Morgunblaðið - 19.03.1964, Blaðsíða 18

18
MORCUNBLADIÐ
Fimmtudagttr 19. Tnarz 1964
/r
Utgefendur
Háskólamenntaður maður, vanur þýðingum, óskar
eftir starfi við bóka- eða greina þýðingar. —
Tilboð sendist afgr. Mbl., merkt: „9206“.
Kynning
Maður í góðri stöðu og sem á íbúð, óskar að kynnast
konu með hjónaband í huga. Má hafa með sér barn.
Æskilegur aldur 35—43 ára. Tilboð, með nauðsyn-
legum upplýsingum og símanúmeri, ásamt mynd,
sem verður endursend, sendist afgr. Mbl. fyrir 23.
þ.m., merkt: „Samstarf — 3142“.
Bolstrimarverkstæði
í fullum gangi ásamt 5 herb. einbýlishúsi, til sölu
í Kópavogi.
Steinn Jonsson hdl.
Lögfræðiskrifstofa — Fasteignasala
Kirkjuhvoli. — Símar 14951 o gl9090.
Símavarsla
Stúlku vantar nú þegar til símavörzlu. — Vélritun-
arkunnátta æskileg.
^ KR. HHISTJÁNSSDN H.F.
U M B 0 fl H SU-DURLANÐSBRAUI 2 • SÍMI 3 53 00

Jarðarför eiginkonu minnar, móður, ömmu og
tengdamóður
STEINUNNAR GUÐRÚNAR EIRÍKSDÓTTUR
Glerárgötu 2
sem lézt 12. marz, verður gerð frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 20. marz kl. 2 e.h.
Stefán Stefánsson,
Sigurlaug Stefánsdóttir, Steinn Stefánsson,
Ingibjörg Guðmundsdóttir,
Eiginmaður minn
VALGEIR SIGURÐSSON
húsgagnasmiður
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstúdaginn 20.
marz kl. 1,30 e.h. — Fyrir hönd systkina og annarra
vandamanna.
Lovísa Pálsdótitr,
Oddný Valgeirsdóttir
og stjúpbörn.
Faðir okkar, tengdafaðir og afi
HALLDÓR GUNNLÖGSSON
andaðist að Borgarsjúkrahúsinu 18. þ.m.
Margrét Halldórsdóttir, Guðmundur Ingvi Halldórsson,
Dóra Halldórsdóttir, Bragi Brynjólfsson,
og barnaböm.
JON FRIÐRIKSSON
frá Bakkakoti í Víðidal
andaðist að heimiii síiju Norðurgötu 19, Akureyri, 17.
marz. — Jarðarförin auglýst síðar.
Jófríður Jónasdóttir,
böm og systkini hms látna.
Innilega þökkum við öllum, nær og fjær, sem heiðr-
uðu minningu móður okkar
MARGRÉTAR GUÐMUNDSDÓTTUR
með nærveru sinni við jarðarför hennar.
Böm binnar látnu.
Þökkum samúð og vinsemd við andlát og jarðarför
JÓNU HÁLFDÁNARDÓTTUR
Bjöm Ólafsson og systkini.
Albanía heldur áfram að
bjóða Rússlandi birginn
Eftii Edword
N Ý J A S TI atburðurinn í deilu
Rússa og Albana, þegar stjómin
í Tirana tók í sínar hendur af-
ganginn af sovézku sendiráðs-
byggingunum, virðist algjörlega
fulikomna viðskilnað þessara
tveggja ríkja. Og Albanía heidur
velli, enda þótt hún sé smæst og
veikust af kommúnistaríkjunum
og mest háð efnahagsaðstoð frá
Sovétríkjunum af þeim öllum.
Og, það sem er merkilegra:
enda þótt forustumenn Aibana
hafi afneitað Rússum — með orð
bragði, sem er miklu hvassara og
fordæmingarfullra en Júgóslavar
nokkru sinni beittu, þegar deila
þeirra við Stalin stóð sem hæst
— þá hefur Albanía enn tengsl og
nokkur verzlunarsambönd við
a.m.k. sum leppríkin í Austur-
Evrópu, Pólland, Búlgariu, Aust-
ur-Þýzkaland og — vel að
merkja — Rúmeníu.
Þar sem Albanía hefur ávallt
verið talin einungis peð í hinu
mikla tafli milli Kína og Sovét-
ríkjanna, þá hefur mjög lítilli
athygli verið beint til hinnar ein-
kennilegu stöðu landsins sjálfs.
Þegar Enver Hoxha stóð upp í
Kreml, í nóvember 1960, og ásak-
aði Krúsjeff í áheyrn fulltrúa 81
kommúnistaflokks fyrir sviksemi
við minningu Stalins og komm-
únistahreyfinguna í heild, sem og
fyrir að reyna að svelta Albani
til hlýðni, þá iitu menn einungis
á þetta sem tilraun til stuðnings
við Kína.
Þegar Krúsjeff réðst opinber-
lega á albönsku stjórnina með á-
• hressir
m kœiir
Sas&adúyertinQ
Crankshaw
líka æsilegu orðbragði á 22.
flokksþingi kommúnistaflokks-
ins, í október 1961, þá var heim-
urinn svo upptekinn að fylgjast
með málaflækjum kinversk-rúss-
nesku deilunnar, að allir, sáu
Kína þar sem Albanía var og
spurðu án afláts, hvað í ósköpun-
um Albanía væri eiginlega að
gera á þessum vettvangi.
En Albanía hefur sín eigin
sjónarmið, enda þótt landið sé
frumstætt, fjöllum þakið og
pressað á milli Grikklands, Júgó-
slavíu og sævar. Tilvera þess og
viðnám sem andsovézks komm-
únistaríkis, færa Krúsjeff vanda-
mál, sem í það minnsta færa út
átakasviðið milli Moskvu og Pek-
ing og espa einnig átökin. Kín-
verjum er það vel ljóst og eru
Enver Hoxha
reiðubúnir að færa fómir til að
verja þetta litla, fjarlæga land
falli. Fleiri kommúnistaflokkar
kunna að vera sama sinnis, sér-
staklega sá rúmanski.
Vilhjálmur Þýzkalandskeisari
talaði að vísu fyrirlitlega um
Albaníu og spurði af mælsku,
hvernig nokkrum gæti dottið í
hug að fara í stríð vegna „þess-
ara vesölu geitarhaga við Scut-
ari“. En austurríska keisaradæm-
ið, Serbía og Ítalía toguðust inn-
virðulega á um þetta litla land.
ítalir voru að leita sér að fótfestu
á austurströnd Adriahafsins, Serb
ar vildu fá aðgang að sjó, og
Austurríkismenn voru nánast að
sækjast eftir hvorutveggja.
Eftir fyrri heimsstyrjöldina
varðveitti Albanía sjálfstæði sitt
undir Zog konungi, en við sigur
kommúnista 1946 virtist svo sem
júgóslavneskir kommúnistar og
albanskir mundu starfa saman í
vináttu. Það voru ekki til meiri
Stalinistar í allri Austur-Evrópu
en Tító og Enver Hoxha.
En eftir útskúfun Títós 1948,
varð staða Albaníu afskaplega
erfið. Hún stóð andspænis óvini
við hin fjöllóttu landamæri. Á
hinn bóginn var návist rúss-
neskra kafbáta og herskipa í höfn
um Albaníu viðvarandi hótun við
Tító.
Enn syrti þó í álinn. Albönum
var án efa kunnugt um, að áður
en deila Rússa og Júgóslava hófst,
hafði Stalin stungið upp á því á
kaldrifjaðan hátt, að Júgóslavar
gerðu rétt í að gleypa Albaníu. Og
þegar Krúsjeff hafði jafnað deil-
una við Júgóslava, þá gerðu
Albanir þá óþægilegu uppgötvun
að svipuð hugsun kynni að end-
urfæðast.
Krúsjeff sýndi, að hann
gat ráðgast leynilega við
erkiendurskoðunarsinnan Tító
um æskileik þess að fella erki-
Stalinistan Rakosi í Ungverja-
landi. Úr því að hann gat þetta,
þá gat hann einnig séð í gegnum
fingur við byltingu til að fella
Hoxha og, ef til vill, komið
Albaníu undir júgóslavnesk á-
hrif. Og í rauninni leikur mjög
sterkur grunur á því, að einmitt
slík stjórnarbylting hafi verið á-
formuð, enda þótt ekki sé vitað,
hvort Tító hefur verið með í
þeim ráðum.
Þannig hafði Hoxha tvær rík-
ar ástæður til að hefja upp Stalin
og stalíniskar aðferðir og gera
bandalag við Kína. Hann getur
ekki gert sér vonir um að halda
niðri hinum viltu og óstýrilátu
fjallabúum, nema beita hinni
mestu hörku. Því enda þótt lands
búar séu nú meir en ein og hálf
milljón og fjölgi um 3% á ári
hverju, og enda þótt landið sé að
breytast með furðanlegum hr^jða
úr fátæku landbúnaðarlaridi í
hálf-iðnvætt land, þá er þar ekki
Nikita Krúsjeff
skipulegt þjóðfélag í okkar skiln-
ingi. Á hinn bóginn geta Albanir
því aðeins gert sér vonir inn að
halda velli gegn Rússum og
einnig Júgóslövum, að þéir njóti
stuðnings Kínverja.
Albanía er annað og meira en
bitbein stórveldanna. Hún er
miðstöð sérstakra erfiðieika fyrir
Krúsjeff. Fyrir atbeina þessa
litla lands hefur Kína tryggt sér
fótfestu í Evrópu, og þar sem
sjálfstæðishreyfingar verða æ
meira áberandi innan kommún-
ísku ríkjasamsteypunnar í Ev-
rópu, þá getur innbyrðis sam-
band Albaníu og hinna kommún-
istaríkjanna truflað virkni alls
kerfisins og haft meira en tákn-
ræna þýðingu. Þannig gætir
albanskra áhrifa nú þegar í
Rúmeníu, en Rúmenía er greini-
lega að reyna að tefla Kína fram
gegn Rússlandi í þeim tiigangi
að láta ekki „Comecon" (Efna-
hagsbandalag Austur-Evrópu. —<
Þýð.) gleypa sig.
Crente Hydrante frá
verndar og fegrar húðina.
s\ Sérfræðingar gefa ráð með val vöru.
LAUGAVEGI 25. — UPPI. — SÍMI 22138.