Skólavarðan - 01.06.2001, Blaðsíða 25

Samninganefnd tónlistarskólakennara
hefur átt átta fundi með samninganefnd
Launanefndar sveitarfélaga frá því að
samningaviðræður hófust að nýju þann 18.
apríl sl. Samkvæmt skammtímasamningn-
um sem aðilar gerðu með sér í lok janúar
var áætlað að samningaviðræður hæfust á
nýjan leik um miðjan apríl og lyki eigi síðar
en 31. maí.
Ekkert hefur þokast í samkomulagsátt
þegar þetta er skrifað. Hugmyndir við-
semjenda okkar og tilboð eru algjörlega
óviðunandi en þau hljóða upp á tugi
prósenta lægri grunnlaun tónlistarskóla-
kennara en annarra kennara.
Meðal áhersluatriða Launanefndar sveit-
arfélaga vegna kjarasamninga tónlistar-
skólakennara var að endurskoða starfshætti
og kjör við tónlistarskóla með hliðsjón af
þeim breytingum sem um kynni að semjast
fyrir grunnskóla og um miðjan desember
sl. áskildu viðsemjendur okkar sér rétt til
að fresta samningafundum við tónlistar-
skólakennara þar til samningsgerð vegna
grunnskólans lyki.
Fyrstur kemur, fyrstur fær
Þegar ákveðið var að undirrita skamm-
tímasamning aðila í janúar höfðu viðsemj-
endur okkar á orði að meira svigrúm til
samningsgerðarinnar myndi skapast í vor
og aðspurðir sögðu þeir enga hættu á að
hér gilti lögmálið fyrstur kemur, fyrstur
fær. Nú er sagan önnur og orðum fleygt
um að þegar menn séu búnir að eyða í rán-
dýrt einbýlishús verði þeir að sætta sig við
að keyra um á bíldruslu!
Vinnubrögðum viðsemjenda okkar hefur
verið þannig háttað alveg frá fyrsta degi að
þeir hafa ekki sýnt nokkurn vilja eða áhuga
á að ljúka gerð kjarasamnings við tónlistar-
skólakennara fyrir tilsettan tíma.
Látum ekki deigan síga
Fulltrúar tónlistarskólakennara í samn-
inganefnd standa fast á sínu og þykir sú
framkoma og lítilsvirðing sem tónlistar-
kennurum er sýnd fyrir neðan öll velsæm-
ismörk, ekki síst í ljósi þess að allir aðrir
kennarahópar hafa nú náð viðunandi samn-
ingum.
Við látum ekki deigan síga og stöndum
fast á réttmætri kröfu okkar um sambærileg
grunnlaun og viðmiðunarhópar okkar.
Baráttukveðjur,
f. h. samninganefndar Félags tónlistar-
skólakennara
Sigrún Grendal Jóhannesdóttir
Kjaramál , frétt
Tónlistarskóli
Hvorki gengur né rekur
27
Opinn fundur FT og FÍH í
Ráðhúsi Reykjavíkur
Tjarnarsalur Ráðhúss Reykjavíkur var fullsetinn á opnum fundi sem Félag tón-
listarskólakennara og Félag íslenskra hljómlistarmanna stóðu að miðvikudaginn
16. maí sl. Framsöguerindi fluttu prófessorarnir Ágúst Einarsson og Þórólfur
Þórlindsson. Formaður FT, Sigrún Grendal Jóhannesdóttir, bauð gesti velkomna
og kynnti ræðumenn kvöldsins.
Ágúst Einarsson talaði um „Umfang menningar í hagkerfinu“. Þar kom margt
fróðlegt fram um mikilvægi menningar sem skapandi, miðlandi kraftur í hinu
nýja hagkerfi og þá ekki síst sem arðbær og atvinnuskapandi atvinnugrein sem
stenst að fullu samanburð við aðrar atvinnugreinar. Í máli Ágústs kom fram að
menning skilar meiru til samfélagsins en hún kostar og þá eru ótalin þau verð-
mæti sem koma fram í mannauði og frjóum jarðvegi sköpunar.
Þá talaði Þórólfur Þórlindsson um „Gildi tónlistar í nútímaþjóðfélagi“. Hann
tók upp þráðinn þar sem Ágúst skildi við hann og ræddi m.a. um verðmæti
mannauðs í þekkingarþjóð-
félagi, þ.e. mikilvægi menntun-
ar, nýsköpunar, frumkvæðis,
hæfni og leikni í nútímaþjóðfé-
lagi. Menning og hugmyndir
ráða hagþróun og samfélagið
þarf að skila af sér hæfu, sjálf-
stæðu, öguðu og djörfu fólki
sem er fært um að stuðla að
nýsköpun. Þórólfur benti á að
afreksmenn væru listamenn,
sama til hvaða geira þjóð-
félagsins væri litið. Hann sagði
frá rannsóknum þar sem áhrif
tónlistarkennslu hefðu mælst
jákvæð á skólabörn, aukið
færni þeirra og sjálfstraust og kennt þeim ýmislegt um árangur, vinnu, skipulag
og sjálfsaga, allt þjóðfélagslega verðmæta eiginleika einstaklingsins. Einnig
sagði hann frá rannsóknum um áhrif tónlistarnáms sem forvörn gegn áfengis-
og vímuefnaneyslu unglinga og staðfesti að tónlistarnám skilaði þeim börnum
mestu í forvörnum sem væru í stærsta áhættuhópnum varðandi neyslu
vímuefna.
Framsöguerindunum var fagnað með löngu lófaklappi viðstaddra sem gafst
að lokum tækifæri til að beina fyrirspurnum til ræðumanna. Kom fram að tón-
listarskólakennarar hafa almennt ekki gert sér grein fyrir verðmæti þeirrar vinnu,
í beinhörðum peningum talið, sem þeir skila samfélaginu. Í ljósi þeirra upplýs-
inga sem komu fram í máli ræðumanna var m.a. rætt um hvernig mætti snúa
við þeim neikvæðu viðhorfum í garð tónlistarkennslu og menningar almennt að
um sé að ræða bagga á samfélaginu sem vart svari kostnaði að halda uppi. Nið-
urstaða umræðna varð sú að tónlistarskólakennarar þurfa sjálfir að koma þess-
um upplýsingum til skila út í samfélagið og koma af stað jákvæðri umræðu um
gildi tónlistarmenntunar, annars gerir enginn það.
Sigríður Jónsdóttir