple-
safnið úti í Boston, lést mig hafa pen-
ing fyrir því en ég fann það ekki og
þú varst sofnuð þegar ég kom heim.
Ég finn það fyrir þig seinna.
Ég veit að amma Sigga og afi Frið-
rik taka vel á móti þér sem og bræð-
ur þínir og mágkonur sem farin eru
frá okkur. Við höldum áfram að hlúa
hvert að öðru og sérstaklega mömmu
sem misst hefur mikið.
Hvíl í friði, elsku frænka, þín
nafna,
Guðný Björg.
Elsku Gígi frænka, takk fyrir allar
samverustundirnar sem við höfum
átt saman síðan ég kom inn á heimilið
hjá ömmu og afa þar sem þú áttir líka
heima, ég fékk að alast upp með þér,
ég var litla systir þín. Þú varst svo
dugleg að heimsækja ættingja og
vini og alltaf tókst þú mig með. Þar
sem þú eignaðist ekkert barn fékk ég
að eiga smáhlut í þér og þú sagðir
alltaf að þú hefðir alið mig upp.
Þegar þú vannst á St. Jósepsspít-
alanum í Kaupmannahöfn þá send-
um við þér alltaf skyr og rúgbrauð,
sem þú deildir með vinkonum þínum,
nunnunum, þér fannst alltaf jafn
gaman að gefa þeim sama hvað það
var.
Þegar við Kalli byrjuðum að búa
keyptir þú ýmislegt í búið fyrir okkur
í Daells Varehus sem var aðalversl-
unin í Kaupmannahöfn þá. Síðan,
þegar stelpurnar okkar Kalla voru
komnar í heiminn, varstu alltaf að
monta þig af þeim við nunnurnar,
sagðir að þú ættir stóran hlut í þeim
öllum.
Þegar þú fluttir aftur heim til Ís-
lands bjóst þú með ömmu á Neshag-
anum en eftir að hún andaðist byrj-
uðu hjá þér flutningar milli
Keflavíkur og Reykjavíkur og þú
sagðir alltaf við okkur þegar Kalli
var að stríða þér að þetta væri í síð-
asta sinn sem við þyrftum að flytja
þig en svo var það á Suðurgötu 8 í
Keflavík sem varð endastaðurinn,
þar áttir þú yndislegt heimili og þar
leið þér mjög vel. Það var svo stutt
fyrir þig að labba niður í búð til mín,
með smurt brauð handa mér í hádeg-
ismat því þú hafðir áhyggjur af því að
ég borðaði ekkert í vinnunni. Þú
gerðir þetta alveg þangað til heilsan
leyfði ekki meir en þá hringdir þú
bara í mig og sagðir mér að koma og
sækja brauðið.
Þér var mjög umhugað um heilsu
mína og okkar allra í fjölskyldunni
Gígí mín, síðustu árin þín hafa verið
erfið vegna veikinda þinna, og alltaf
var ég með áhyggjur af því að vita af
þér einni heima. Þegar þú svo fékkst
inni á Hlévangi var eins og ákveðin
ósk hefði ræst hjá þér. Þarna leið þér
mjög vel og talaðir þú alltaf um það
að starfsfólkið þarna væri eins og ein
fjölskylda og allar stelpurnar „þínar“
væru svo rosalega góðar við þig. Þú
varst samt að bíða eftir að flytja einu
sinni enn og þá í aðeins stærra her-
bergi en þú náðir því ekki.
Elsku Gígí mín, megi algóður Guð
taka á móti þér þegar þú kemur til
hans og allra ættingja og vina sem á
undan fóru. Guð fylgi þér og góða
ferð.
Sigurveig frænka og Karl.
Jæja, elsku Gígi mín, það er komið
að kveðjustund og ég minnist margra
góðra og skemmtilegra stunda sem
við áttum saman. Þú varst engri lík og
oft gat ég nú brosað yfir því þegar þú
byrjaðir að lesa af gula miðanum at-
riðin sem þú varst búin að glósa niður.
Oft var listinn langur og fjölbreyttur,
allt frá því að klippa neglurnar, skjót-
ast út í búð eða færa hluti til – já og
finna hluti sem þú varst einhvern veg-
inn búin að koma fyrir á hreint ótrú-
legustu stöðum.
Ég er ofsalega glöð yfir þeim
stundum sem við höfum átt saman.
Þú gafst mér lopapeysu sem systir
Theresa prjónaði árið 1942 og gaf þér.
Þú sagðir að ég myndi bera peysuna
vel og ætti að hugsa vel um hana. Þú
varst nú ferlega montin af mér þegar
ég sagði þér að ég væri byrjuð að
prjóna og að við systurnar værum að
gera eins peysur. Mér þykir gaman
að hugsa til þess að við hlógum heil-
mikið saman í síðustu heimsókninni.
Ég var að lakka neglurnar en þú varst
svo voðalega upptekin af nýju tösk-
unni sem átti að vera á hjólastólnum
þínum. Þegar þú fórst að skoða fyrri
höndina sástu þennan skærbleika lit
sem ég var búin að setja á þig. Þú
hélst nú ekki og sagðir að þú værir
komin á þann aldur að ekki væri fal-
legt að vera með svona lakk. Ég
reyndi nú að halda andlitinu og segja
þér að þetta væri nú ekki svo bleikt en
þú varst alveg ákveðin. Að lokum
sagði ég nú að ég hefði verið að grín-
ast í þér og þá kom nú bros hjá þér …
Þú sýndir það oft hversu mikils
virði við systurnar vorum þér og það
var gaman að hlusta á þig tala við all-
ar vinkonur þínar í síma og heyra
hvernig þú talaðir um okkur. Einu
sinni sagði ég við þig: „Auðvitað Gígí
mín, þetta er nú ekki nema sjálfsagt,
þú ert nú eins og amma mín.“ Ef eyr-
un á þér hefðu ekki verið fyrir hefði
brosið náð hringinn þegar þú svar-
aðir: „Já er það?“ Væntumþykjan
sem var á milli þín og mömmu var
sönn og falleg. Það var yndislegt að
sjá þegar þið sáuð hvor aðra í gegnum
rúðuna á búðinni hennar á ljósanótt.
Við vorum búnar að vera að pukrast
með það í tvo daga að ég sækti þig
klukkan eitt á laugardeginum og við
myndum labba saman niður í bæ og
koma mömmu á óvart. Það má með
sanni segja að við náðum að plata
hana því báðar fenguð þið tár í augun
og föðmuðust innilega. Þú varst svo
þakklát fyrir það að ég skyldi fara
með þig í árgangagönguna og eyða
svo deginum með þér niðri í bæ.
Elsku Gígí mín, ég mun sakna þín
og bið góðan guð að styrkja mömmu
því hún var þín stoð og stytta í lífinu.
Ég vildi óska þess að þú hefðir fengið
að upplifa það að fá stærra herbergi á
Hlévangi og fara í göngutúr með nýju
töskuna á hjólastólnum. Þú varst búin
að lifa góðu lífi með margt gott fólk í
kringum þig. Þú áttir margar góðar
vinkonur og sá ég það vel á heimsókn-
unum sem þú fékkst bæði á spítalann
og Hlévang.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Valdimar Briem.)
Knús og kremja til þín, elsku Gígi
mín, þín frænka,
Hólmfríður (Hófý).
Fyrir þér ég felli tár að eilífu
eitt fyrir ástina og annað fyrir vináttu
þriðja fyrir tímann sem stóð í blíðu og
stríðu
fjórða fellur á gröf þína sem minning-
arvottur.
(Gunnar Þórólfsson.)
Elsku Gígí mín. Ég veit ekki hvað
ég er oft búin að byrja upp á nýtt á
þessari grein. Ég hreinlega veit ekki
hvað ég á að skrifa. Takk kærlega fyr-
ir allt sem þú hefur gert fyrir mig.
Takk fyrir allar þær stundir sem við
áttum saman þegar þú leyfðir okur
Hófý systur að koma til þín í nokkra
daga fyrir jólin þegar við vorum
yngri. Takk fyrir allar þær samveru-
stundir þegar við fórum saman í búð-
ir. Takk fyrir allar þær stundir sem
þú gafst stelpunum mínum. Takk fyr-
ir að taka alltaf ljósmynd af þeim, þær
kunnu svo sannarlega að meta það og
hlökkuðu ávallt til að koma. Takk fyr-
ir samverustundirnar yfir jólin heima
hjá mömmu og pabba. Þar varstu sko
alveg frábær og skemmtilegast var
þegar þú opnaðir pakkana frá nunn-
unum. Einu sinni gáfu þær þér sítrón-
ur og þú varst svo glöð. Ég skildi ekk-
ert í þessari gleði þinni, enda borðaði
ég þær ekki. Í dag skil ég gleði þína
og þakklæti fyrir þessar sítrónur.
Nunnurnar höfðu sjálfar ræktað sí-
trónurnar, þær höfðu sjálfar pakkað
þeim inn í pappír sem þær endurunnu
og sent þær í B-pósti. Gígí mín ég
mun sakna þín. Ég mun sakna þess að
koma til þín og fá verkefni til að leysa.
Elsku mamma mín, missir þinn er
mikill. Gígí skipti þig miklu máli og þú
hugsaðir svo rosalega vel um hana.
Veistu mamma að þú ert sko gerð úr
demanti og Gígí gerði sér fulla grein
fyrir því að hún var rosalega heppin
að eiga þig að. Ég vona, elsku
mamma, að þegar þið pabbi verðið
gömul og grá þá viti ég hvernig best
er að koma fram við ykkur. Nokkrum
dögum áður en Gígí kvaddi þennan
heim sagði hún mér hversu heppin
hún væri að eiga þig að, ég vona að þú
vitir það að hún kunni þig og pabba
mjög vel að meta.
Ég bið góðan Guð að styrkja okkur
öll í sorginni og taka vel á móti henni
Gígí. Ef einhver fer pottþétt til himna
þá ert það þú, Gígí mín.
Með kærleik í hjarta kveð ég Gígí
mína sem var mér eins og amma, eins
og systir mömmu minnar, eins og
frænka mín og góður vinur.
Hvíl í friði.
Þín,
Sólveig Silfá.
Þegar skátar voru í útilegu og ein-
hver eða einhverjir þeirra þurftu að
fara heim á undan hinum, gerðu þeir
hring með punkti í miðju, úr stein-
völum, eða ristu það í jarðveginn, það
þýðir á skátamáli „farinn heim“.
Skátar yfirfærðu það á andlát félaga
sinna og nota það í minningargrein-
um um látna skáta.
Hún Gígí er „farin heim“ – senni-
lega södd lífdaga, eftir hetjulega bar-
áttu við erfiðan og kvalafullan sjúk-
dóm – en dauðinn getur vissulega
verið líkn í þraut, þegar svo er komið.
Gígí gekk ung skátahreyfingunni á
hönd, er hún gerðist félagi í skátafé-
laginu Heiðabúum í Keflavík, og hún
var ætíð mikill skáti í sér.
Gígí lauk sjúkraliðanámi 1967,
starfaði í nokkur ár sem gangastúlka
með nunnum á sjúkrahúsi kaþólskra í
Kaupmannahöfn. Eftir heimkomu
sína haustið 1972 hóf hún störf sem
sjúkraliði á Landakotsspítala, og þar
starfaði hún allt til ársins 1984, er hún
var komin í hjólastól um skeið, en not-
aðist síðar við hækjur.
Gígí hafði ætíð mikla ánægju af
ferðalögum og ferðaðist vítt og breitt
um heiminn og kynntist fólki af ólíku
þjóðerni og mismunandi litarhætti,
en henni gekk ætíð vel að samlagast
ólíku fólki.
Eftir að hún fluttist aftur til Kefla-
víkur, gekk hún til liðs við Keflavík-
urgildið og varð þar mjög virkur og
góður félagi, var semsagt, eins og
góðum skáta sæmir, „ávallt viðbúin“.
Gígí átti sér einnig annað áhuga-
mál, sem hún hefur sennilega fengið í
arf frá föður sínum, Friðriki Þor-
steinssyni, sem lengi var organisti
Keflavíkurkirkju, en það var ljós-
myndun. Eftir að hún hætti að vera
vel ferðafær sneri hún sér að flokkun
ljósmynda, bæði sinna og föður síns,
og hefur líklega verið búin að ljúka
því að mestu, er hún féll frá. Myndir
úr skáta- og gildisstarfi var hún búin
að setja í tvö albúm, sem hún mun
hafa hugsað sér að yrðu varðveitt í
skátahúsinu í Keflavík.
Við kveðjum góðan félaga, með
þökk fyrir gott starf, og óskum Gígí
„góðrar heimkomu“.
St. Georgsgildið í Keflavík,
Hreinn Óskarsson, Gildismeistari.
Björg Erna
Friðriksdóttir
 Fleiri minningargreinar
um Björgu Ernu Friðriksdóttur bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.