Bændablaðið - 10.12.2002, Blaðsíða 1

21. tölublað 8. árgangur Þriðjudagur 10. desember 2002 ISSN 1025-5621
2
Markaðssetningu
og vöruþróun
lamba- og
nautakjöts er
ábótavant
8
Tugþúsundir
Ijósmynda af
landinu gerðar
aðgengilegar
almenningi á netinu
10
Af Eyfirðingum og
garðyrkjumönnum
34-35
Fagmannlega og
vel staðið að
íslenskri hrossarœkt
38
Markaður fyrir
lambakjöt í
Bandaríkjunum
mun halda áfram að
vaxa
Það er enginn hversdags viðburður að kýr beri þremur kálfum, hvað þá að allir lifi, en það gerðist þó nýlega á Neðri-Torfastöðum í V-
Húnavatnssýslu. Þetta er fjórði burður kýrinnar Nætur sem er í eigu Péturs Sigurvaldasonar bónda á bænum. Hann segist hafa heyrt um eitt tilfelli
þar sem kýr bar þremur kálfum en þeir voru ailir dauðir. Þríburarnir hennar Nætur eru ekki stórir en samt hinir myndarlegustu kálfar. Pétur segir
þetta gleðiiegan atburð og skemmtilegan í Ijósi þess hvað þetta er sjaldgæft. Ármann og Kristín Pétursbörn voru að kjassa kálfana þegar
Ijósmyndari Bændablaðsins kom í heimsókn.____________________________________________________________________Bændablaðið/Jón Eiríksson.
Ný ræktunarmenning er mikið
hagsmunamál fyrir bændur
„Nú á síðustu árum hafa menn
verið að átta sig á því hve mikið
má vinna með því að yrkja
ræktunarlandið reglulega og
nota bestu fáanlegar fóður-
jurtir. Bestu fóðurgrös, eins og
til dæmis valiarfoxgrasið, láta
undan síga í samkeppni við
aðrar tegundir og hverfa úr
túnum á fáum árum. Nýtt
vallarfoxgrastún skilar bæði
meiri uppskeru og betra fóðri
en gamalt tún,“ sagði Áslaug
Helgadóttir aðstoðarforstjóri
Rannsóknastofnunar land-
búnaðarins og sérfræðingur á
jarðræktarsviði.
Ásiaug segir að lengst af hafi
jarðræktin verið homreka í verk-
menningu þjóðarinnar. „Við höfum
leyft okkur að tala um nýja
ræktunarmenningu," segir Áslaug.
„Komrækt og grænfóðurrækt em
þar í lykilhlutverki. Tími hins
gamla túns er liðinn. I hinum nýja
sið plægja menn upp ákveðinn
hluta túnsins ár hvert og þannig
hverja spildu á nokkurra ára fresti.
Þar er svo ræktað kom eða
grænfóður og eftir tvö til þrjú ár er
aftur sáð grasfræi og eftir kemur
nýtt tún. Þama er líka kjörið að
taka belgjurtir inn í ræktunina,
rauðsmára til slægna og hvítsmára
til beitar, og spara þannig áburð.
Með sáðskiptum af þessu tagi fæst
bæði meira fóður á hverja
flatareiningu og umfram allt
kjambetra en hægt er að fá af
gömlu túni,“ segir Áslaug.
„Kjamgott fóður er mikilvægt
nú á tímum, þegar menn leggja
allt kapp á að auka afköst eftir
hvern grip,“ segir Áslaug. „Rann-
sóknastofriun landbúnaðarins hef-
ur í þessu efni átt mjög gott sam-
starf við bændur. Bændur og rann-
sóknarmenn hafa verið áhuga-
samir um skiptast á skoðunum og
hafa hvorir af öðmm lært. Bændur
nú til dags em framsæknir og
fljótir að tileinka sér nýjungar,“
segir Áslaug.
Sjá bls. 24 og 25.

j