Ljósmæðrablaðið - 15.05.2006, Blaðsíða 8

unnar og þar með stuðlað að heilbrigði
(Carlsson og Anckers, 1997; Yelland,
2005).
Punktarnir sem eru 365-1000 liggja
á orkubrautum í líkamanum sem tengj-
ast innri líffærum og draga nöfn sín
af þeim (Yelland, 2005). Alþjóða heil-
brigðismálastofhunin hefur gefið út
alþjóðlegar skilgreiningar á þessum
punktum og þeim fjórtán orkubrautum
sem þeir fylgja (WHO, 2002).
Áhrif nálastungumeðferðar
í fæðingu
I þeim tilgangi að leita svara við því
hvaða áhrif nálastungumeðferð í fæð-
ingu hefur voru skoðaðar nokkrar nýleg-
ar rannsóknir. I rannsókn Ramnerö,
Hanson og Kihlgren (2002) sem gerð
var í Svíþjóð, var notað tilraunasnið
til að skoða áhrif nálastungumeðferðar
á verki, slökun og útkomu fæðingar.
Konur í rannsóknarhóp (n = 46) fengu
nálastungumeðferð hjá ljósmóður og
var val á punktum einstaklingshæft,
þ.e. ljósmóðir valdi punkta með hlið-
sjón af þvi hvar konan hafði verki og
hve langt fæðingin var á veg komin.
Samanburðarhópurinn (n = 44) fékk
hefðbundna verkjameðferð, með eða án
lyfja. Metin var verkjastilling og slök-
un á númeruðum kvarða 0-10 (NRS
- numeric rating scale) fyrir og eftir
meðferð. Öllum konunum stóð til boða
að fá til viðbótar aðra verkjameðferð
sem í boði var á deildinni. í niðurstöð-
um kemur fram að marktækt minni
notkun var á mænurótardeyfingu hjá
nálastunguhópnum (p = 0.03), einnig
var minni notkun á annarri verkjameð-
ferð án lyfja (p = 0.04). Það kom fram
marktækt meiri slökun hjá rannsókn-
arhópnum (p = 0.01). Hins vegar var
ekki munur milli hópanna á notkun á
Pethidini. Það reyndist ekki heldur vera
marktækur munur á verkjastillingu á
NRS-kvarðanum. Báðir hópar reynd-
ist vera ánægðir með þá meðferð sem
veitt var.
í norskri rannsókn Skilnand, Fossen
og Heiberg (2002) var einnig notað
tilraunasnið til að skoða áhrif nála-
stungumeðferðar á verki og útkomu
fæðingar. Rannsóknarhópurinn (n =
106) fékk nálastungumeðferð hjá ljós-
móður og var val á punktum einstak-
lingshæft. Samanburðarhópurinn (n =
102) fékk „placebo“meðferð þar sem
stimgið var grunnt á líkamssvæði sem
ekki eru þekktir nálastungupunktar
á. Áhrifin voru metin annars vegar á
VAS-kvarða 0-10 (visual analog scale)
og hins vegar á fjölda kvenna sem
fengu pethidin eða mænurótardeyfingu.
Einnig var lagður fyrir konurnar spurn-
ingalisti fyrir heimferð þar sem spurt
var um reynslu þeirra af fæðingunni.
Sex til átta vikum eftir fæðingu voru
tekin viðtöl við átta konur úr hvorum
hóp þar sem rædd var fæðingarreynsl-
an. Viðtölin tók ljósmóðir sem ekki
kom að fæðingunni. Það reyndist vera
marktækt lægri verkjaskorun hjá nálast-
unguhópnum 'Æ, 1 og 2 tímum eftir nál-
astungumeðferðina og einnig 2 tímum
eftir fæðingu (p = 0.05) í samanburði
við hópinn sem fékk „placebo“með-
ferð. Verkjaupplifun fyrir meðferð var
sambærileg milli hópanna. Einnig var
marktækt minni notkun bæði á pethid-
ini (p = 0.0009) og mænurótardeyfingu
(p = 0.005) hjá nálastunguhópnum.
Notkun á syntocinon til örvunar fæð-
ingar var marktækt minni hjá konum
í nálastunguhópnum (p = 0.0009) og
einnig reyndust þær vera styttri tíma
i fæðingu (p = 0.008) en sá munur á
tíma reyndist ekki marktækur eftir að
búið var að útiloka konur sem fengu
mænurótardeyfingu.
Það styrkir þessa rannsókn að not-
aðar voru þrjár aðferðir við gagnasöfo-
un, með því að leggja spumingalista
fyrir konurnar og bæta viðtölunum við,
þannig að upplýsingar fengust bæði
með eigindlegri og megindlegri aðferð.
Hins vegar er aðeins lítillega fjallað
um viðtölin í niðurstöðum en þó kemur
fram að þær konur, sem sögðust hafa
upplifað verkjastillingu eftir nálastung-
ur, voru úr tilraunahópnum. Þessi rann-
sókn var sú eina af rannsóknunum sem
sem var blinduð gagnvart konunum en
þær vissu ekki hvort þær fengu nálast-
ungur eða „placebo“meðferð.
I Noregi var gerð önnur rann-
sókn með tilraunasniði til að athuga
hvort nálastungumeðferð drægi úr
notkun á pethidini og skoða útkomu
fæðingar (Nesheim o.fl., 2003).
Nálastunguhópurinn (n = 106) fékk
nálastungumeðferð hjá ljósmóður og
var val á punktum einstaklingshæft.
Samanburðarhópurinn (n = 92) fékk
hefðbundna meðferð. Einnig var val-
inn samanburðarhópur 2 (n = 92) sem
var sambærilegur við fyrmefhdan
samanburðarhóp, en konurnar í hóp 2
tóku ekki þátt í rannsókn heldur var
skoðuð útkoma fæðingar hjá þeim. í
öllum hópunum var skoðuð þörf fyrir
aðra verkjameðferð. Það reyndist vera
marktækt minni notkun á pethidini
(p < 0.0001) og annarri verkjameðferð
(p = 0.01) hjá nálastunguhópnum miðað
við báða samanburðarhópana. Ánægja
kvenna með meðferð reyndist mikil.
Af þeim 103 sem fengu nálastungur
myndu 89 eða um 92% velja meðferð-
ina aftur í næstu fæðingu. Utkoma úr
öðrum þáttum fæðingar reyndist vera
svipuð hjá öllum hópum.
Fant og Strömberg (2000) gerðu
samanburðarrannsókn með aðlöguðu
tilraunasniði þar sem skoðuð voru
áhrif nálastungumeðferðar á útkomu
fæðingar, verkjastillingu, hríðar, þörf
fyrir aðra verkjameðferð og ánægju
kvenna með meðferðina. Einnig mátu
ljósmæður árangur meðferðar. Rann-
sóknarhópurinn (n = 83) fékk nála-
stungumeðferð hjá ljósmóður og var
val á punktum einstaklingshæft. I
samanburðarhóp voru konur sem ekki
fengu nálastungur (n = 83) annaðhvort
af því að þær vildu það ekki eða ekki
var ljósmóðir á vakt sem gat veitt með-
ferð. Niðurstöðumar voru settar fram í
tíðnigildum og sem hlutfall, en engin
marktæknipróf voru sett fram. 58%
kvennanna voru ánægðar með með-
ferðina tveimur tímum eftir fæðinguna.
69% kvenna fannst slökunaráhrif vera
meðalgóð eða mjög góð. 66% kvenna
fannst þær fá meðalgóða eða mjög
góða verkjastillingu. Svipuð niðurstaða
reyndist vera í svörum ljósmæðranna
um hvernig þeim fannst meðferðin
verka á konurnar.
I afturvirkri rannsókn Spellerberg
og Smidt-Jensen (2003) í Danmörku
voru skoðuð áhrif nálastungumeðferðar
á meðgöngu og í fæðingu (n = 691)-
Ljósmæður veittu meðferð og var val
á punktum einstaklingshæft. Ástæður
fyrir nálastungumeðferð í fæðingu
voru helst til verkjastillingar, hríðaörv-
unar og slökunar. Annars vegar mátu
konumar sjálfar og ljósmæður hins
vegar virkni meðferðar á kvarða frá
0-3. Ljósmæðurnar vissu ekki hvert
mat kvennanna var. Það kom í ljós
að mat þeirra á nálastungumeðferð i
fæðingu var marktækt mjög svipað
(p = 0.0016) þar sem 40% kvenna og
ljósmæðra fannst vera full virkni (3 a
kvarðanum 0-3) og 33% þeirra fannst
virkni nokkuð góð (2 á kvarðanum
0-3). í þessari rannsókn var enginn
samanburðarhópur. Rannsakendur telja
nálastungumeðferð eiga fúllan rétt a
sér, þrátt íyrir þá annmarka rannsóknar
að hún sé afturvirk og ekki notaður
samanburðarhópur, því meðferðin er
ódýr og án teljandi aukaverkana.
Afturvirk samanburðarrannsókn
8 Ljósmæðrablaðið mai' 2006