Freyr - 01.05.2000, Blaðsíða 28

öflug holdakind. Lúlli
98-572 hjá Emi á Hofi,
en fæddur Guðjóni, er fá-
dæma góð holdakind og
vel gerður. Hann er sonur
Mola 93-986. Fengur98-
102 hjá Guðmundi á
Hnappavöllum er ákaf-
lega föngulegur og vel
gerður sonur Garps 92-
808. Þannig mætti telja
áfram stóran hóp mjög
efnilegra einstaklinga til
viðbótar frá þessari sýn-
ingu, en skal látið ógert.
Meginhluti þessara
úrvalshrúta, sem þarna
vom, em tilkomnir við
sæðingu og voru synir
Búts, Garps og Mola þar
sérstaklega áberandi.
í Suðursveit var eins
og oft talsvert hrútaval,
þó að ekki kepptu þeir
við Öræfinga. Vöðvi 98-
345 á Smyrlabjörgum er
mjög vel gerð kind og
stóð efstur sem einstakl-
ingur, einkum eru læra-
hold hjá þessum hrút frá-
bær, en hann er hugsan-
lega vart nægjanlega
sterkur í fótum. Vaki í
Gerði er ákaflega vel
ræktaður og góður hrút-
ur, en hann er sonur Mola
93-986, hálfbróðir hans,
Stútur 98-340 í Lækjar-
húsum, er talsvert minni
kind en samanrekinn
holdahnaus.
Á Mýrum kom á sýn-
ingu öflugasti einstakl-
ingurinn í sýslunni haust-
ið 1999 en það er
Hængur í Nýpugörðum.
Þarna fór einn mesti
toppur haustins á
sýningum. Þessi hrútur er
feikivænn, með ótrúlega
miklar útlögur (118 cm
brjóstummál) og hold-
fylling öll í afturhluta
með ólíkindum mikil.
Þessi gríðarkind er sonur
Garps 92-808 og vafa-
lítið öflugasti einstakl-
ingur sem enn hefur
komið fram undan hon-
um. Eins og fram kemur í
skrifum um afkvæma-
rannsóknir á öðrum stað í
blaðinu virðist hér fara
meira en afbragðs ein-
staklingum, heldur feiki-
lega álitlegur kynbóta-
gripur um leið. Hrútamir
í Holtaseli, Arður 98-088
og Verðandi 98-089,
voru mjög góðir einstakl-
ingar, sérstaklega þó
Arður sem er metfé að
gerð. Hann er sonur Möls
95-812.
Á Brekku í Lóni var
ákaflega ræktanlegur
hrútahópur og báru þar af
sem einstaklingar Elri
98-544, Ljár 98-540 og
Uni 98-550, allir ákaf-
lega holdþéttir, Ljár er
þeirra vænstur, en hinir
jafnvel enn þéttvaxnari.
Hjá Bjarna og Olgu í
Brekku hefur á þeim ár-
um frá því þau hófu bú-
skap komið upp með
ólíkindum ræktanlegur
fjárstofn og mun leitun
að hjörð hér á landi þar
sem greina má jafn mikl-
ar framfarir á svo
skömmum tíma. Óvíða
hafa sæðingarhrútar frá
fjárræktarbúinu á Hesti
verið notaðir jafn mark-
visst til að móta stofninn.
Þama sá ég í haust ein-
hverja glæsilegustu
lambahópa sem ég hefi
séð hér á landi.
SlJÐURLAND
Vestur-
Skaftafellssýsla
Þátttaka í sýningarhaldi
var ívíð meiri en haustið
áður og samtals sýndir 259
hrútar, en af þeim voru 39
úr hópi fullorðnu hrútanna.
Veturgömlu hrútamir, 220
að tölu, vom að meðaltali
80,6 kg að þyngd sem er
verulega meiri vænleiki en
hjá jaínöldmm þeirra árið
áður í sýslunni. Flokkun
hrútanna var aðeins á ann-
an veg en síðustu haust og
fengu 78,2% sýndra hrúta
I. verðlaun.
Á sýningu í gamla
Hörgslandshreppi var
nokkur hópur af verulega
athyglisverðum einstakl-
ingum. Hrútur 98-008 á
Breiðabólsstað er einn af
hinum fáguðu og þétt-
vöxnu sonum Mola 93-
986. Þetta er samanrekinn,
lágfættur og mjög vel
gerður hrútur, sem skipað-
ist í íjórða sæti hrúta í sýsl-
unni. Annar mjög góður
sonur Mola á þessari
sýningu var Dropi 98-330
á Hörgslandi, öllu meiri
kind, en hins vegar ekki
alveg jafn fágaður að gerð
og með aðeins minni læra-
hold en hálfbróðir hans. Þá
var Glanni 98-335 á sama
bæ mjög föngulegur og vel
gerður hrútur með sérlega
góð bak- og malahold en
þetta er þriðji topphrút-
urinn þama undan Mola.
Þá var þama kollóttur hrút-
ur, 98-131, á Prestsbakka
sem var feikilega föngu-
legur einstaklingur. Hrútur
þessi er gríðarlega þroska-
mikill með mjög góða
gerð og ágæt lærahold.
Hann er sonur Svepps 94-
807 og eins og of mörg
afkvæma hans þá er þykkt
bakvöðva ekki alveg eins
mikil og ætti að vera í jafn
þroskamiklum hrút.
Á sýningu á Kirkjubæj-
arklaustri kom glæsilegast
í sýslunni veturgamli hrút-
urinn Bali á Geirlandi.
Þessi hrútur er ágætlega
þroskamikill, bollangur og
sterkbyggður með feiki-
lega góð hold á baki í möl-
um og læmm. Ullargæðu
mættu vera betri. Þessi
topphrútur í sýslunni er
heimaalinn undan Prúð
94-670, en sá hrútur var
sonur Kletts 89-930.
Á sýningunni í Land-
broti vom bestu hrútamir
eins og oft áður í Þykkva-
bæ III hjá þeim bræðmm
Hilmari og Stefáni. Búri er
sonur Pela 94-810, mjög
bollangur og holdþéttur og
vel gerður hrútur með
mjög góða ull. Hálfbróðir
hans, Varði, líkist honum
um margt, að vísu ekki
alveg eins bakþykkur og
ekki með jafn góða ull og
Búri. Þá er Frami, sem er
Molasonur, einnig mjög
glæsileg og jafnvaxinn
holdakind.
í Meðallandi var Svepp-
ur 98-234 í Bakkakoti
langbesti hrúturinn þar í
sveit. Þetta er einn af hin-
um jafnvöxnu, glæsilegu
og þroskamiklu sonum
Svepps 94-807 og hefur
hann mjög góð lærahold.
Eins og undanfarin ár
var mesta hrútavalið í
sýslunni í Skaftártungu
og eins og áður bám þar
af hrútahópar í Úthlíð og
Borgarfelli. Steindór í Út-
hlíð var talinn næstbestur
hrúta í sýslunni. Þessi
hrútur er einstaklega
28 - FREYR 4-5/2000