Alþýðublaðið - 24.12.1945, Blaðsíða 35

35
JólaMað Alþýðublaðsins
nlágrannar fsíndr sniðgengju sálg, igengju Ihreint og
beint úr vegi fyrir sér, er þeir mættiu Ihonum, og !hon-
um fannst ibörnin Ihorfa á sig með ótta- og amgistar-
Sivip. Vegna þessa varð Ihann ómannblendinn og ein-
mana.
Hann stundaði veiði sína fjarri öllllum öðrum og
bjó aleinn !í Ikófa, siem Ihann ibyggði afsíðis úr tortfí.
og grjóti. Og þegar náigrannarnir gengu glaðiir og
sparilbúnir 'til ikirkjiunnar á sumnudögum, sat Ehann
annaðlhivort heima li hreysi s'ínu eða rölti út á snæ-
breiðurnar imilii fjallanna.
Honum fannst hann ekki vera verðuir þess, að
ganga í guðshús og að hann mundi saurga helgidóm-
inn. Guð hlaut að vera honum reiður fyrir glæpinn,
sem hann hafði. drýigt.
Þannig höfðu IMðið nlokkur ár. Þegar hinn danski
prestur íkom tdl nýlendunnar, furðaði hann sig á þess-
um eina mianni;, isem ekki: vildi sækj.a kirkju, og það
var e'kki fyrr en llöngu seinna, að hann vissi ástæð-
una fyrir því.
Hann gerði nokkrar tilraunir til að ná taili af Esra,
en hann kom sér jafnan hjá því að verða á vegi
prestsins.
Lolks gefck presturinn eitt kvöldið Iheirn í kofa
Esra. Hann þreifaði, sig áfram inn diroman ganginn,
þar til 'hann komst inn þangað, sem Esra sat á befck,
dapurlegur olg einmana. Þegar hann sá prestimn kom-
inn, rieis hann á fætur og ætlaði að smeygja sér út
úr kofanum, en presturinn stóð fyrix dyrunum og á-
varpaði hann góðlega og milt. Hann leiddi Esra fyr-
ir sjónir, að guð væjri fcærleikisríkur faðir, sem gæti
fyrirgefið j'afnvel hinar stærstu symddr, og þess vegna
gæti hann rólegur komið til kirkjunnar.
Harnn ráðlagði honum, að ef hann vildi hliðra sér
hjá að vekja athygli safnaðarins á sér, skyldi hann
fyrst koma í kirkjuna á aðfangadagskvöldi.ð, því að
þá væri hún svo þéttskipuð fólki, að fáir myndu
veita ihönurn eftirtekt.
ALLT RIFJAÐIST ÞETTA upp fyrir prestánum,
er hann kom auga á Esra frammi. i kirkjunni,
og eimlægur fögnuður gagntók hjarta hans. Þessax
hugsamir höfðu liðið 'í gegnum hug hans meðan hann
flutti prédikunina, og nú kinkaði hann blíðlega
kolli tiíL Esra 'á ný ög rnælti fram niðurlag ræðu sinn
ar:
„Já, yður er !í dag frfelsari fæddur. — Þessi boð-
skapur gleður ofckur öll, sem hér 'erum inni. — Veit
Kristi rúm í hjarta þínu, honum, sem þín vegna
kom í heiimáhn, þá vei.tast þér gleðileg jól.
Það hirtir ekki aðeins yfir hjarninu 'hér ytra, nú
þegar sóilin fer að Ihækka á lófti og daginn tekur að
lengja, það Ibirtir einnig í sá'l þinni. Þú getur átt
gleðileg jóll', þótt þú sért fátækur, ef þú ert tríkur í
guði; þótt þú berir hann í hjarta, því að frelsarinn er
upprisan og lífið og hann huggar þág; þótt þú sért
sjúkúr, því að hann gefur þér þrótt og linar þrautir
þánar. — Þótt þú sért einmana, getur þú eignazt
gleðileg jól, þvi að til þeirra, sem eru einmana, kemur
Kriistur á Ihinni Iheilögu nótt. Gg iþrátt fyrir syndir
þánar getur þú ihalldið jól, þvli að guðs sonur hefur með
fæ/ðingu sinni og dauða á krossiraum, afmláð allar
þínar syndir, og guð hefur fyrirgefið þér.
Göngum svo glöð út úr kirkjunni imeð þessa trú í
hjarta og ósikium hverjir öðrum gleðillegra jóla.“
EFTIR AÐ síðasti sálmurinn hafði verið sungiran í
kirkjunni, bæði á dönsku 'og grænlenzku, gekk söfn-
uðurinn út úr fciríkjunmi og beið prestsins fyrir utan
dyrnar, til þess að tafca í Ihönd hans og óska honum
gleðilegra jóla.
Þegar hann kom út, gekk hann beina leið til Esra
og óskaði honum gleðilegra jóla á grænllen2Íku:
„Iutdlime pivdluarit" Eftir það gengu kirkjugestirn-
ir hver af öðnum lil Esra, tóku í hönd hans og ósk-
uðu Ihonum gleðillfegra jóla. Meðan á þessu stóð, var
sem Ihinir döpru drættir i svip Esra hyrfu, og frið-
sæil fögnuður ljómaði á veðurbörðu andli'ti hans.
Þetta kvöld gekk Esra til kotfa sins glaður og á-
nægður. — Jólin Voru koimin til hans og allra ná-
grannanna; birta og ylur fyllti hjörtu mannanna.
10 GÁTUR.
1. Konungur, prestur, herramenn og bændiur neyta
af því, þó kemur það eigi á nokkurs manns
borð.
2. Hvað er það s'em Meypur yfir lög og láð, en hef-
ár þó lenga fætur?
3. Hvlernig er þessi maður s'kýldiur þér? sagði. 'kona
við vinkorau sína. — Móðir hans var eimkabam
mióíður minnar vair svarið.
4. Hvað er það, sem er eins og helmiragur af sól-
eyju?
5. Hvaða bongarnafn verður að nafni á eldiviði, ef
Iþað er (lesið atftur á bak?
6. Hver er mesiti umrenniragur jainðar?
7. Hvert getuir reiðuir maðuir stokkið en óreijðuir
ekki?
8. Hver er það, siem hrapar á Ihverju augnlbMd.?
9. iHvaða sex stafa orð er það, siem þú getur tekið
tVo sitalfi af svo eftir Verði feinn?
10. HVernig igetur þú fiengið tlenmur í þig ókeyps, án
þeisis þó að ’vera i viraskap við tannlæknir?
Ráðning á bls. 59.
. ♦-----------------------------------*----------—-♦
FORSÍÐUMYNDIN
er af TindafjalIajökH og sést þaðan suður yfir
Eyjafja'llajökul. — Lengst í íjarska sjást Vest-
mannaeyjar. — Myndina tók Guðmundur Einars-
eon frá Miðdal.
4-----------------:-------------------------------♦