Morgunblaðið - 29.06.2012, Qupperneq 27

UMRÆÐAN 27
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 29. JÚNÍ 2012
Gott í drykki, þeytinga,
matargerð, baksturog eftirrétti.
Einstaklega næringarríkt
og orkugefandi.
Kókosvatn
100% hreint
www.lifandimarkadur.is
Borgartúni 24 | Reykjavík
Hæðasmára 6 | Kópavogi
Sími: 585 8700
20% afsláttur
Ég ætla að kjósa
Ólaf Ragnar Gríms-
son í forsetakosning-
unum á morgun. Ég
studdi hann ekki
þegar hann komst
fyrst til valda en
hann verðskuldar at-
kvæði mitt svo sann-
arlega nú.
Farsæll forseti
Ólafur Ragnar hef-
ur reynst farsæll forseti þau 16
ár sem hann hefur setið á valda-
stóli. Hann hefur beitt sér á sviði
brýnna samfélagsmála og stutt
frumkvöðlastarf í atvinnu- og
menningarlífi.
Tilkomumest í mínum huga er
þó það einstæða afrek hans að
forða þjóð sinni frá gjaldþroti,
nánast einn og óstuddur. Þar vísa
ég til þess að hann kom tvívegis í
veg fyrir að ríkisvaldið samþykkti
fráleita Icesave-samninga sem
hefðu hneppt okkur í skulda-
ánauð áratugi fram í tímann og
leitt til greiðslufalls ríkissjóðs.
Án hugrekkis forseta vors sæti
þjóðin nú í botnlausu skuldafeni.
Á stóra sviðinu væri grískur
harmleikur í gangi og miðar
fengjust ekki endurgreiddir.
Hann lét ekki þar við sitja.
Upp á sitt einsdæmi sneri hann
almenningsáliti heimsins við, hélt
réttmætum málstað Íslendinga
hátt á lofti í helstu fjölmiðlum
heims og gerði það svo vel að allt
já-fólkið í landinu – þar með talin
gervöll ríkisstjórnin – varð að
lokum að snautast til að gera það
sem meirihluti þjóðarinnar vildi.
Ég treysti engum öðrum en Ólafi
Ragnari til að endurtaka þann
„leik“ ef á þarf að halda.
Gullfiskaminnið
og glerhúsin
Meginröksemd þeirra sem
beita sér gegn endurkjöri Ólafs
Ragnars er að hann hafi hampað
útrásinni svonefndu. Það er
ósanngjörn ásökun. Eitt af hlut-
verkum forseta Íslands er að
vekja athygli á því sem vel er
gert í atvinnulífinu. Það hefur
Ólafur Ragnar gert líkt og for-
verar hans á undan honum.
Lítum aðeins í eigin barm.
Hverjir hömpuðu ekki „spútn-
ikunum“ í íslensku efnahagslífi
árin fyrir hrun? Í fylkingarbrjósti
stóðu fjölmiðlar og gullhúðuðu út-
rásina í hverri „drottningar“-
umfjölluninni á fætur annarri.
Ráðherrar, alþingismenn og álits-
gjafar fjölmiðla fylgdu
fast á eftir. Nú kastar
hver í kapp við annan
grjóti úr glerhúsi sínu
því gullfiskaminnið
nær ekki öll þessi 4-5
ár aftur í tímann!
Hvaða sanngirni er
í því að saka forseta
vorn um dómgreind-
arskort í þessu sam-
hengi þegar dóm-
greind allra annarra
var víðs fjarri? Hvern
grunaði að efnahagur
fyrirtækja væri blásinn upp með
töfrahugtakinu viðskiptavild sem
virtustu endurskoðunarskrifstofur
landsins skrifuðu hiklaust upp á?
Hver gat ímyndað sér að eftirlits-
kerfið í heild sinni brygðist svo
hrapallega sem raun ber vitni?
Ekki ég og ekki þú – í raun og
veru enginn!
Reynsla og víðsýni
Það er löngu tímabært að ráða-
menn þjóðarinnar og fjölmiðlar
sýni iðrun sína í verki með því að
fylgja því fast eftir að þeir sem
rændu bankana innan frá komist
ekki upp með glæpinn. Fyrr verð-
ur þjóð mín ekki sátt. Að öðru
leyti skulum við hætta að horfa í
baksýnisspegilinn og einbeita okk-
ur að þeim tækifærum sem fram-
tíðin felur í skauti sér. Þau eru
vissulega mörg.
Við lifum á tímum mikillar
óvissu og þurfum á allri þeirri rót-
festu og reynslu að halda sem í
boði er. Í þeim efnum hefur Ólaf-
ur Ragnar meira að bjóða en ann-
ars frambærilegir keppinautar
hans um forsetaembættið. Hann
hefur sýnt reynslu sína og víðsýni
í verki og bregst ekki þjóð sinni á
ögurstundu. Ég treysti honum
manna best til að leiða þjóðina á
fund framtíðartækifæra og reyn-
ast traustur bakhjarl hennar í
þeirri uppbyggingu sem nú er haf-
in.
Glerhús og
gullfiskaminni
Eftir Braga V.
Bergmann
Bragi V.
Bergmann
» Án hugrekkis
forseta vors
sæti þjóðin nú í
botnlausu skulda-
feni. Á stóra sviðinu
væri grískur harm-
leikur í gangi og
miðar fengjust ekki
endurgreiddir.
Höfundur starfar á
sviði almannatengsla.
Þegar hrunið hellt-
ist yfir þessa þjóð árið
2008, þá hljóp gamla
barnakennaranum
kapp í kinn: Gott,
þetta mátti ekki koma
deginum seinna! Unga
fólkið okkar má ekki
lengur draga að sér
þetta andrúmsloft
græðgi og spillingar,
því það skaðar meira
en okkur grunar.
Sannfærð og bjartsýn var ég viss
um að andstæðar fylkingar í
stjórnmálum myndu taka höndum
saman eins og gerist þegar vá hef-
ur steðjað að og leysa úr læðingi
þann kraft og samstöðu sem bjarg-
ar öllu þegar á reynir. Menn
myndu einhenda sér í að bjarga
þjóðinni og þetta yrðu tímamót til
góðs sem yrðu skráð á spjöld sög-
unnar. En annað kom í ljós, mér til
mikilla vonbrigða. Aldrei hefur
sundrungin verið meiri, eða meiri
barátta um peninga
og völd. Siðleysi er
stundað leynt og ljóst,
menn troða skóinn
hver af öðrum, nýta
ekki góðar hugmyndir
ef þær koma frá and-
stæðum herbúðum, og
ota sínum tota blygð-
unarlaust. Loft allt er
lævi blandið og trú
okkar á þær stofnanir
sem eiga að vera
hornsteinar þjóð-
félagsins hvað sem á
dynur, er í sorglegu
lágmarki.
Ég er því enn meira en áður
uggandi um þau áhrif sem þetta
hefur á börnin okkar og ung-
lingana. Þetta andrúmsloft er
mengað og hættulegt ungum sál-
um. Það er mannskemmandi að
alast upp við slíkar aðstæður og
óvíst að þau áhrif verði aftur tekin.
Hér verður að verða breyting. Við
verðum að hefja aftur til virðingar
þau gildi sem hafa verið dýrmæt-
ust í okkar samfélagi frá upphafi.
Þegar ég sá Þóru Arnórsdóttur í
fyrsta sinn sem forsetaframbjóð-
anda, þessa bráðgáfuðu, heiðarlegu
og hjartahlýju konu með barnahóp-
inn sinn, þá létti mér. Mér fannst ég
sjá veginn framundan, veginn sem
leiðir okkur inn í vorið og gróand-
ann.
Ég vona að þjóðin beri gæfu til að
skilja nauðsyn þeirrar breytingar
sem nú býðst með framboði Þóru
Arnórsdóttur. Leggjumst öll á eitt,
breytum til bjartara mannlífs. Kjós-
um Þóru.
Von í stað ótta
Eftir Herdísi
Egilsdóttur »Ég vona að þjóð-
in beri gæfu til
að skilja nauðsyn
þeirrar breytingar
sem nú býðst með
framboði Þóru Arn-
órsdóttur.
Herdís
Egilsdóttir
Höfundur er rithöfundur.