Morgunblaðið - 20.05.1954, Blaðsíða 14

14
UORGVfÍBLABlB
Fimmtudagur 20. maí 1954
Skugginn og tindurinn
SK LDSAGA EFTIR RICHARD MASON
F ramhaldssagan 41
Hún fór til mannsins og talaði
við hann. Tveimur eða þremur
mínútum síðar kom hún til hans.
„Þetta er maðurinn, sem ég
giftist næstum því.“
„Langar þig ekki til að dansa
við hann?“
Hún hristi höfuðið. „Ég var
þúin að komast að þeirri niður-
stöðu að ég dygði ekki til góð-
verka.“ Þag var eins og skugga
drægi yfir svip hennar. ,.Ég vildi
að ég væri þannig gerð að ég gæti
fórnað mér .fyrir aðra. Hann er
ágætur, þegar hann hættir að sýn
ast meiri en hann er. Ég hefði
getað hjálpað honum mikið.“
„Það er ég viss um.“
„En ég er ekki nógu góð í mér
til þess. Ég er ómöguleg, Douglas.
Sérðu það ekki?“
„Bjóstu hjá honum?“
Hún hristi höfuðið. „Samt
reyndist ég honum illa. Ég sveik
hann.“
„Vegna þess að þú giftist hon-
lim ekki?“
„Vegna þess að ég lét hann
halda að ég mundi kannske gift-
ast honum.“
„Það var bara í tvo daga“,
sagði Douglas.
Þau dönsuðu saman aftur. I
seinna skiptið þrýsti hún sér fast
að honum og sagði:
„Sendu mig heim, Douglas."
„Ég skal fylgja þér heim“, sagði
hann.
„Heim að dyrunum11, sagði hún.
„Douglas, ég er ómöguleg. Bara
heim að dyrunum.“
Þau fóru út í bílinn. Húsið þar
sem hún bjó var ekki langt frá
skemmtistaðnum. Hann stöðvaði
bílinn spölkorn frá dyrunum.
„Douglas, ég hef gefið þér
hræðilega undir fótinn.“
„Það þurfti ekki til.“
„Vig hefðum ekki átt að
dansa.“
„Á ég að skilja við þig hér?“
„Já, Douglas. Þú getur kornið
upp, ef þig langar til en það er
til einskis. Ég er ómöguleg, og
þessi staður er ómögulegur. Því
gleymir þú mér ekki alveg?“
„Ég kem aftur í næstu viku“,
sagði hann. „Þú verður vonandi
ekki flogin út í veður og vind?“
„Það held ég ekki.“
„Við gætum verið saman allan
daginn. Við gætum siglt út á
höfnina.“
„Ég skal ekki taka mér það
nærri, þó þú skiptir um skoðun
og komir ekki“, sagði hún.
„En ég tek mér það nærri ef
þú skiptir um skoðun .. en ég
skal reyna að bera mig vel.“
„Jæja, Douglas . . vertu sæll.“
Hann sat eftir úti í bílnum
mjög hamingjusamur, en samt
var eins og eitthvað farg hvíldi
á honum, vegna þess að heil vika
var eins og eilífð og hann vissi
ekki, hverju hann átti að trúa.
Hann vissi ekki, hvort Judy vildi
hitta hann aftur eða hvort hún
vildi að hann færi núna.
Allt í einu rak gamall negri
höfuðið inn um bílrúðuna hjá
honum. Hann var meþ skemmdar
tennur og remmuna lagði út úr
honum.
„Langai yður til að komast á
skemmtilegan stað, herra minn?“
„Nei“, sagði hann.
Negrinn rak höfuðið lengra inn.
„Eruð þér alveg viss....“.
„Farðu til fjandans.“
Honum leið illa alla nóttina.
Hann hugsaði um manninn sem
hvaut. Og hann hugsaði um mann
inn sem Judy hafði ætlað að gift
ast. Hann velti því fyrir sér, hvort
ekki hefði verið neitt meira á
milli þeirra .... hún var þannig
gerð að hún mundi geta gefið
sjálfa sig fyrir góðmennskuna
eina. Þá datt honum í hug að það
væri kannske bara fyrir góð-
mennsku að hún hafði sýnt hon-
um hlýju og hann reyndi að rifja
upp allt sem hún hafði sagt við
hann, og hvernig hljómurinn
hafði verið í rödd hennar.
j Hann svaf lítið um nóttina en
bylti sér á allar hliðar.
| Næsta morgun var hann kom-
inn á bókasafnið þegar þjónustu-
stúlkan hjá Pawley kom inn.
I „Það er verið að spyrja um yð-
ur í símann hjá Pawley", sagði
hún.
I Hann flýtti sér niður eftir.
• Þetta var í fyrsta sinn sem hringt
hafði verið til hans síðan hann
kom í skólann og hann var viss
I um að þetta væri Judy, sem ætl-
I aði að segja honum að hún gæti
ekki hitt hann í næstu viku. Til
allrar hamingju var hvorki Paw-
j ley né konan hans á skrifstofunni.
. Hann tók upp tólið.
| „Ég veit að ég átti ekki að
hringja“ sagði Judy. „Er nokkur
þarna hjá þér?“
„Nei, enginn.“
„Ó, Douglas“, sagði hún. „Ég
skammast mín svo hræðilega fyr-
ir hvernig ég hagaði mér í gær-
kveldi. Fannst þér ég ekki voða-
leg? Það getur varla verið að þú
viljir hitta mig aftur í næstu
viku?“. Hann svaraði því til að
j víst vildi hann það. „Er það áreið
anlegt? Ég gat ekki verið viss.
Ég vissi ekki nema þú hefðir bara
j viljað vera vingjarnlegur við mig
af meðaumkun vegna þess að ég
fór að segja þér frá sjálfri mér.“
Hann hló þegar hann lagði frá
sér tólið og þegar hann kom út
í sólskinið, fannst honum öll ver-
öldin brosa við sér.
9. KAFLI
Guðsþjónustan var klukkan 11
á sunnudagsmorgna í bókasafn-
inu, en klukkan var orðin fimm
mínútur yfir ellefu og presturinn j
var ekki kominn. Pawley leit á
úrið. |
„Jæja, Lockwood, ég held að
það sé bezt að þér farið og athug- j
ið hvað hefur komið fyrir.“
Allir vissu, hvað fyrir hafði
komið, vegna þess að það var
sama sagan að minnsta kosti
þriðja hvern sunnudag. Gamla
Austin-bifreiðin, sem presturinn
ferðaðist með, hafði gefist upp
einhvers staðar í brekkunni.
Morgan hafði gefið margskonar
skýringar á þessu fyrirbrigði, að
bíllinn skyldi alltaf bila þriðja
hvern sunnudag. Hann hafði rak-
ið orsökina til veðurfarsins, rak-
ans í loftinu, færðarinnar á veg-
inum, en ekki tekizt að sanna
neitt. Hann viðurkenndi loks sjálf
ur að hann fyndi enga ákveðna
skýringu. j
Douglas lagði af stað í skólabíln
um með sex eða átta af börnun-
um. Þau voru vön að skiptast á
um að fá að fara með honum. Þeg
ar þau voru komin 3—4 mílur |
niður hæðina, sáu þau hvar prest-
urinn stóð, þolinmæðin uppmál-
uð, við hliðina á bifreiðinni.
Gufustrók lagði upp úr vatns-
kassanum á Austin-bílnum. Bíl-
arnir voru bundnir saman og
Austin-bíllinn dreginn upp það
sem eftir var brekkunnar. Þrem
stundarfjórðungum síðar hófst
guðsþjónustan.
Börnunum var í sjálfsvald sett,
hvort þau vildu sækja þær eða
ekki. Þegar rigning var og slæmt
veður voru þær mannfleiri, en
þegar vel viðraði, var of margt
úti fyrir sem dró athygli barn-
anna frá guðdóminum og þá hafði
presturinn stundum ekki nema
nokkrar stúlknanna fyrir áheyr-
endur. Pawley hafði þá tekig það
ráð að bjóða þeim sem voru við
guðsþjónustuna heim til sín þar J
sem þeim var boðið súkkulaði og
límonaði og þessi ráðstöfun varð

Kóngsdóttirin fagra
EINU sinni var kóngur og drottning í ríki sínu. Þau áttu sér
dóttur eina barna, sem þótti bera af öðrum stúlkum í rík-
inu sakir fríðleika og gáfna. Og eins og gefur auga leið, var
hún ekki aðeins augasteinn foreldra sinna heldur einnig
allra þegnanna.
Stúlkan var alin upp í góðum siðum, og voru beztu kenn- (
arar í ríkinu látnir kenna henni fagrar listir, og nema úr
hinum stórbrotnustu bókmenntum, sem völ var á. — Margir
kóngssynir frá nærliggjandi ríkjum höfðu beðið hennar,
en enginn þeirra þótti henni boðlegur. Einnig höfðu kóngs-
synir úr fjarlægari löndum beðið um hönd hennar, en hún
gaf þeim öllum afsvar.
Nú var það eitt sinn sem oftar, að kóngsdóttirin var á
skemmtigöngu í hallargarðinum. Hún var um það bil að
snúa heimleiðis, þegar ókunnugur maður vatt sér að henni,
tók með hendinni um munn hennar svo að hún gæti ekki
gefið frá sér hljóð, og flýtti sér allt hvað af tók í burtu með
kóngsdótturina í fanginu.
Frá þessum atburði sagði hirðmey kóngsdótturinnar, sem
hafði verið með henni, þegar þetta vildi til. Hún varð hins
vegar svo hrædd, að hún þorði ekki einu sinni að kalla á
hjálp. Það var engu líkara en hún gæti ekki gefið frá sér
hljóð, eftir því, sem hún sagði síðar frá.
Fjölmennu herliði var nú stefnt út til að leita kóngsdótt-
urinnar. Einnig tók hópur borgarbúa þátt í leitinni, en
þrátt fyrir gaumgæfilega leit um alla borgina, fannst kóngs-
dóttirin fagra hvergi. _
Mikil sorg varð nú um allt ríkið, ekki hvað sízt hjá kóngi
og drottningu, sem lögðust í rúmið af harmi. — Hverjum
þeim, sem fyndi kóngsdótturina, var heitið stórri fjái-
upphæð.
Renuzit
Hreinsiefnið
fæst í næstu búð.
Þegar þvo skal eða hreinsa fatnað, gólf-
teppi, áklæði eða gluggatjöld, má ekki láta
vatn í RENUZIT, en þvo úr því eins og það
er, enda er þá öruggt að efnið hleypur
ekki. En til þess að þvo glugga er gott að
láta einn bolla af RENUZIT í eina fötu af
vatni. Kemisk hreinsið föt yðar heima á
fljótan og ódýran máta úr RENUZIT
hreinsiefni. — Allir, sem reyna það eru
ánægðir.
Heildsölubirgðir hjá
KRISTJÁNSSON H.F,
Borgartúni 8 — Reykjavík — Sími 2800.

Wilton gólfteppi
Lítið notað 4x5 yards, til sölu. — Tilboð merkt:
„Wilton — 157“, sendist afgr blaðsins fyrir
laugardag.
Keflavík — Nágrenni |
■'
r ■
Höfum fengið mikið af bifreiðavarahlutum og öðru |
til bifreiða. — Önnumst raflagnir í hús, skip og verk- «j
smiðjur. — Hverskonar viðgerðir og breytingar á eldri -|
■
raflögnum, ennfremur viðgerðir á heimilistækjum. :|
j!
Raftækjavinnust. Elding
Hafnargötu 15, Keflavík.
a
BÓNDUFTIÐ
Scndið pantanir strax j
væntanlegt næstu daga :
Einkaumhoð:
1
*
ÞORÐIJR H. TEITSSON
Grettisgötu 3 — Sími 80360