Bændablaðið - 10.12.2002, Qupperneq 34

34
BÆNDABLAÐIÐ
Þriójudagur 10. desember 2002
>
Ráðstefnan Hrossarækt 2002:
Hrossarsekt ð
vaxandi vin-
sælúum að fagna
Ráðstefnan Hrossarækt 2002
var haldin á Hótel Sögu föstu-
daginn 22. nóvember sl. Agúst
Sigurðsson hrossaræktarráðu-
nautur sagði að þetta væri í
annað sinn sem ráðstefna með
þessu formi væri haldin en áður
hefðu verið haldnir svokallaðir
samráðsfundir. Hann segir að
þeir fundir hafi ekki verið mjög
vel sóttir en aftur á móti hafi
ráðstefnurnar báðar verið vel
sóttar og sýnu fleiri í ár en í
fyrra. A ráðstefnunni nú, eins og
í fyrra, voru fengnir íyrirlesarar
til að fjalla um það sem efst er á
baugi í hrossaræktinni.
Fjórir fyrirlestrar
Að þessu sinni voru fyrir-
lesaramir fjórir. Dr. Ágúst Sig-
urðsson fór yfir útkomu ársins og
hvemig hrossastofninn stendur,
eða eins og hann orðaði það,
stiklaði á stóru um þessi mál.
Herdís Reynisdóttir, búfræði-
kandídat frá Hvanneyri, fjallaði
um mælingar á hrossum í stað
dóma. Dr. Sigríður Bjömsdóttir
fjallaði um fótasjúkdóminn spatt
og hvort hægt væri að rækta hann
út. Loks hélt dr. Þorvaldur Áma-
son, kynbótafræðingur sem starfar
í Svíþjóð og er mikill áhugamaður
um hrossarækt, fyrirlestur. Hann
var fenginn til að halda fyrirlestur
vegna þess að hann tengist sem
leiðbeinandi báðum þeim verk-
efnum sem Sigríður og Herdís
Qölluðu um.
Ágúst segir að þeir sem sækja
ráðstefnumar séu jafnt atvinnu-
menn og áhugafólk um hrossa-
rækt, sérstaklega þó fólk sem sé
sjálft að rækta hross. Mikið komi
af námsfólki frá Hólum og Hvann-
eyri, en einnig kennarar, leið-
beinendur, dýralæknar og annað
fagfólk úr hestageiranum.
Vakning í hrossarœkt
„Það er greinilega mikill og
vaxandi áhugi á hrossarækt í
landinu. Hestamennskan er mjög
víðfeðm. Hún er tómstundagaman
mikils Qölda fólks yfir veturinn.
Yfir sumarið notar fólk síðan
hestana til að ferðast um landið. Þá
er það keppnisíþróttin og loks
hrossaræktin sem snýst um að
rækta upp betri gripi á morgun en
til em í dag. Á þeim þætti hefur
áhugi manna vaxið gríðarlega
mikið. Þessu til sönnunar má nefna
Landsmót hestámanna sem nú er
haldið á tveggja ára ffesti. Þangað
mætir allt áhugafólk um hesta-
mennsku. Það var gerð skoðana-
könnun meðal gesta á Lands-
mótinu í sumar er leið og spurt
hvað það væri sem drægi fólk á
mótið. I ljós kom að rétt um 50%
sögðu það vera kynbótahrossin.
Þetta hefúr breyst mjög mikið ffá
því fyrir svo sem eins og 20 árum.
Þá voru það bara tiltölulega fáir
sérvitringar sem komu til að
fylgjast með kynbótahrossunum,“
sagði Ágúst.
Varðandi hrossaræktina segir
hann að þar sé bæði um að ræða
fólk með atvinnu í huga og einnig
marga sem stunda hana sér til
ánægju og sem sitt aðaláhugamál.
Viðurkenningar
Á ráðstefnunni voru veittar
viðurkenningar. Annars vegar
voru það þeir sem tilnefndir voru
til ræktunarverðlauna ársins og
hins vegar þeir sem stóðust kröfúr
gæðakerfis BÍ sem tekur á ræktun-
arbókhaldi, landnýtingu og um-
hirðu.
Viðurkenningu fyrir gæða-
stjómun í hrossarækt samkvæmt
gæðakerfí Bændasamtaka íslands
árið 2001 og 2002 hlutu: Hóla-
skóli, Bjami Maronsson á Ásgeirs-
brekku, Haraldur og Jóhanna á
Hrafnkelsstöðum 1, Guðrún
Bjamadóttir á Þóreyjamúpi, Jón
Gíslason á Hofi, Ingimar
Ingimarsson á Ytra Skörðugili,
Keldudalsbúið I Keldudal, Friðrik
Böðvarsson á Stóra-Ósi, Þórólfúr
og Ánna á Hjaltastöðum, Haraldur
Þór Jóhannsson á Enni, Þór
Ingvarsson á Bakka, Þorsteinn
Hólm Stefánsson á Jarðbrú, Guð-
rún Fjeldsted á Ölvaldsstöðum 4,
Sigbjöm Bjömsson á Lundum II,
Júlíus G. Ántonsson á Auðunnar-
stöðum, Elías Guðmundsson á
Stóru-Ásgeirsá, Hróðmar og Jón
Hjörleifssynir á Kimbastöðum og
Þingeyrarbúið á Þingeyrum.
Fulltrúar þeirra hrossaræktarbúa
sem voru tilnefnd til ræktunar-
verölauna ársins. Einn af
árvissum stórviöburðum í
hrossaræktinni er útnefning á
ræktunarbúi ársins, sem er
heiöursviðurkenning Bænda-
samtaka íslands. Valið fer þannig
fram að á grunni kynbótadóma og
sýninga ársins tilnefnir fagráð í
hrossarækt þá hrossaræktendur
sem þótt hafa skara fram úr á
árinu.
Tilnefningar til ræktunarverðlauna
ársins 2002
(búin eru í stafrófsröð):
Auðsholtshjáleiga, Gunnar og
Kristbjörg,
Fet, Brynjar Vilmundarson,
Hólar í Hjaltadal, Hólaskóli,
Kálfholt, Jónas Jónsson og fjsk,
Kirkjubær, Ágúst Sigurðsson og
fjsk.,
Miðsitja, Jóhann og Sólveig,
Húsavík, Gísli Haraldsson,
Hvoli, Ólafur og Margrét,
Síða, Viðar Jónsson og fjsk.,
Þóroddsstaðir, Bjarni Þorkelsson
og fjsk.,
Þúfa, Indriði Ólafsson og fjsk.
Sveinn Runólfsson landgræðslustjóri:
ÁimgjulBgt gœla-
stýrlngirverkefni
Sveinn Runólfsson landgræðslustjóri
sagði í samtali við tíðindamann Bænda-
blaðsins að það væri mikil ánægja af
hálfu Landgræðslunnar með það sam-
starf sem tekist hefur milli hennar, Fag-
ráðs í hrossarækt og hrossaræktenda
varðandi gæðastýringu í hrossarækt og að
hestamennirnir eigi mikinn heiður skilinn
fyrir frumkvæði sitt. „Við tókum þátt í
þessu verkefni frá upphafi á þeim
forsendum að við vildum aðstoða við að
þróa úttektarferli er varðaði landnýt-
inguna, þótt ljóst sé að það er ekki hlut-
verk Landgræðslu ríkisins samkvæmt
lögum að stunda slík vottunarstörf. En
við vildum aðstoða við að koma þessu
merka verkefni af stað og höldum því
áfram þangað til aðrir hæfari taka við,“
segir Sveinn.
Hann segir að þetta hafi tekist ákaflega
vel. Það eina
sem skyggi á
sé að Land-
græðslan hefði
viljað sjá fleiri
þátttakendur
en þeim sé þó
jafnt og þétt
að fjölga um
allt land og nú
séu að koma
inn í þetta fleiri
þekktir aðilar
sem standa í
ffemstu röð
hrossaræktenda.
Einnig verði
að hafa í huga
að hér sé um langtímaverkefni að ræða.
„Eg trúi því að hrossaræktendur njóti
góðs af þessu markaðslega. Ef ekki nú þegar
þá áreiðanlega á komandi misserum, bæði
innanlands og sérstaklega varðandi útflutn-
inginn. Ég er ekki í nokkrum vafa um það.
En þó þetta hafi gengið hnökralaust að
mestu hafa ekki allir fengið viðurkenningu.
Aðrir hafa fengið viðurkenningu með
ákveðnum ábendingum og svo eru þeir sem
hafa fengið viðurkenningu athugasemda-
laust. Ég tek eftir því að þetta hefúr vakið
töluverða athygli og enda þótt ailtaf séu
einhverjir sem segjast ekkert þurfa á þessu
að halda þá veit ég til þess að margir þeirra
hafa litið í eigin rann eftir að hafa skoðað
verkefnið," segir Sveinn.
Hann segir að náðst hafi mikill árangur í
almennu samstarfi við hrossabændur og
landeigendur þar sem úrbóta var þörf vegna
hrossabeitar og sem betur fer hefúr ástandið
víða lagast. Menn dreifi beitarálaginu betur,
margir hafi fækkað óþarfa hrossum og gæti
betur að meðferð landsins, t.d. þegar þeir eru
með þröng hólf fyrir reiðhross. Sveinn segir
að enda þótt ástandið hafi batnað séu alltof
mörg dæmi um að menn hafi ekki náð
viðunandi árangri. Það séu enn of margar
jarðir og hrossabeitarhólf þar sem beitarálag
er langt umfram það sem skynsamlegt og
hóflegt geti talist. Áð lokum sagði Sveinn að
þrátt fyrir að margir þyrftu enn að bæta sína
landnýtingu væri full ástæða til að fagna
þeirri jákvæðu þróun sem í gangi væri í
Íandnýtingarmálum hestamanna.