Skólavarðan - 01.02.2002, Blaðsíða 8

Þetta brot er úr bókinni Kular af degi
eftir Kristínu Marju Baldursdóttur og segir
frá Þórsteinu Þórsdóttur kennara af guðs-
náð sem hlýtur þessi eftirmæli frá fyrrum
nemanda sínum.
Er eftirsóknarvert fyrir kennara að fá
góð eftirmæli frá nemendum sínum eða
skiptir ekki máli hvað þeim finnst um
kennarann? Góð eftirmæli eru eflaust ekki
það eina sem gerir kennarastarfið eftir-
sóknarvert. Er það kannski ímyndin, ár-
angurinn, klossarnir, sumarfríið, vinstri
stimpillinn, kjörin eða eitthvað allt annað?
Við leituðum til átta kennara af öllum
skólastigum og báðum þá að svara þessari
spurningu hver eftir sínu höfði.
Og að sjálfsögðu eru þetta allt kennarar
eins og Þórsteina, af guðs náð.
Steinn Jóhannsson - sagnfræðingur,
framhaldsskólakennari. Kennir sögu
og félagsgreinar við Menntaskólann
í Kópavogi. Kennari frá 1996.
Ég er á því að fá störf séu skemmtilegri
en kennsla! Þegar ég hóf háskólanám var
það ekki beint á dagskrá að leggja kennslu
fyrir sig í framtíðinni. Hins vegar fann ég
fljótlega að mér leið hvergi betur en í skól-
anum og var það þá einkum vegna
skemmtilegs umhverfis sem þar var að
finna, til dæmis félagsskapurinn og námið.
Þetta varð til þess að ég ákvað í MA-námi
mínu að taka að mér stundakennslu og
fannst það hin skemmtilegasta prófraun.
Ég fór í uppeldis- og kennslufræði við
HÍ að loknu framhaldsnámi, reyndar var ég
efins út af laununum á þeim tíma en þær
áhyggjur gleymdust fljótt eftir að ég byrj-
aði að kenna vegna þess hversu skemmti-
legt og eftirsóknarvert mér þótti starfið. Í
því er maður alltaf að glíma við ný við-
fangsefni. Hver nemandi er öðrum ólíkur
og það þýðir að matreiða þarf námsefnið
með mismunandi hætti. Í þessu felst heil-
mikil áskorun og þess vegna þurfa kennarar
oft að tileinka sér nýjungar á sviði kennslu-
mála, þeir hafa ekki farið varhluta af far-
tölvuvæðingunni í þessu sambandi. Fátt er
skemmtilegra en þegar nemendur sýna
námsefninu áhuga og tjá sig um það. Enn
fremur er gaman að vera innan um ungt
fólk og heyra lífsskoðanir þess og álit á
skólakerfinu og öðrum málum sem eru til
umræðu í samfélaginu. Sumir líkja þessu
við það að verða ungur í annað sinn. Marg-
ir halda því fram að ungt fólk eigi við aga-
vandamál að stríða en ég hef ekki orðið var
við það á framhaldsskólastiginu og held að
það sé í raun hverfandi þar.
Annað sem vert er að nefna er sveigjan-
leikinn í starfinu. Kennurum er gert kleift
að endurmennta sig á vinnutíma og halda
sér við á sínu fræðasviði. Þetta nýtist okkur
svo sannarlega því að ef við vildum skipta
um starf af einhverri ástæðu þá höfum við
vissulega haldið fagþekkingu okkar við. Eitt
sem tengist sveigjanleikanum er vinnutím-
inn. Margir úti í samfélaginu virðast
halda að kennarar séu alltaf í fríi.
Eftir að ég byrjaði að kenna sögðu
allir að ég hlyti að vera ánægður með
öll þessi frí sem við kennarar fengj-
um. Þetta er allt byggt á algjörum
misskilningi því eftir að ég fór að
kenna hef ég lent í meiri vinnu en
nokkru sinni áður og hafa ófáar næt-
urnar farið í undirbúning. Varðandi
sumartímann virðast fáir vita að þá
eru flestir kennarar að endurmennta
sig og það er virkilega þreytandi að þurfa
alltaf að vera að útskýra þetta fyrir fólki.
Félagsskapurinn í starfinu er mjög góður
og andinn fínn. Samkennarar eru á öllum
aldri og því heyrir maður oft skemmtilegar
umræður um þjóðmálin.
Úti í samfélaginu virðast störf kennara
ekki metin að verðleikum og þetta fann ég
þegar ég byrjaði að kenna. Fólk virðist ekki
átta sig á því hvers konar menntun kennar-
ar hafa og hver ábyrgð þeirra er. Jú, við
erum starfsstéttin sem menntar æsku lands-
ins og þess vegna er ábyrgð okkar meiri en
fólk lætur í veðri vaka.
Í byrjun kennsluferils míns voru
grunnlaunin mjög lág. Fólk virtist
líta niður á starfið vegna þessa en ég
finn að eftir seinustu kjarasamninga
hefur þetta batnað til muna og nýir
og ungir kennarar virðast nú í aukn-
um mæli sækjast eftir störfum við
kennslu.
Eru framamöguleikar í starfinu?
Ég tel svo vera, framinn er fólginn í
því að ná árangri í starfi og bæta sig
og þannig eykst virðingin fyrir því
bæði hjá nemendum og hinum almenna
borgara. Hvers vegna eiga menn endilega
að stefna hærra ef þeim líður vel í starfi?
Ég tel að kennsla hafi þann eiginleika að
vera eftirsóknarvert starf fyrir þann sem
kann að fullnýta sér alla þá möguleika sem
það býður upp á.
Ég hvet alla til þess að leggja kennslu
fyrir sig. Starfið er bæði krefjandi og
skemmtilegt og oft veit maður ekki hvað
dagurinn ber í skauti sér.
Ágústa Bárðardóttir - grunnskóla-
kennari og tölvuumsjónarmaður í
Víkurskóla í Grafarvogi. Kennari frá
árinu 1996.
Ég þurfti viðtal við atvinnuráðgjafa til
þess að minna mig á af hverju ég fór í
kennslu. Í raun var ég búin að gleyma því.
Hann benti mér á að það væri mjög erfitt
að finna starf fyrir kennara því að þeir væru
Viðtö l
10
„Í dag kveðjum við Þórsteinu Þórsdóttur
kennara sem fórnaði ævi sinni í uppfræðslu
íslenskra ungmenna. Mér er það afar minn-
isstætt þegar ég sá Þórsteinu í fyrsta sinn...
Við höfðum frétt að þessi kona væri ströng
og vorum því ákveðin í að máta hana strax í
fyrsta tíma. En Þórsteina mátaði okkur um
leið og hún kom inn eftir ganginum. Smell-
irnir í vönduðum kennaraklossum hennar
minntu á reglubundin klukknaslög... Þegar
inn í stofu var komið sagði hún ekki orð,
bauð okkur ekki góðan dag eins og hinir
kennararnir eða velkomin til starfa, heldur
horfði með ískulda yfir hópinn og sagði svo
dimmróma og með votti af fyrirlitningu; þið
skrifið enskan stíl núna... Þannig liðu nokkr-
ar vikur í fullum fjandskap af hennar hálfu
en án þess að vita hvernig það gerðist vor-
um við öll farin að læra eins og óð fyrir tím-
ana hjá henni... Kennsluaðferðir Þórsteinu
voru úthugsaðar frá fyrsta degi. Hún var
kennari af guðs náð.“
Kennsla - aðlaðandi ævistarf
- eða hvað?
Steinn: Ég hvet alla til þess að leggja kennslu
fyrir sig.
Ágústa: Það sem heillar mig ef til vill mest eru
hugsjónirnar.