Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1993, Blaðsíða 56

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1993, Blaðsíða 56
aður einstaklingur sem getur tekist á við þá ábyrgð sem samfélagið leggur honum á herðar. Og nái Ásmundur ekki þessu prófi er hætta á ferðum. I byrjun réttarhaldanna gengur allt vel. Hann fer eftir leiðbeiningum föður síns: meymar ekki í geði við neinn harmagrát og er brynjaður gegn öllum brögðum sem vitn- in kynnu að beita. Með þessu móti tekst honum að fá Sæmund til þess að játa í fyrstu yfirheyrslu. Þar með hefur hann staðist dómaraprófíð. En allt fer úr skorðum þegar hann mætir Sólveigu. Hlutverkaskipanin snýst við: í raun er hún fanginn og hann gæslumaðurinn, en þegar þau hittast er það hún sem bindur hann með augunum og stendur eftir frí og frjáls: Hann veit af engu öðru, bara þessari konu, og skelfist við þá hugsun að hann girnist hana, þá reynir hann að brjótast undan því; en augu hennar binda hann, læsa hann læð- ingi. Það er hún sem hefur sigrað, sú sem hefur tapað öllu. Hún er frjáls, það getur ekkert bundið hana. Ekkert fangelsi námar hana. Sýslu- maðurinn rykkir sér úr þessum fangbrögð- um, úr þessum nístandi faðmi; hann hrekkur undan, reynir að ná landi á bakk- anum að baki; (198-199) Hún læsir hann læðingi, og svo fyrirfer hún sér. Allt er breytt. Ásmundur tapar valdi sínu og festan er horfin úr yfirheyrslunum: Þó hugsaði [læknirinn] jafnframt að óþarft væri að láta sér koma á óvart hve sýslu- manninum var sýnilega brugðið. Einurð hans sem og einbeitni var nú ekki nærri. Sjaldan hafði hann séð svo mikla breytingu á manni og skyndilega. Því fremur skar þetta í augu sem maður- inn var öðrum mönnum reistari í fasi endranær og brattari að bera sig. Nú sat annar maður í forsæti dómsins, öryggislítill og hikandi. (216) Manndómsvígsla Ásmundar misheppnað- ist: hann situr enn í sæti dómarans en per- sónuleiki hans einkennist núna af öryggis- leysi og hiki en ekki af festu og reisn einsog vænta má af persónu sem staðist hefur mikla þolraun. Ásmundur er algerlega nið- urbrotinn andlega og endar á sama stað og lesandinn fyrst kynntist honum: á fylleríi á hinum ýmsu vertshúsum stórborgarinnar. Sólveig Súsanna En hver er Sólveig Súsanna? Hvernig tókst henni að brjóta Ásmund niður? Tilvitnunin hér að framan um fund þeirra Ásmundar og Sólveigar gefur til kynna að hún sé eitthvað meira en bara venjulegur sakborningur. Hver er hún? Kvenmannsnafnið Sólveig þýðir kraftur eða styrkur sólarinnar og Sús- anna þýðir lilja.4 Og Súsönnu-nafnið er sett saman úr sú-sanna, hin rétta. Persónan Sólveig Súsanna hefur styrk. Hún er stolt í ást sinni og þorir að storka bæði Guðs- og mannalögum: Ef guð er eitthvað óánægður, þá getur hann bara snúið sér undan. (55) Hvern andskotann hafa mennimir yfír þeim að segja? Mannasetningar? Hver eru þau lög sem banna þeim, sem gætu bannað þeim að njótast? (65) Og hún lætur ekki einusinni kúga sig að lokum þegar Sæmundur hefur játað allt. Einsog Ásmundur segir: „Hún er frjáls, það getur ekkert bundið hana.“ (199) 54 TMM 1993:2
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.