Skólavarðan - 01.02.2002, Blaðsíða 12

og sjálfstæði reynir á sjálft félagaskipulagið.
Félögin hafa allt frá nokkrum tugum
félagsmanna upp í nokkur þúsund. Við
finnum fyrir þessu í kjarasamningum vegna
þess að starfsskipulag Kennarasambandsins
stangast að vissu leyti á við kjarasamninga-
lögin. Þau gera ráð fyrir að gerður sé kjara-
samningur við framhaldsskóla, grunnskóla
og svo framvegis. Við eigum því á brattann
að sækja í félagslegri viðleitni okkar til þess
að tryggja kennurum annars vegar og
skólastjórnendum hins vegar sjálfstæði og
rétt til að hafa sína sérstöðu í samningum.“
Er það mat ykkar að uppbygg-
ing Kennarasambandsins gangi?
Guðrún Ebba: „Já, við ættum að við-
halda óbreyttri uppbyggingu Kennarasam-
bandsins hvað þetta varðar. Við erum enn
að móta sambandið en ég held að þetta sé
skynsamlegasta leiðin - það er betra að
skipta upp í einingar. En aðeins varðandi
það sem Elna var að tala um þá var gífurleg
breyting fyrir grunnskólakennara og skóla-
stjóra í grunnskólum að hafa aðskildar
samninganefndir. Þarna reyndi mjög á
bæði Kennarasambandið og félögin, en það
er vilji til að aðskilja þessa hópa í kjara-
samningum og ég hef ekki heyrt annað en
að viðsemjendur séu því sammála.“
Eiríkur: „Það er samt ókostur eins og
Elna bendir á að landslög gera að verkum
að maður er háður vilja viðsemjenda.“
Guðrún Ebba: „Mér heyrist það bein-
línis vera stefna sveitarfélaganna að skóla-
stjórar séu ekki í sama kjarasamningi og
undirmenn þeirra. Ég held að ekki sé frá-
leitt að ímynda sér að í næstu lotu eigi
skólastjórar frekar fulltrúa í samninganefnd
viðsemjenda því að það eru þeir sem eiga
eftir að þurfa að vinna með kjarasamning-
inn og framfylgja honum. Það ætti einnig
að stuðla að réttri túlkun. Hins vegar má
velta því fyrir sér hvort deildarstjórar eigi
ekki frekar að tilheyra samningi kennara en
skólastjóra og þar með vera félagsmenn í
Félagi grunnskólakennara.“
Sigrún: „Varðandi þetta mál er Félag
tónlistarskólakennara frábrugðið öðrum
félögum að því leyti að í því eru bæði kenn-
arar og skólastjórar sem eru svo ýmist
starfandi við sveitarfélagsrekna tónlistar-
skóla eða sjálfseignarstofnanir. Ég hef sagt
það áður að þetta fyrirkomulag er kannski
ekki að öllu leyti eðlilegt og e.t.v. gætu
skólastjórar nýst okkur betur hinum megin
borðsins í kjaraviðræðum, þeir hafa jú
þekkingu á viðfangsefninu. En ég tel okkur
í FT þurfa að skoða þessa hluti í víðara
samhengi. Við erum fámenn stétt og á
þessari stundu held ég að við höfum ekki
efni á því að skipta okkur upp í tvær and-
stæðar fylkingar. Í mjög stórum sameigin-
legum hagsmunamálum eins og til dæmis
baráttunni fyrir tilvist tónlistarskóla, en líf-
róður þeirra hefur þyngst ef eitthvað er eft-
ir nýgerða kjarasamninga, þurfum við á því
að halda að vera einn samstiga hópur.“
Elna Katrín: „Það má taka fram
að uppbygging Kennarasambandsins
er miklu róttækara skref en hin kenn-
arasamtökin á Norðurlöndum hafa
látið sér detta í hug að taka! Munur-
inn felst fyrst og fremst í því að við
erum með mjög sjálfstæð aðildarfélög
sem fá eigin fjárframlög, hafa eigin
samninganefndir, eigin skólamála-
nefndir og eigin rekstur. En áður en
við hverfum frá umræðu um starfs-
skipulag - þá var kjarasamningagerðin
2000/2001 ekkert frábrugðin því sem
við höfðum vanist í nánu samstarfi
eldri félaganna. En ekkert okkar hafði
prófað að starfa á reglulegum grund-
velli í nýju kennarasambandi. Að læra
inn á það, þekkja og skilja mismun-
andi þarfir félaganna er óplægðari
akur heldur en starf að kjaramálum
eða stefnumörkun um skólamál. Hins veg-
ar held ég að þetta slys, að kjarasamningar
tónlistarskólakennara urðu að miklu leyti
út undan, hafi líka orðið vegna hefðar.
Kjarasamningar þeirra höfðu oftast verið
frágengnir á eftir og í þetta skipti allt of
langt á eftir.“
En hvað með nýja félagið í
Kennarasambandinu? Hverjar eru
væntingar leikskólakennara til
samvinnunnar?
Björg: „Fólk fór að ræða þennan sam-
runa fyrir alvöru 1996, reyndar aðeins of
seint því að við hefðum náttúrlega viljað
vera með frá byrjun í nýju Kennarasam-
bandi. Í staðinn horfðum við á mótun þess
úr fjarlægð sem var ágætt fyrir félagsmenn
okkar þegar upp er staðið: Að sjá hvernig
þetta nýja samband virkaði fyrsta kjörtíma-
bilið. Fólk fékk þá tækifæri til að sannfær-
ast um að félögin fengju að halda sjálfstæði
sínu sem kom mjög vel fram í kjarasamn-
ingsgerðinni. Okkar fólk óttaðist að við
værum of fámenn og týndumst í fjöldanum
en í ljós kom að ekki var ástæða til að óttast
það. Við höfðum m.a. væntingar um að
vera hluti af skólasamfélagshópum sem við
höfum fundið mjög fyrir að vera ekki. Í
BSRB fundum við hvað við áttum litla
samleið faglega með öðrum hópum þar.
Væntingar voru líka um að brúa bilið á
milli skólastiganna, sem tengist þessu sem
minnst var á áðan, að kynna umhverfið og
hópana hver fyrir öðrum og er aðalverk-
efnið sem huga þarf að.“
Guðrún Ebba: „Mér finnst mjög
spennandi að Félag leikskólakennara kem-
ur oft með sjónarhorn, vangaveltur og
spurningar sem við höfum kannski ekkert
verið að spyrja okkur en full ástæða er til að
skoða.“
Hanna: „Já, það er mjög þroskandi að
víkka Kennarasambandið út á þennan hátt.
Og burtséð frá hagnýtum málum, umræðu
um samsetningu félagsins, árekstrum og
Hringborð
14
Hanna: Kjarasamningsumhverfið er glænýtt og langt
frá því að hægt sé að segja til um hvernig allt verkast.
Eiríkur: Ef við getum það ekki þá getur það enginn!