Morgunblaðið - 19.02.2014, Side 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 19. FEBRÚAR 2014
✝ Sigríður SoffíaJónsdóttir
fæddist á Akureyri
11. september 1921.
Hún lést á hjúkr-
unarheimilinu Eir
9. febrúar 2014.
Hún var dóttir
hjónanna Jóns
Sveinssonar, lög-
manns og bæj-
arstjóra á Ak-
ureyri, f. á
Árnastöðum, Loðmundarfirði
25. nóvember 1889, d. 18. júlí
1957, og Sigfríðar Fanneyjar Jó-
hannesdóttur húsfreyju, f. á Ísa-
firði 19. nóvember 1890, d. 4.
nóvember 1977. Þau hjón áttu
auk Sigríðar, Svavar, f. 1923, d.
1960 og Þorbjörgu Brynhildi, f.
1930, d. 2011. Hálfbróðir þeirra
samfeðra var Hrafn, f. 1918, d.
1988. Sigríður Soffía giftist Jóni
Gunnlaugi Halldórssyni, við-
arsson og eiga þau tvö börn, b)
Ása Fanney, f. 1976, fyrrverandi
sambýlismaður Claudius Brod-
mann og eiga þau tvö börn, c)
Þorgeir, f. 21. júní 1978, maki
Helga Eyjólfsdóttir, og eiga þau
þrjú börn, d) Jón Gunnlaugur, f.
1984. 3) Björg, f. 8. október 1954,
söngkona. Maki Grímur Karl
Sæmundsen, f. 4. febrúar 1955,
læknir og forstjóri. Börn þeirra
eru: a) Jón Gunnar, f. 1976, sam-
býliskona Auður Hinriksdóttir
og eiga þau einn son, b) Sigrún,
f. 1986, sambýlismaður Birgir
Már Sigurðsson, c) Pétur, f.
1987, sambýliskona Lilja Árna-
dóttir og eiga þau eina dóttur.
Sigríður Soffía ólst upp á Ak-
ureyri og lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum á Akureyri
1941. Hún lauk cand. phil. prófi
frá Háskóla Íslands og kenn-
araprófi frá Húsmæðrakenn-
araskóla Íslands 1944. Fyrst eft-
ir útskrift stundaði hún
kennslustörf. Síðar starfaði hún
um margra ára skeið á Leit-
arstöð Krabbameinsfélagsins.
Útför Sigríðar Soffíu fer fram
frá Dómkirkjunni í Reykjavík í
dag, 19. febrúar 2014, kl. 11.00.
skiptafræðingi og
framkvæmdastjóra,
8. september 1945.
Jón Gunnlaugur
fæddist í Höfn á
Bakkafirði 13. febr-
úar 1914 og lést í
Reykjavík 17. októ-
ber 1993. Dætur
þeirra eru: 1) Sig-
ríður Fanney, f. 1.
maí 1946, sjúkra-
þjálfari. Fyrrver-
andi maki Sigurður Högni
Hauksson, f. 1948, bifvélavirki.
Dætur þeirra eru a) Sigríður
Soffía, f. 1979, sambýlismaður
Bogi Snær Bjarnason og eiga
þau einn son, b) Svava, f. 1980. 2)
Sólveig, f. 24. maí 1949, klínískur
taugasálfræðingur. Maki Gestur
Þorgeirsson, f. 15. júlí 1948,
hjartasérfræðingur og yfirlækn-
ir. Börn þeirra eru: a) Erla Sig-
ríður, f. 1972, maki Hugi Sæv-
Sigríður Jónsdóttir, tengda-
móðir mín, er látin 92ja ára að
aldri og því komið að kveðju-
stund.
Við Sigríður áttum samleið í
40 ár allt frá því að ég og
Björg, yngsta dóttir hennar,
felldum hugi saman, þá ung-
menni í Menntaskólanum í
Reykjavík.
Sigríður var fæddur Akur-
eyringur. Hún lauk stúdents-
prófi frá Menntaskólanum á
Akureyri vorið 1941, ein fárra
ungra kvenna á þeim tíma, og
varð síðan húsmæðrakennari fá
Hússtjórnarskólanum í Reykja-
vík. Hún var stolt af uppruna
sínum og bar sterkar taugar til
átthaganna. Maður hallaði ekki
orði á Akureyri eða MA í návist
Sigríðar.
Sigríður var gæfurík í einka-
lífi sínu. Hún giftist Jóni G.
Halldórssyni viðskiptafræðingi
hinn 8. september 1945 og voru
hjónin samhent og náin. Þau
byggðu sér framtíðarheimili í
Hlunnavogi 7 í Reykjavík af
mikilli eljusemi um miðjan
sjötta áratug síðustu aldar.
Tengdaforeldrar mínir voru
mikil sómahjón og góðir fulltrú-
ar sinnar kynslóðar og hennar
gilda. Eðli máls samkvæmt
sinnti Sigríður heimilisstörfum
af myndarskap og einnig starf-
aði hún um árabil hjá Leitar-
stöð Krabbameinsfélags Ís-
lands. Jón sá að öðru leyti um
aðdrætti, en hann starfaði fyrst
hjá Almenna byggingafélaginu,
en lengst af sem framkvæmda-
stjóri Félags vinnuvélaeigenda.
Jón féll frá árið 1993, þá 79 ára
gamall, eftir erfiða baráttu við
Alzheimers-sjúkdóminn. Sjúk-
dómsferill Jóns og fráfall hans
var tengdamóður minni og okk-
ur öllum þungbært. Jón,
tengdafaðir minn, var einstakt
prúðmenni og einn vandaðasti
maður, sem ég hef kynnst á
lífsleiðinni, en 100 ára ártíð
hans var þann 13. febrúar sl.
Sigríður var glaðsinna og
mikill fagurkeri. Hún naut þess
að hafa fallega hluti í kringum
sig bar heimili þeirra Jóns þess
fagurt vitni. Hún var mann-
blendin og leið ávallt best í hópi
ættingja og vina.
Það komust fáir með tærnar
þar sem tengdamóðir hafði hæl-
ana, þegar halda skyldi veislu
eða boð enda voru þær margar
glæsilegar veislurnar og kaffi-
boðin sem haldin voru í Hlunna-
vogi. Þar var oft glatt á hjalla
sérstaklega í kringum stórhá-
tíðir. Við Björg og börnin áttum
margar gleðistundir heima hjá
ömmu Siggu og afa Jóni í
Hlunnavogi.
Sigríður var sönn ættmóðir
sem fylgdist vel með dætrum
sínum þremur og þeirra fjöl-
skyldum og studdi sitt fólk alla
tíð með ráðum og dáð. Góð vin-
átta var með Guðrúnu, móður
minni, og Sigríði. Þær hjálpuðu
okkur Björgu oft saman með
börnin, þær sóttu leikhús og
ferðuðust saman innanlands og
erlendis. Þær nutu þannig sam-
veru hvor við aðra í mörg ár, þá
báðar orðnar ekkjur, á meðan
heilsa og orka leyfði.
Eftir fráfall Jóns bjó Sigríður
í íbúð fyrir aldraða við Sléttu-
veg í Reykjavík og bar aldur
sinn lengst af vel. Um nírætt
fór að halla undan og síðustu
þrjú árin dvaldi hún á hjúkr-
unarheimilinu Eir.
Fyrir stuttu fór verulega að
draga af tengdamóður minni og
ljóst að endalokin nálguðust.
Hún fékk hægt andlát að
morgni 9. febrúar sl. og er nú
komin í faðm ástkærs bónda
síns. Blessuð sé minning Sigríð-
ar Jónsdóttur.
Grímur Sæmundsen.
Sigríður Soffia, tengdamóðir
mín, var dóttir Jóns Sveinsson-
ar, lögmanns og bæjarstjóra á
Akureyri, og Fanneyjar Jó-
hannesdóttur, sem ættuð var
frá Ísafirði. Hún ólst upp við
gott atlæti og ræddi oft um
ánægjulega bernsku sína á Ak-
ureyri. Hún sótti líka mikið til
Ísafjarðar, þar sem hún var eft-
irlæti ömmu sinnar og móður-
systra. Hún hét eftir einni
þeirra, Soffíu, sem var mikil at-
hafnakona, kom m.a. að tog-
araútgerð á Ísafirði og rak
Soffíubúð í Austurstræti í
Reykjavík. Þær systur Fanney
og Soffía bjuggu lengi steinsnar
frá hvor annarri í Fjörunni á
Akureyri. Þegar Fanney var
komin suður til dóttur sinnar og
Soffía orðin ein fyrir norðan
leið ekki á löngu þar til Soffía
fluttist inn á heimili tengdafor-
eldra minna líka. Þar bjuggu
þær við einstaka umönnun, en
þær létust báðar í hárri elli.
Sigga eins og hún var jafnan
kölluð, gekk í Menntaskólann á
Akureyri og lauk þaðan stúd-
entsprófi. Þær voru bara þrjár
stelpurnar í hennar árgangi í
MA og eru skólasystur hennar
báðar látnar fyrir nokkru eins
og flestir skólabræður hennar.
Hún bar alla tíð mikinn hlýhug
til skólafélaganna, MA og Ak-
ureyrarbæjar, þar sem hún
hafði átt svo góða daga. Þangað
leitaði hugurinn oft allt til
hinstu stundar.
Ég kynntist Sólveigu konu
minni í Menntaskólanum í
Reykjavík og er því hartnær
hálf öld síðan ég kom fyrst inn
á fallegt heimili fjölskyldunnar í
Hlunnavoginum. Tengdamóður
minni hafði verið gefin létt lund
í vöggugjöf auk þess sem hún
var mjög glæsileg kona.
Tengdafaðir minn, Jón G. Hall-
dórsson, var viðskiptafræðingur
að mennt og vann lengst af við
að reka Almenna byggingar-
félagið ásamt öðrum heiðurs-
mönnum. Það fór alltaf einstak-
lega vel á með mér og
tengdaforeldrum mínum. Eftir-
minnileg voru jólaboðin í
Hlunnavogi, þar sem ætíð voru
mættir nánir ættingjar og góðir
vinir. Húsmæðrakennarinn bar
fram veisluréttina á sinn fágaða
hátt. Svo var teflt, spilað, rök-
rætt og sungið. Þessi ár koma
ekki aftur en minningin lifir.
Þegar ég fór til Bandaríkj-
anna í framhaldsnám, varð ég
að fara á undan konu minni og
þrem börnum því þá var yngsta
barnið aðeins viku gamalt.
Þrem vikum síðar kom fjöl-
skyldan og ekki var það síst
Siggu að þakka því hún dreif
sig með og hélt utan um hópinn
á leiðinni, sem var ómetanlegt.
Á þessum árum var langt á
milli landa og ekki hringt nema
á helstu hátíðisdögum. Heim-
sóknir voru því mikið tilhlökk-
unarefni. Tengdaforeldrar mín-
ir heimsóttu okkur nokkrum
sinnum og var þá gjarnan lagt
upp í ökuferðir frá Cleveland til
Washington, niður á strönd
Virginu eða upp til Niagara-
fossanna.
Síðar fór Sigga í nokkrar
ferðir með okkur til Evrópu.
Hún var oft fljót að vingast við
sölumenn enda ósvikinn áhugi
fyrir fallegum gripum beggja
vegna borðsins. Barnabörnin
voru henni einkar kær og
fannst þeim notalegt að heim-
sækja hana og njóta af örlæti
hennar, jákvæðni og hlýju. Glöp
ellinnar sóttu fast að tengda-
móður minni síðustu árin. Hún
naut góðrar umönnunar á
Hjúkrunarheimilinu Eir, þar
sem henni leið vel og kveið
engu. Blessuð sé minning henn-
ar.
Gestur Þorgeirsson.
Í dag kveðjum við ömmu
okkar, ömmu Siggu, eins og
hún var ætíð kölluð. Ótrúlega
margar minningar koma upp í
hugann þegar ég minnist
ömmu. Allt frá því við vorum
litlar í sumarfríum á Ítalíu með
ömmu og afa, skemmtilegum
sumrum í Hlunnavoginum og
síðar meir heimsóknum á
Sléttuveginn þar sem amma bjó
þangað til hún fór á Eir fyrir
nokkrum árum.
Amma var engri lík. Hún ólst
upp á Akureyri og fór í
Menntaskólann á Akureyri en
þær voru þrjár sem útskrifuð-
ust frá MA 1941, á þeim tíma
þótti það ekki sjálfsagt að kon-
ur færu í menntaskóla. Hún var
ætíð vel til höfð og hún passaði
alltaf upp á að hafa fínt í kring-
um sig, var mikill fagurkeri.
Hún var líka drottning. Hún
fékk viðurnefnið „Beauty
Queen“ hjá vinkonu sinni og
eitt sinn kom vinkona hennar í
heimsókn með litla dóttur sína
og þegar stelpan sá ömmu, þá
horfði hún full aðdáunar og
spurði hvort þetta væri drottn-
ingin. Eftir það var amma oft
kölluð drottningin og fannst
henni það aldrei leiðinlegt.
Amma var líka mjög sniðug
kona. Vorið áður en hún varð
áttræð tjáði hún mér að hún
þekkti mig lítið þar sem ég bjó
æskuárin í Eyjum. Hún vildi
því kynnast mér betur og þar
sem hún væri að fara að deyja,
þá þyrfti hún aðstoð. Frá og
með þeim degi fór ég nánast á
hverjum degi til hennar í nokk-
ur ár og síðar meir Svava systir
líka. Amma kenndi mér að
pússa silfrið sitt sem þurfti að
gera reglulega og oft fékk ég
hringingar um að silfrið væri
orðið svart. Þess á milli þurfti
að laga til í geymslunni. Við fór-
um skipulega yfir hvern og einn
kassa í geymslunni og merktum
bak og fyrir. Á meðan við skoð-
uðum hvern hlut fékk ég að
heyra margar skemmtilegar
sögur frá því hún var lítil og
hvernig tímarnir voru þegar
hún ólst upp. Ef ég náði ekki að
koma í heimsókn hringdum við í
hvor aðra og spjölluðum heil-
lengi. Ég veit ekki hvernig hún
náði að plata mig í að vekja sig
á hverjum morgni, en ég
hringdi til ömmu á hverjum
virkum degi, þar sem hún var
minnt á að Glæstar vonir væru
að byrja og síðan hringdi hún
eftir þáttinn þar sem ég fékk að
vita hvað gekk á í þáttunum og
oft fylgdu sögur frá gamla daga
með. Hún sagði skemmtilegar
sögur af systkinum sínum og
ekki má gleyma sögunum um
Soffíu og Svövu móðursystur
hennar.
Ég fékk oft að heyra að nafn-
ið Soffía væri sterkt og fallegt
nafn og ég bæri sko nafn með
rentu. Fylgdu síðan sögur af
Soffíu móðursystur sem átti út-
gerð á Ísafirði og síðar
Soffíubúð í Reykjavík og fékk
ég nokkur herðatré merkt búð-
inni með því skilyrði að ég
myndi ekki henda þeim.
Ömmu var mjög umhugað
um nafngiftir og hvað nöfnin
þýddu. Það er því mér mjög
kært að hafa kíkt til hennar á
Eir fyrir skírnina hjá syni okk-
ar Boga í fyrra og fá hennar
blessun á nafnið. Við Bjarni
Fannar náðum svo að kíkja
nokkrum sinnum til hennar áð-
ur en hún lést.
Við Svava systir viljum
þakka þér fyrir skemmtilega og
fróðleiksríka samfylgd síðastlið-
in ár. Þú varst besta amma í
öllum heiminum og við söknum
þín sárt. Hvíldu í friði, elsku
amma.
Sigríður Soffía og
Svava Sigurðardætur.
Þegar kveðjustundina bar að
rifjuðust upp fyrir mér margar
kærar minningar um ástkæra
ömmu mína og þakklæti fyrir
að hafa átt hana að svo lengi.
Ég minnist hennar hlýja og
brosmilda fass, hve annt henni
þótti um alla sína nákomnu, og
örlætisins sem einkenndi hana.
Alltaf var yndislegt að koma á
fallegt heimili ömmu og afa í
Hlunnavogi, þar sem vel var
tekið á móti manni og reiddur
fram góður matur sem amma
útbjó af sinni alkunnu snilld.
Amma naut þess að fylgjast
með sínum afkomendum og
vera þeim innan handar sem
mest hún mátti. Stækkandi fjöl-
skylda með tilkomu langömmu-
barnanna var henni mikið gleði-
efni og þótti mér vænt um að
mín börn hafi haft tækifæri til
að kynnast henni.
Elsku amma, takk fyrir að
gæða líf mitt og minna, ást og
hlýju. Hvíl í friði, þín verður
sárt saknað.
Erla Sigríður Gestsdóttir.
Sigríður S
Jónsdóttir
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og bróðir,
EINAR ERLENDSSON,
Litlagerði 15,
Hvolsvelli,
varð bráðkvaddur laugardaginn 8. febrúar.
Útför hans fer fram frá Stórólfshvolskirkju
laugardaginn 22. febrúar kl. 14.00.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans
er bent á Rauða krossinn í Rangárvallasýslu.
Helgi Sigurður Einarsson, Mekkin Guðrún Bjarnadóttir,
Anna Björk Magnúsdóttir, Snorri Sævarsson,
barnabörn og systkini.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HELGA ANDREA LÁRUSDÓTTIR,
Hjúkrunarheimilinu Skjóli,
áður Glaðheimum 12,
Reykjavík,
lést mánudaginn 10. febrúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Unnur G. Stephensen, Margeir R. Daníelsson,
Haukur Harðarson, Svanlaug D. Thorarensen,
Hörður Harðarson, Brynhildur Pétursdóttir,
Kristján Sigurjónsson, Dúna G. Magnúsdóttir,
Helga Sigurjónsdóttir, Guðrún Katla Henrysdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og langalangafi,
JÓN RÓSBERG STEFÁNSSON,
Furugerði 1,
Reykjavík,
lést laugardaginn 8. febrúar í faðmi ástvina.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Börn, tengdabörn og fjölskyldur.
✝
HALLDÓR GUNNAR STEFÁNSSON,
Hrafnistu í Reykjavík,
áður Bugðulæk 15,
lést á Hrafnistu fimmtudaginn 13. febrúar.
Útförin fer fram frá Hallgrímskirkju
föstudaginn 21. febrúar kl. 15.00.
Sigrún, Guðrún, Bryndís og Siggi,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
LILJA HALLGRÍMSDÓTTIR
húsfreyja,
Klaufabrekknakoti,
verður jarðsungin frá Urðakirkju laugardaginn
22. febrúar kl. 13.30.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á minningarsjóð
Urðakirkju, 1177-18-670170. Kt. 670269-4509.
Halla Soffía Karlsdóttir, Atli Friðbjörnsson,
Jónasína Dómhildur Karlsdóttir, Gunnlaugur Þorsteinsson,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, pabbi, tengda-
pabbi og afi,
VIÐAR MÁR PÉTURSSON,
Hofgerði 4,
Vogum,
andaðist á Landspítalanum, Fossvogi,
sunnudaginn 9. febrúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á að leyfa Krabba-
meinsfélagi Íslands að njóta þess.
Sérstakar þakkir til starfsfólks blóðmeinadeildar og dagdeildar
Landspítalans við Hringbraut, gjörgæslu Landspítalans í Foss-
vogi, Rósu og Dísu hjá Heimahjúkrun Suðurnesja.
Sigurbjörg Jónsdóttir,
Helgi V. Viðarsson Biering, Halldóra Steina B. Garðarsdóttir
Bjarki Viðarsson Biering, Tina Endl,
Eygló Viðarsdóttir Biering, Ian Stuart Stephenson
og barnabörn.