Morgunblaðið - 29.06.2012, Page 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 29. JÚNÍ 2012
✝ Sigrún JónaLárusdóttir
fæddist á Akureyri
16. apríl 1929. Hún
lést á Landspít-
alanum í Fossvogi
16. júní 2012.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Lár-
us Hinriksson bif-
reiðarstjóri, f. 1901,
d. 1982 og Guðný
Hjálmarsdóttir,
húsmóðir og verkakona, f. 1902,
d. 1986. Systkini Sigrúnar eru:
Valgerður (látin), Hinrik og Ólaf-
ur.
Sigrún giftist 1. febrúar 1953
Einari Sigurvinssyni flug-
vélstjóra, f. 6. júlí 1927, d. 31. maí
2007. Hann var sonur hjónanna
Sigurvins Einarssonar alþing-
ismanns og Jörínu Jónsdóttur
kennara. Börn og afkomendur
Sigrúnar og Einars eru: 1) Lárus
rafmagnsverkfræðingur, f. 1953,
börn hans og k.h. Sólveigar Þór-
hallsdóttur hjúkrunarfræðings
eru a) Elísabet Björney, í sambúð
með Óðni Þ. Kjartanssyni, hún á
soninn Einar Mána, b) Einar Þór,
kvæntur Hildi Hálfdánardóttur,
þau eiga soninn Emil, c) Elín
búð með Elvari Páli Sævarssyni,
þau eiga soninn Gunnar Pál. 6)
Arnar hluthafi og móttökustjóri,
f. 1968.
Sigrún hóf nám við Fóstur-
skólann í Reykjavík 1946, en
varð að hverfa frá námi sökum
veikinda. Hún bjó í Reykjavík frá
1950 til 1960 að undanskildum
þremur árum er þau hjón stund-
uðu búskap að Saurbæ á Rauða-
sandi. Árið 1960 flutti þau hjón í
Kópavog. Fyrir utan húsmóð-
urstörf starfaði Sigrún við bað-
vörslu í grunnskólum í Kópavogi
að vetri og við smíðavelli bæj-
arins á sumrin. Hún útskrifaðist
frá Sjúkraliðaskólanum 1980 og
starfaði sem sjúkraliði við Borg-
arspítalann og síðar Heilsu-
gæslustöð Kópavogs. Síðustu
starfsár sín vann hún í mötuneyti
Íslandsbanka. Sigrún hafði
margvísleg áhugamál m.a. postu-
línsmálun og söng hún í kirkju-
kór Kópavogskirkju í mörg ár.
Hún hafði brennandi áhuga á
ættfræði. Barnabörn hennar og
barnabarnabörn sóttu mjög í um-
gengi við ömmu sína og lang-
ömmu. Hún bar hag annarra
ætíð fyrir brjósti og lagði sitt af
mörkum í þeim efnum og starf-
aði lengi fyrir Mæðrastyrks-
nefnd Kópavogs. Einnig starfaði
hún í sjálfboðavinnu í Sunnuhlíð
og Dvöl.
Útför Sigrúnar fer fram frá
Kópavogskirkju í dag, 29. júní
2012, og hefst athöfnin kl. 13.
Mjöll, í sambúð með
Guðmundi Egg-
ertsyni, þau eiga
soninn Gabríel, d )
Lárus Ingi, e) Sig-
rún og f) Þórhallur.
2) Sigurvin flug-
stjóri, f. 1954. Börn
hans og k.h. Krist-
ínar Reimarsdóttur
skrifstofumanns
eru a) Daði, f. 1974,
d. 1989, b) Erna,
hún á soninn Aron Daða og c)
Einar. 3) Magnús Geir, f. 1956,
kennari í Svíþjóð. Börn hans og
k.h. Friðbjargar Einarsdóttur
sjúkraliða eru a) Margrét Lilja, í
sambúð með Per Olof Korsström,
sonur þeirra er Wilmer Einar, b)
Einar Víðir og c) Hlynur. 4)
Kristján Einar ljósmyndari, f.
1958. Synir hans eru a) Hjalti í
sambúð með Hönnu Skaftadóttur
og eru synir þeirra Benedikt
Bjarni og Mikael Björn og b)
Bjarki. 5) Auður hjúkrunarfræð-
ingur, f. 1963. Í sambúð með
Kristjáni Guðbjörnssyni bifreiða-
stjóra. Dætur Auðar eru a) Sig-
rún Arna, í sambúð með Halldóri
Inga Guðnasyni, þau eiga soninn
Guðna Þór og b) Íris Huld, í sam-
Elsku besta mamma mín.
Nú hefur þú kvatt þennan heim
og enn finnst mér það svo óraun-
verulegt að þú sért farin frá okk-
ur og að ég eigi ekki aftur eftir að
droppa við hjá þér eða eiga langt
símaspjall við þig. Það er búið að
vera tómlegt og skrítið undanfar-
ið að byrja ekki daginn á að
hringja og heyra í þér og vera
ekki að fara til þín á kvöldin og
sitja hjá þér. Ég sakna þín alveg
óendanlega mikið. Ég og stelp-
urnar mínar, Sigrún Arna og Íris
Huld, erum búnar síðustu daga að
vera að rifja upp ótal minningar
sem við eigum um stundir með
þér. Alltaf hafðir þú fulla trú á því
sem ég var að gera og hvattir mig
áfram og sagðir ótal sinnum hvað
þú værir stolt af mér, og þau orð
þín ylja mér í dag. Útskriftargjöf-
in sem þú gafst mér er sú dýr-
mætasta gjöf sem ég hef fengið.
Þrátt fyrir veikindi þín þá skipti
það þig miklu máli að geta sýnt
mér hvað þú varst ánægð með það
sem ég var að gera.
Auður Einarsdóttir.
Mér er illt í hjartanu að vita að
elsku besta amma Dúlla sé farin.
16. júní gleymi ég aldrei. Mamma
hringdi og sagði að þú værir orðin
svo veik, ég var viss um að þú
myndir hressast aftur og taka á
móti okkur með bros á vör. Stuttu
seinna hringdi mamma og sagði
að þú værir farin og ég vildi ekki
trúa því að það væri engin amma
Dúlla lengur. Það var svo gott að
fá að knúsa þig, sitja hjá þér og
segja þér hvað ég elska þig mikið
en ég veit að þú ert komin á góðan
stað og afi tók vel á móti þér. Ég á
bara góðar minningar. Þú og afi
gerðuð allt fyrir okkur. Alltaf
fékk maður að fara í kjólana þína
og nota skartið þitt og þú brostir
og sagðir hvað ég væri glæsileg.
Ég kom til þín í ömmudekur og
við sátum við eldhúsborðið og
spjölluðum. Þú kenndir mér faðir
vorið, og kvöldbænina, og að
signa mig. Allar góðu minning-
arnar okkar uppi í ömmuhúsi, og
svo má aldrei gleyma frægu fjöru-
ferðinni okkar sem ég, þú, Sigrún
og afi fórum í. Daginn eftir að þú
fórst frá okkur þá fórum við Sig-
rún upp í ömmuhús. Þegar við lit-
um upp voru tvær kríur yfir
ömmuhúsi, greinilega eru þú og
afi búin að sameinast og komin
upp í ömmuhús. Ég er þakklát að
Gunnar Páll fékk að kynnast þér
og hann á aldrei eftir að gleyma
þér. Hann fékk bestu ömmukök-
urnar og knúsið frá þér. Hann bað
mig um að láta engil hjá þér svo
englarnir gætu læknað þig svo þú
kæmir heim aftur.
Elsku mamma, þinn missir er
mikill en ég veit að amma og afi
vaka yfir þér. Elsku Addi frændi,
þú ert hetja, þú átt hrós skilið fyr-
ir að vera kletturinn hennar
ömmu. Ég elska þig svo mikið og
þú verður alltaf í hjartanu mínu.
Takk fyrir að vera alltaf til staðar
og vera besta amma Dúlla í heimi.
Minning þín lifir að eilífu.
„Góða nótt sofðu rótt og guð
geymi þig í alla nótt og megi engl-
arnir vaka yfir þér“
Hinsta kveðja frá mér, Elvari
og Gunnari Páli.
Þín ömmustelpa að eilífu,
Íris Huld.
Nú er komið að kveðjustund.
Ekki eru þau mörg árin sem
við höfum þekkst, en samt er það
þannig að mér finnst ég hafa
þekkt þig alla ævi. Hversu ynd-
islegt það var að koma í heimsókn
til þín í Kópavoginn og þessar æð-
islegu hlýju móttökur sem við
fengum alltaf munu aldrei gleym-
ast. Ég er svo þakklátur fyrir að
hafa fengið að kynnast þér og
minning þín er föst í mínu hjarta.
Við munum minnast þín með
söknuði og sjá til þess að minn-
ingu þinni verði haldið á lofti.
Elsku amma Dúlla, ég stend
við mín loforð og við sjáumst þeg-
ar minn tími kemur. Góða ferð.
Halldór Ingi og Guðni Þór.
Elsku amma Dúlla.
Þá er komið að stundinni sem
ég hef alltaf kviðið fyrir, að kveðja
þig.
Það er ótrúlega skrítið að
hugsa til þess að maður hringi
aldrei aftur í þig eins og við gerð-
um oft, né komi aftur í Vogatung-
una þegar maður kemur í bæinn.
Ég á svo ótrúlega margar minn-
ingar um þig að ef ég myndi skrifa
þær allar þá væru það frekar
margar blaðsíður. Ég er bara svo
ótrúlega þakklát fyrir allar stund-
irnar sem við áttum saman og allt
sem þú kenndir mér. Það var allt-
af svo gaman að koma til þín,
maður mátti gramsa í öllu og
klæða sig upp á í öll fötin þín og
nota allt skartið sem þú áttir. Og
ekki var nú leiðinlegt að sitja með
þér á spjalli og drekka cappucino
þótt ég væri bara 10 ára. Þetta
fékk maður bara hjá ömmu Dúllu.
En ég veit það, elsku amma, að
núna ertu komin á góðan stað og
þér líður vel. Ég er líka svo þakk-
lát fyrir það að þú fékkst að kynn-
ast syni mínum svona vel og þið
urðuð svona góðir vinir, og eins
með þig og Halldór Inga. Bara
takk fyrir allt, elsku besta amma í
heimi. Ég skal lofa þér því að ég
mun vera dugleg að baka ömmu
kökur fyrir Guðna Þór. Hlakka til
að hitta þig eftir mörg ár.
Lífið er of stutt – alltof stutt.
Þó það virðist heil eilífð, þá er
það aldrei nægilega langt.
Ég veit hvað verður, elsku
amma.
Og ég veit að þér líður betur
þegar ástvinir þínir fagna komu
þinni og elsku afi.
En ég má sakna þín og syrgja
því ég elska þig svo heitt.
Góða ferð, elsku amma mín.
Þín ömmustelpa,
Sigrún Arna.
Það er skrítið að hugsa til þess
að einhver svona mikið eldri sé í
raun manns besti vinur. Amma
var sannur trúnaðarvinur, ein-
hver sem maður gat talað við um
allt og það var alltaf jafn gaman
hjá okkur. Ég fór aldrei í heim-
sókn til ömmu bara af því að hún
var amma mín og kominn tími til
að heimsækja hana, ég fór ein-
faldlega af því að mig langaði til
að hitta vin minn.
Amma hefði aldrei getað litið
niður á neinn, eitt af því fáa sem
fór í taugarnar á henni var fólk
sem fannst það vera fínna en ann-
að. Það er einmitt út af þessu sem
maður náði svona sterkum
tengslum við hana, hún var algjör
jafningi manns. Meira að segja
barna-barna-börnin hennar litu á
hana sem jafningja enda gat hún
eytt endalausum tíma við það að
leika sér við langömmubörnin sín.
Hún hafði bara gaman af því að
vera dregin hingað og þangað í
hinum ýmsu leikjum.
Þetta finnst mér líka einkenna
hana svolítið, ég held í alvöru að
ömmu hafi ekki fundist neitt vera
leiðinlegt. Hún var ótrúlega
hjálpsöm og vildi hjálpa manni
með allt og það lá síðan við að hún
þakkaði manni fyrir. Eins og þeg-
ar hún hjálpaði mér að læra fyrir
próf, henni fannst það svo
skemmtilegt að það var ekkert
hægt að þakka fyrir hjálpina, hún
lét það alltaf hljóma eins og ég
hefði gert henni greiða. Meira að
segja þegar amma gat ekki hjálp-
að, gerði hún það samt. Ég man
eftir því þegar mamma var að
bera einhverja kassa og amma
kallaði á hana „bíddu Kittý ég
skal hjálpa þér“ og snéri sér síðan
að Adda og sagði „Addi hjálpaðu
nú Kittý“.
Amma var ótrúlega hjartahlý,
góð og glaðlynd. Hún var alltaf
brosandi og kvartaði heldur aldr-
ei. Meira að segja í þau skipti sem
henni leið ekkert sérstaklega vel
sagðist hún samt alltaf vera hress
en bætti síðan kannski við „það
þýðir ekkert að segja annað“. Ég
var alveg ótrúlega heppinn með
ömmu og það er skrítið að hafa
ekki lengur möguleika á því að
geta kíkt í heimsókn til hennar.
Ég er samt feginn að hafa átt
svona góðan vin og virkilega
þakklátur öllu sem amma gaf
mér.
Amma ég mun alltaf elska þig
meira en allt, við gerum það öll.
Kveðja,
Einar Sigurvinsson yngri.
Ég elskaði Sirru langömmu
mjög mikið, hún var svo góð
amma. Mér fannst alveg rosalega
gaman að koma heim til hennar.
Ég vildi ekki að hún dæi og mér
fannst rosalega leiðinlegt að hún
fékk krabbamein. Mér fannst
mjög gaman að vera heima hjá
henni, mér fannst svo gaman að
tala við hana.Við spjölluðum sam-
an um það sem ég gerði, t.d. í leik-
skólanum og meira sem ég man
ekki. Hún gerði svo mikið með
mér. Við lituðum saman og bara
allskonar. Við bökuðum þegar ég
var lítill og ég heiti Aron Daði og
ég er lítill strákur. Mér fannst
þetta vera alveg rosalega gaman.
Hún var oft að knúsa mig. Svo
söng hún fyrir mig þegar ég var
sorgmæddur og líka þegar ég
meiddi mig. Svo leyfði hún mér að
prófa það sem ég vildi þegar ég
var í heimsókn hjá henni. Svo
vinkaði hún mér alltaf bless í bíln-
um á leiðinni heim.
Aron Daði, 6 ára.
Fallega brosið, hlýjan, glettnin
í augunum og hláturinn. Það er
Sirra frænka.
Við erum svo lánsöm að hafa
alist upp þar sem fjölskyldubönd
eru sterk, nálægð föðursystkin-
anna mikil og stórir barnahópar
hvar sem litið var. Systkinin stóðu
sterk hvert með öðru og voru eins
og fjórir sterkir stólpar utan um
alla ungana sína.
Sirra föðursystir okkar, sem
við kveðjum í dag, var einn þess-
ara stólpa. Kannski ekki stærsti
stólpinn en klárlega sá sem
dýpstar hafði ræturnar í hjörtum
okkar allra. Alltaf var faðmur
hennar mjúkur, brosið blítt og
ekki aðeins kunni hún að segja
margar skemmtilegar sögur, hún
gat líka hlustað. Þegar eitthvað
bjátaði á var gott að geta leitað til
hennar og sækja til hennar ráð og
styrk.
Við minnumst Sirru frænku í
ferðalögum með fjölskyldunni.
Stóra fjölskylduferðin á Strand-
irnar kemur stöðugt upp í hug-
ann, þegar föðursystkini okkar
leigðu rútu til að ferja allt liðið
norður á Strandir þar sem við
tíndum ber af miklum móð.
Akureyri átti alltaf stóran hlut
í henni. Sirra og Valla systir
hennar sem kvaddi þennan heim í
lok síðasta árs töpuðu aldrei
norðlenska hreimnum og það var
ljúft að heyra þær systur spjalla
þar sem samhljóðarnir p, t og k
fengu að njóta sín.
Við minnumst þess hvað Sirra
frænka var ættrækin. Hún var
aðalsprautan þegar við héldum
fyrsta ættarmótið og hún vildi
styrkja fjölskylduböndin. Það
voru því mikil vonbrigði þegar
hún treysti sér ekki að koma á
fyrsta þorrablótið okkar í ár. Þá
var hún farin að berjast við þann
sjúkdóm sem síðar lagði hana að
velli.
Síðast þegar ég sá Sirru
frænku lá hún sárlasin á spítala
og við pabbi fórum að heilsa upp á
hana á 80 ára afmælinu hans. Við
vorum dálítið smeyk bæði þegar
við sáum hana liggja sofandi í
rúminu en það breyttist sannar-
lega þegar hún vaknaði, ljómaði
og brosti allan hringinn þegar
hún sá litla bróður sinn. „Nei ert
þetta þú!“ og svo knúsuðust
systkinin og spjölluðu saman á
meðan við jafnöldrurnar spjölluð-
um okkar á milli.
Við systkinin af Álfhólsvegin-
um minnumst Sirru frænku okk-
ar af hlýju og virðingu. Við sökn-
um hennar en við vitum að Sirra
vill að við gleðjumst yfir þeim
minningum sem hún hefur fært
okkur. Við sendum innilegar sam-
úðarkveðjur til barnanna hennar
sex, maka þeirra, barna og barna-
barna. Ljós hennar lifir í hjörtum
okkar.
Sigurður, Guðbjörg,
Bryndís, Sigrún og
Ingibjörg Hinriksbörn.
Þú gengin ert hugglöð á frelsarans fund
og fagnar með útvaldra skara,
þar gleðin er eilíf, þar grær sérhver und.
Hve gott og sælt við hinn hinsta blund
í útbreiddan faðm Guðs að fara.
Nú kveðja þig vinir með klökkva og þrá
því komin er skilnaðarstundin.
Hve indælt það verður þig aftur að sjá
í alsælu og fögnuði himnum á,
er sofnum vér síðasta blundinn.
(Hugrún)
Elsku Día frænka, ég kveð þig
með þakklæti fyrir allt sem þú
hefur verið mér.
Innilegar samúðarkveðjur til
allrar fjölskyldunnar.
Kristín (Kitta) frænka
og fjölskylda.
Elsku Día.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt
Þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð
(Þórunn Sigurðardóttir)
Öllum í fjölskyldunni sendi ég
mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Þín systurdóttir,
Guðný (Gullý).
Sigrún Jóna
Lárusdóttir
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
MARÍA S. GUÐRÖÐARDÓTTIR,
Ögri,
lést á Kvennadeild Landspítalans 18. júní.
Útför fer fram frá Ögurkirkju laugardaginn
30. júní kl. 14.00.
Halldór Halldórsson, Guðfinna M. Hreiðarsdóttir,
Leifur Halldórsson, Steinunn Einarsdóttir,
Hafliði Halldórsson, Heiða Sigurbergsdóttir,
Harpa Halldórsdóttir,
Guðmundur Halldórsson, Auður Marteinsdóttir,
Halla María Halldórsdóttir, Þórólfur Sveinn Sveinsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
EINAR MARKÚSSON,
Funalind 1,
Kópavogi,
lést miðvikudaginn 27. júní á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju
mánudaginn 16. júlí kl. 13.00.
Markús Einarsson, Hólmfríður Pálsdóttir,
Árni Dan Einarsson, Sigrún Dan Róbertsdóttir,
Kristín Einarsdóttir, Jón Karlsson
og barnabörn.
✝
Ástkær faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
MAGNÚS GUÐMUNDSSON
frá Bæ,
lést á dvalarheimilinu Uppsölum
miðvikudaginn 27. júní.
Útför verður auglýst síðar.
Guðmundur I. Magnússon, Dagbjört Sigurðard. Hammer,
Hákon Magnússon,
Stefán Þórormur Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.