Morgunblaðið - 20.05.1954, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 20. maí 1954
MORGIJNBLAÐIÐ
7
léikið efliir
Spírað fyrsta flokks útsæði,
ódýrt, til sölu á Borgarholts-
braut 40, Kópavogi.
Eitt herb. og eldhús
óskast til leigu fyrir kær-
ustupar. Tilboðum sé skilað
fyrir föstudag kl. 5 á afgr.
biaðsins, merktum: „Prúð
— 201“.
Nauðungaruppboð
verður haldið að Brautar-
holti 22, hér í bænum, föstu-
daginn 28. þ. m. kl. 2 e. h.,
og verða seldar eftirtaldar
bifreiðar eftir kröfu toll-
stjórans í Reykjavík og Guð-
mundar Péturssonar hdl.:
R-348, R-532, R-634, R-988,
R-1050, R-1767, R-2068,
R-2480, R-2624, R-2977,
R-4134 og R-4328. Greiðsla
fari fram við hamarshögg.
Borgarfógetinn í Reykjavík.
Kr. 5,75
Hvitar kvenhosur.
Verð aðeins kr. 5,75 parið.
Ódýri markaðurinn,
Templarasundi 3 og
Laugavegi 143.
Vantar
Stórt tjald
Uppl. í síma 82863.
BarnaþB’íhjól
til $ölu.
Uppl. í síma 9852.
BARNAVAGN
til sölu. — Ódýr.
Uppl. í síma 5038.
Holiendincg
sem dvelst hér um stundar-
sakir vantar góða stofu,
lítið herbergi og eldunar-
pláss. Tiiboð sendist Mbl.
fyrir 25. þ. m., merkt: „Ró-
legur — 203“.
Trókassatf
til sölu.
Skóver/.lun B. Stefánssonar,
Laugavegí 22.
HALDA
Skrifstofu-
ritvél
sem ný til sölu með tæki-
færisverði. Sími 3198.
120 tonna skip
til sölu. Mjög hentugt til
síldveiða. Tiiboð sendist af-
greiðslu Mbl. fyrir mánu-
dag, merkt: „XT — 204“.
ATHUGIÐ
Ef þið þurfið að iáta mála
þök, þá hringið í síma
9746.
Karlmannsreiðhjól til söiu
á Frakkastíg 22.
Ýmsar gerðir af kjöljárni
fyrirliggjandi.
J. B. Pétursson.
Blikksmiðja og sfáltunnu-
gerð, Ægisgötu 7.
Þvottaefnið heitir
WEGOLIN
Reynið pakka strax í dag
og þér undrizt árangurinn.
Einkaumboð:
Þórður H. Teitsson,
Grettisgötu 3. — Sími 80360.
H4IMSA-
GLUGGAKAPPINN
ViSarkappinn meS tré-
rcnnibrautinni er aðeins
framleiddur hjá okkur.
HANSA H.f.
Laugavegi 105. Sími 8-1525.
Sitjandi: Þóra Steingrímsdóttir, Rvík, Edda Jónsdóttir, Rvík,
Kristín Árnadóttir, Rvík, Gerður Kristjánsdóttir, Akureyri, Torf-
hildur Jósepsdóttir, Torfufelli, Eyjaf., Ingibjörg Jónsdóttir, Rvík.
Standandi: Anna Pála Guðmundsdóttir, Sauðárkróki, Margrét
Gísladóttir, Akureyri, Guðrún Jónsdóttir, Akureyri, Oddný Ólafs-
dóttir, Rvík, Agnete Simson, Rvík, Pálína Magnúsdóttir, Björgum,
Eyjaf., Nanna Steindórsdóttir, Hauganesi, Eyjaf., Ólína Halldórs-
dóttir, Akureyri.
,Jy hefi ekki hlegil eins ftáii
í einu síðastlilin tíu ár‘
44
segir ein líu ára Laugalandsmey
EINHVERJAR ár.ægjulegustu
minningar, sem í hugann
koma, þegar lagt hefir verið út á
lífsins djúp, eru frá skólaárunum,
ærslum þeirra og æfintýrum. Að
sjálfsögðu verður skólinn að hafá
verið skemmtilegur og stjórnarlið
hans gott, til þess að þar fái mað-
ur einhvers notið, en, góða skóla-
félaga finnum við ailsstaðar í
hvaða skóla sem.er. Misjafnt er
þó hve langvinnur sá kunnings-
skapur er, sem stofnað er til á
skóiaárunum. Sumir hittast eftir
allmörg ár, þá í misjöfnum stöð-
um í þjóðfélaginu, og þekkjast
varla. Aðrir sjást reglulega með
tiltölulega fárra ára millibili, enn
aðrir heyja lífsbaráttuna svo
nærri hver öðrum, að skólakunn-
ingsskapurinn verður að vináttu,
sem heist um lang't árabil, og síð-
ast en ekki sízt, skólafélagar, og
þá auðvitað karl og kona, stofna
til hjúskapar sín í millum.
IIÚSMÆÐRASKÓLANEMAR
IIAFA SÉRSTÖÐU
Ein tegund skóla er það þó,
sem hefir sérstöðu í þessu efni,
ekki þó hvað snertir ánægjulegar
minningar og skemmtilegt skóla-
lif, heidur samband nemandanna
sín á milli, eftir að skóianum lýk-
ur. Þetta eru húsmæðraskólarnir.
Námsmeyjarnar koma hvaðan-
æfa að af landinu, þær eru að
vestan og sunnan og austan og
norðan. Skólatíminn er stuttur,
aðeins tvö ár, og síðan tvístrast
hópurinn á ný. Stúdentar hittast
oftast á 5—10 ára fresti. Það eru
virðulegir prestar, læknar, lög-
fræðingar, verkfræðingar og aðr-
ir embættismenn, sem finnst upp-
lyfting í því að gera sér glaðan
dag saman og þá oft með hinum
nýbökuðu stúdentum. En hús-
mæðurnar, sem voru á Löngu-
mýri, Blönduósi, Laugalandi, eða
í Reykjavík eiga nú börn á öllum
aidri og heimili fyrir að sjá. Hús-
móðirin getur ekki hlaupið að
heiman fyrifvaralaust. Já, hús-
mæðraskólameýjarnar hverfa
eins og Austurstrætisdætur
Tóma^ar:
„og . ein var máske úr sveit og
send til baka
og svo eru þær sem barnavögnum
aka.“
GERI AÐRIR GRAUTAR-
SKÓLAR BETUR
Það vakti þess vegna talsverða
athygli, þegar 10 ára Laugalands-
meyjar komu hingað til bæjarins
um síðastliðr.p hpigi og héldu hér
og frammi á Laugalandi hátíðlegt
að nú eru liðin 10 ár frá því að
þær útskrifuðust úr sínum graut-
arskóla. Þetta var fönguleg sveit
kvenna, 14 talsins, af 32, sem út-
skrifuðust á því herrans ári 1944.
Hver einasta þessara Laugalands-
meyja eru nú mönnum gefnar og
eiga samtals 70 börn. Geri aðrir
grautarskólar betur!
VIÐ GLAUM OG GUEÐI
AÐ LAUGALANDI
Þessi fríði frúahópur*hélt nú
fram að Laugalandi og sat þar í
dýrlegum fagnaði síðastliðinn
sunnudag (9. maí) frá bádegi til
miðnættis. Voru þar ræður flutt-
ar, snætt og drukkið og ýmislegt
sér til gamans gjört. Forstöðu-
kona húsmæðraskólans, fr. Lene
Hallgrímsdóttir ávarpaði gestina
og ennfremur hélt séra Benjamín
Kristjánsson ræðu. Ræddi hann
um það, að samheldni nemenda,
eftir að þeir væru horfnir út á
vettvang lífsins, væri einkenni
góðra skóla. Núverandi náms-
meyjar skólans sýndu eldri stöll-
um sínum þjóðdansa og jitterbug
og var gerður góður rómur að
skemmtan þeirra. Um daginn sátu
gestirnir boð séra Benjamíns og
frúar hans að prestssetrinu að
Laugalandi. Frú Gerður Kristjáns
dóttir þakkaði móttökur aliar
fyrir hönd þeirra frúnna, en þær
færðu skólanum að gjöf lista-
verkið „Tákn æskunnar og gleð-
innar“, eftir Ásmund Sveinsson
myndhöggvara, ennfremur silfur
skjöld til minningar um látna
skólasystur, Ólöfu Snæbjörns-
dóttur.
Að loknum skemmtilegum degi
var haldið til Akureyrar með við-
komu á Ytri-Tjörnum, hjá frú
Þuríði Kristjánsdóttur húsfreyju
þar, en hún var vefnaðarkennari
í skólanum í námstíð þeirra 10
ára meyja.
EINSTÆÐUR ATBURÐUR
Þessi heimsókn í Laugalands-
skóla er merkur atburður í spgu
skólans, því að þetta er í fyrsta
sinn sem stór hópur eldri náms-
meyja sækja hann heim í tilefní
br ottskráningarafmælis þaðan.
Ennfrernur rmjn þetta í fyrsta
skipti, sem námsmeyjar nokkurs
búsmjeðraskóla gera siíkt.
Ekki er að. efa að skemmtileg
hefir þessi stund þeirra frúnna
verið, þvi að ein þeirra lét þau
orð falla, að húrriiefði ekki hlegið
eins mikið i einu i síðastliðin
10 á~.
iréf ti! Hfeh: ?
Utanför Skogga
FYRIR frman mig liggur eintate
af Morgunblaðinu frá 23. apríl.
Það er nú svo sem ekki í frá-
sógur færandi, en það sem mér-
verður .starsýnt á, er mynd a£
höfði Skugga skagfirska gæðings.
ins, er nú hefir af eiganda sínum.
og ráðamönnum verið tekinn.
burtu frá æskustöðvum sínum Og-
átthögum, Skagafirðinum fagra
og grösuga og ráðstafað tii æfi-
langrar útlegðar og dvalar í fram.
andi landi. Úr svip hans má lesa.
ur.drun, ctta og djúpa sorg.
Það væri synd að spgja að ís-
lenzki 'heslurinn hafi.fyrr né síö-
ar átt sér marga málsvara, og er
þeir um siðir koma fram a sjón-
arsviðið virðist áhugi þeirra aðal-
lega beinast að bví, að koma þeim
lifandi út úr landinu, skapa og'
opna a ný markaði fyrir íslenzfc;
hross í sem flestum löndum, vit-
andi ekki annað uni afdrif þeirra
en það að fyrir þá hafa fengist
nokkrar vesælar . krónur, — nú
síðast sú hugmynd að safna sam-
an nokkrum úrvals gæðingum,
og kenna Skotum þá einu sönnu
reiðlist. Þvílík umhyggja fyrir
þeirri þjpð.
Ef til vill geðjast þeim ensku-
mælandi þegnum betur að góð-
hestunum okkar, en þorskinum
fyrirlitna, í öllu falli er nú til—
raunin gerð. Þetta er næsta kát-
brosleg uppástunga og lítill vin-
argreiði af ráðunautum bless-
aðra hestanna okkar. Ég vildi
óska, að sem flestir væru naér
sammála með það, að koma beri
í veg fyrir að nokkur íslenzkui*
hestur, verði seldur og sendur
burt úr landi sínu og okkar.
Látum Skota sjálfa sjá um
reiðskóla sína Spánverja með allt
sitt viðurstyggilega „úyrplagerj"
Þjóðverja Pólverja og allar aðr-
ar þjóðir annast ræktun landa
sinna og aðrar þarfir án aðstoðar
okkar litlu hugrökku vina Og
félaga, er verið hafa hjálpar-
liella os yndisauki þjóðarinnar
í gegnum raðir aldanna. .
íslenzka þjóðin mun aldrei
auðgast af nauðungarsölu hrossa
sinna, — en hitt. er svo annað
mál,.að hrossaeign og hrossarækt
landsmanna þarf að komast í ann
að og betra horf en verið hefir,
fyrst og fremst þannig aá ekhi
verði iengur offramlejðsla á
hrossum, og að þeim að lokura
verði sýnd sú sjálfsagða mannúð,
að hvert hross eigi sér eiganda
og ábyrgðarmann, er skyldur sé
að annast afkomu þess og þarfir,
sem annars búpenings, en láta
ekki skeika að sköpuðu um líí
þess og líðan og setji hrossin á
Guð og gaddinn eins og of oft
hefir verið gert. Innanlands er
nægur markaður fyrir kjöt þeirra
hrossa, er umfram eru nauðsyn-
lega eign landsmanna.
Eiginlega finnst mér að sá tími
muni nú kominn, að við ættum
að sjá og" skilja, hver vansæmd
og skömm okkur er það og hefir
verið, hversu grátt við höfum oft
og margsinnis leikið blessaða
hestana okkar og illa goldið þeim
góða fylgd og dygga þjónustu.
Brjótum nú biað og búum sem
best að þeim, ekki með lofgerð-
um í ræði’ og riti, dauðum minnis
varða og öðrum fánýtum hégóma,
er þeim kemur að litlu gagni, —
heldur með raunhæfum aðgerð-
um, bættum hag þeirra og auknu
öryggi, svo að orðin klakaklár
og útigangshross verði ekki
lengur til í íslenzku máli.
Innrætum unga fólkinu skiln-
ing pg vin.arþel í garð hestsins.
sem og allra annarra.pkkar mál-
lausu vina.
íslenzki hesturinn eingöngu
fyrir íslendinga. Ekkert brask,
engin landkvnning eða auglýs-
| ingafargan á hans kostnað.
Pæyhjavjk, 5. mai.
Sigurlaug Björnsdóttir.
£
BEZT AÐ AVGLÝSA
t MORGVmLAÐWU