Freyr - 01.05.2000, Blaðsíða 18

voru sex þeirra í hópi
eldri hrúta. Veturgömlu
hrútarnir, 143 að tölu,
voru að meðaltali 82,1 kg
að þyngd á fæti, sem er
allmiklu meiri vænleiki
en hjá jafnöldrum þeirra
árið áður. Flokkun á þess-
um hrútum var með ágæt-
um því að 126 þeirra eða
88,1% fengu I. verðlauna
viðurkenningu.
Hæst dæmdi hrúturinn í
sýslunni, og í sjötta sæti á
Vesturlandi, var Hnokki
98-593 á Dýrastöðum und-
an Hnoðra 95-801, hann er
með breitt og sterkt bak og
feikna holdugur í mölum
og læmm, auk þess að vera
hreinhvítur og prúður á
velli. Tvo aðra Hnoðrasyni
er rétt að nefna, þá Skeif á
Gilsbakka og Þór á Stein-
um en báðir eru með góð
mala- og lærahold, hrein-
hvítir og með víðan bijóst-
kassa, þessi bygging-
areinkenni virðast iík í
Hnoðrasonum. Vinur og
Gaffall á Þorgautsstöðum
I, synir Bjarts 93-800, eru
feikna þroskamiklir með
ágætan afturpart. Á Leim-
læk skaraði fram úr Dorri
sonur Hnykks 91-958 með
miklar útlögur og góð
lærahold. Ófeigur á
Hundastapa en frá Staðar-
hrauni, sonur Djákna 93-
983, er mjög breiðvaxinn
með feikna útlögur og
frábæra holdfyllingu í
mölum og læmm, hann
mætti hins vegar vera
lengri.
Snæfellsnes
Eins og ætíð var feiki-
lega mikil þátttaka í sýn-
ingarhaldinu á Snæfells-
nesi. Til dóms komu sam-
tals 229 hrútar. Af þeim
vom 16 úr hópi gaml-
ingja. Veturgömlu hrút-
arnir 213 voru talsvert
þyngri en jafnaldrar
þeirra á svæðinu árið áður
eða 81,8 kg að meðaltali.
Af veturgömlu hrútunum
fengu 90,6% I. verðlaun,
sem er afbragðsgóð nið-
urstaða enda fjárval á
Snæfellsnesi lengi verið
með því betra sem þekkist
hér á landi og fjárræktar-
áhugi bænda mikill.
Eins og mörg undanfarin
haust þá var ein allra
stærsta sýning haustsins í
Kolbeinsstaðahreppi enda
er þar stór hópur ungra,
áhugasamra sauðfjár-
bænda. Þó að mjög margt
væri þar af góðum hrútum
vantaði að þessu sinni ef til
vill þá miklu toppa sem
þar hefur stundum verið að
sjá. Efsta sætið skipaði 111-
ugi 98-501 í Syðri-Hauka-
tungu, sem er sonur Bergs
97-546, sem vakti athygli
á sýningu þar í sveit árið
áður. Þessi hrútur var
þroskamikill, mjög vel
gerður og holdþéttur.
Mesta athygli vöktu samt
þama nokkrir hrútar undan
Efa 95-493 á Snorra-
stöðum. Haustið 1998 náði
ég að skoða talsverðan hóp
lambhrúta undan þessum
hrút, sem voru ógleyman-
legir vegna ótrúlegra yfir-
burða sem þessi lömb
sýndu í bakþykkt og góðri
holdfyllingu, en voru hins
vegar of margir ullargall-
aðir. Margir þessir hrútar
komu þama veturgamlir
og vöktu athygli fyrir mjög
þykka vöðva og góða
holdfyllingu.
I gamla Miklaholts-
hreppi vom nokkrir vem-
lega athyglisverðir hrútar.
Askur 98-658 á Hjarðar-
felli skipaði efsta sætið en
hann er sonur Snæs 97-
638 sem stóð mjög ofar-
lega árið áður. Þessi koll-
ótti hrútur er feikilega jafh-
vaxinn, lágfættur og vel
gerður með mjög þétt hold
og góða ull og þó að hann
væri ekki þroskamikill var
þetta með alsnotrustu
kollóttum hrútum sem ég
sá haustið 1999. Hymdu
hrútamir á Hjarðarfelli,
Kjami 98-661, sonur
Kúnna 94-997, og Hnykill
98-662, sonur Hnoðra 95-
801, em báðir ákaflega vel
gerðir og álitlegir einstakl-
ingar. Þá er Kútur í Borg-
arholti gríðarlega þroska-
mikill, bollangur og vel
gerður hrútur.
í Staðarsveit og Breiðu-
vík vom athyglisverðustu
hrútamir Vörður á Fossi
sem er hreinhvítur, ákaf-
lega jafnvaxinn og þétt-
holda, tveir synir Flnoðra
95-801 þeir Hnokki á
Knerri og nr. 15 á Tröðum
báðir með góðar útlögur og
vel gerðan afturpart. Ekki
má gleyma Koll frá Tröð-
um en hann er sonur Spóns
94993 og er einn læra-
sterkasti kollótti hrúturinn
sem skoðaður var á Vest-
urlandi í haust. Hér skal
einnig nefna Spak Jónatans
Ragnarssonar á Hellissandi
sem hefur feikna góða
frambyggingu og góð læri.
Á sýningu í Mávahlíð
var eins og oft áður ótrú-
lega mikið hrúta val.Þar
kom til sýningar Dagur
98-016. Þessi hrútur er
ótrúlegt djásn að allri gerð.
Hann er samanrekinn, með
Kjammi, Snorrastöðum. (Ljósm. Lárus G. Birgisson).
Klerkur 98-383, Ystu-Görðum. (Ljósm. Ásbjöm K. Pálsson).
18 - FREYR 4-5/2000