Morgunblaðið - 18.04.1964, Blaðsíða 18

18
MORGUN BIAÐIÐ
Laugardagur 18. apríl 1964
Mínar beztu hjartans þakkir vil ég íæra ykkur öllum,
sem með vinsemd og kærleika gléddu mig á 80 ára af-
naæli mínu. — É>akka viðtöl, bióm, skeyti og gjafir.
Guð blessi ykkur öll.
Jómna Schiöth.
Skrifsíofur okkar
eru fEuttar
i Ingólfsstræti 1a
(hús Félagsprent-
smiðjunar. Gengt
Gamla biói)
Ólcrfur Gíslason & Co hf.
IngóKsstræti 1A — Sími 18370.
Lokað í dag
(laugardag) vegna jarðarfarar.
Þvottahúsið
Skyrtur & Sloppar
Brautarholti 2.

Eiginmaður minn
SIGVALDI THORDABSON
arkitekt,
lézt I Landsspítalanum 16. þessa mánaðar.
Kamma N. Thordarson.
Móðursystir mín
INGIBJÖBG ÞOBKELSDÓTTIR
Eskihliíl 8,
andaðist í gær, 17. apríL
Geir Jónasson.
Móðir mín, tengdamóðir og amma okkar
SIGRÍÐUR FINNSDÓTTIR
Ránargötu 26,
lézt 16. apríl siðastliðinn.
Dagmar og Þarvaldur Jacobsen,
Sigriður og Sverrir Bergmann,
Katrín og Egill Jacobsen.
Systir okkar
KRISTÍN KRISTJÁNSDÓTTIR
frá Rauðkollsstöðum
sem andaðist 14. þ.m. verður jarðsungin frá Fossvogs-
kirkju mánudaginn 20. apríl kl. 10,30.
Ingibjörg og Hákon Kristjánsson.
Brú á Hvalfjörð
GAMALT máltæki segir: 'Betri
er krókur en kelda“. Á margan
hátt höfum við íslendingar lifað
eftir þessari kenningu. Og ástæð-
an er augljós. Vegna fámennis og
fátæktar höfum við ekki haft
efni á því að brúa kelduna. Þess-
vegna urðum við að fara krókinn.
Ekki sízt hefur þetta gilt í vega-
málum okkar og mun vafalaust
gilda enn um iangt skeið. Við
höfum ekki fjárhagslega getu til
þess að gera kelduna okkur und-
irgefna á sama hátt og stórar og
auðugar þjóðir.
Á hinn bóginn verðum við að
gera okkur það Ijóst, að framtíð-
in mun gera sívaxandi kröfur til
styttri vega og betri. Við það
eykst hraðinn í umferðinni, við
spörum tíma, við spörum eids-
neyti, við spörum viðhald á þeim
tækjum, sem um vegina fara.
Krafa framtíðarinnar verður því
þessi: Brúið kelduna til þess að
spara okkur krókinn.
Einn af þeim krókum, sem
margir þurfa að taka á sig í dag,
er leiðin inn fyrir Hvalfjörð, fög-
ur leið og tignarleg, en löng og
stundum illfær og jafnvel hættu-
leg. Snjóar, svell og skriðuhlaup
eru þar suma vetur alloft Þránd-
ur í Götu.
Þjóðvegurinn um Hvalfjörð er
ein af fjölförnustu leiðum hér á
landi. Það hlýtur því að verða
eitt af verkefnum vegagerðarinn-
ar á næstu áratugum að setja
varanlegt slitlag á þennan veg,
úr steinsteypu eða öðru efni. Slík
aðgerð hlýtur ailtaf að verða
mjög kostnaðarsöm. Krókurinn
um Hvalfjörð verður dýr. Við
verðum að brúa kelduna.
Brýr á Hvalfjörð koma að mín-
um dómi til greina á 3 stöðum.
f fyrsta lagi yfir Botnsvog ná-
lægt Þyrilsey. Vegalengdin yfir
voginn er nálægt 1 km. Dýpi við
stórstraumsfjöru víðast undir 5
metrum. Mundi sennilega vera
auðvelt með sanddæluskipi að
gera uppfyllingu yfir voginn. Við
þetta mundu sparast tveir verstu
áfangar á Hvalfjarðarleið —
Þyrilshlíð og Múlafjali.
í öðru lagi úr Þyrilsnesi í
Hvítanes. Vegalengd þar yfir er
um 1,6 km. Dýpi við stórstraums-
fjöru er víðast milli 10 og 20 m,
en sums staðar minna. Trúlega
mætti gera brúna að mestu leyti
með uppfyllingu frá sanddælu-
skipi eða frá landi. Við þetta
mundi leiðin um Hvalfjörð stytt-
ast um ca. 9 km.
í þriðja lagi frá Hvalfjarðar-
strönd rétt utan við bæinn
Hrafnabjörg og yfir í Hvammsey.
Vegalengdin þar yfir er um 1,6
km. Dýpt fjarðarins þvert yfir er
í stórum dráttum þannig, miðað
við stórstraumsfjöru:
0,7 km eru með 0—10 m dýpi
0,3 km eru með 10—20 m dýpi
0,6 km eru með yfir 20 m dýpi
Vafalaust mundi nokkuð af
leiðinni vera gert með uppfyll-
ingu frá dæluskipi, en skipgeng
brú yrði að vera þar sem dýpið
er mest. Þessi leið mundi stytta
veginn um Hvalfjörð um ca. 20
km.
Ég beld, að óhætt sé að full-
yrða, að brú á Hvalfjörð verði
gerð. Hitt er svo reikningsdæmi
fyrir vegaverkfræðinga og stjórn
málamenn okkar að reikna út,
hvenær sú brú verður byggð og
hvar. Til þess að standast vexti
og afborganir af láni til slíkrar
brúarframkvæmda mætti hugsa
sér þá leið, sem víða er farin er-
lendis, að taka brúartoll af þeim
sem þar eiga leið um.
Ég vil að lokum benda á það,
að leiðin yfir í Hvammsey er til-
tölulega nálægt því að vera beint
framhald af þjóðveginum yfir
Dragann og niður Skorradal, en
sá vegur er, að mig minnir, um
16 km styttri en leiðin út fyrir
Hafnarfjall. Þessir tveir áfangar
mundu því stytta Hvalfjörð um
36 km til hagnaðar fyrir þá
mörgu, sem eiga leið milli Suður-
lands annars vegar og hins vegar
Vesturlands, Norðurlands og
Austfjarða.
Guðm. Jónsson,
Hvanneyri.
Guðmundur
Minningarorð
GÖFUGUR og tryggur sam-
ferðamaður er 'horfinn oss sjón-
am. En óg trúi því eins og hann
gerði, að hann lifi áfram hjá
Guði og föður voruim Jesú Kristi.
Hann fann að eilifðarneistinn
býr með oss öllum og fyrir hann
megnum vér að gefa lifinu gildi
fyrir oss öll.
Guðrmundur Marinó Ólafsson,
fyrrv. póstur andaðist 11. þ. m.
á sjúkradeild Elliheimilisins, en
þar hafði hann legið síðan í
ágúst f. á., en fram til þess hafði
hann verið heilsuhraustur.
Hann var fæddur að Þrastar-
hóli í Arnarneshreppi í Eyjafjarð
arsýslu 15. júlí 1878. Faðir hans,
Olafur Jóhannsson og móðir
Guðrún Guðmundsdóttir, voru
fátæk og ólst þvi sonurinn að
miklu leyti upp hjá öðrum, að
mestu í Öxnadal .Systkinin voru
6 og lifa enn 4 þeirra, 2 bræður í
Ameríku og 2 systur í Skagafirði.
Snemma þótti Guðmundur lið-
tækur og ofurhugi að hverju
sem hann gekk, en þó munu
hestar honum snemma hafa verið
verið hugþekkir og kærir og því
munu póstferðir fljótt hafa orð-
ið honum áhugamál.
Hann var Siglufjarðarpóstur
um 3 ár. Um 3 vetur var hann
með Sigurjóni Sumarliðasyni
norðanpósti og í síðustu ferð
Kristjáns á Jódísarstöðum, en
upp frá því 1920-31 var hann
norðanpóstur frá Akureyri að
Stað í Hrútafirði. Vann hann á
þeim árum mörg afrek sem í
minnum munu höfð, m. a. er
hann einn með sína pósthesta
komst yfir á skammt frá Stað
í Hrútafirði og þótti það alveg
einsdæmi. Bkki þótti hitt minna
afrek er hann komst heilu og
höldnu yfir Vatnsskarð og reyndi
þá mjög á vaskleik hans, út-
sjón og þrautseigju, sem aldrei
brást. Hesta átti hann ætíð
ágæta og fór sérstaklega vel með
þá, enda var þess brýn þörf, í
svo langar og oft ótrúlega
strangar ferðir. Guðmundur var
þrígiftur. Fyrsta kona hans var
Anna Jónasdóttir frá Varma-
vatnshólum í Öxnadal. Eignuð-
ust þau 6 börn og eru 2 þeirra
á lífi, Líney húsfr. á Þúfna-
völlum í Eyjaf. og Skarpbéðinn,
bóndi að Garði í Aðaldal. Anna
andaðist 1916.
Önnur kona hans var Ásta
Jónina Daníelsdóttir frá Ólafs-
firði f. 14. maí 1900. Giftust
M. Olafsson
þau 1918 í Ólafsfirði og eign-
uðust þau 4 böm. Gunnlaugur
giftur og búsettur á íeafirði,
Sigurður og Edda gift og búsett
í Reykjavík og Guðrún gift J.
Milier kaupsýslumanni í New
Jersey og dóttirin Edda er einnig
gíft þar. Ásta andaðist 1934.
Guðmundur flutti hingað til
bæjarins árið 1941 og dvaldi hér
upp frá því og stundaði hér ýmsa
vinnu. Sérstaklega var hann
eftirsóttur til sláttar, enda var
hann mikill og góður sláttumað-
ur og við öil störf var hann öt-
ull og áhugasamur og hinn mesti
afreksmaður. Hinn 15. júlí 1944
kvongaðist hann skagfirzkri
konu, Þorbjörgu Sigurjónsdóttur
og reyndist hún manni sínum
ætíð með ágætum, til hinstu
stundar.
Guðmundur var hinn mesti
gleðimaður og hvers mann hug-
Ijúfi og eftirminnilegur öllum er
kynntust honum vegna góð-
mennsku hans og kærleika.
Góður og guðhræddur maður
er horfinn oss sjónum, sem við
öll biðjum Guð að biessa að
eilífu.
Steindór Gunnlaugsson.
Signðor Gaðnadóttir fró Hvorami
f. 28. okt 1900.
d. 4. marz 1964.
Kveðja frá systrum hennar
ÆSKUMINNINGAR ok'kar eru
bjartar. Heima á Hvammi áttum
við margar unaðsstundir. Við
minnumst margs frá bemsku-
heimili okkar. Og við vitum, að
þangað leitaði hugur þinn oft úr
fjarska. Þú minntist oft á ánægju
stundirnar heima. Þú sagðir
sjálf: „í rauninni lifi ég á hverj-
um jólum mín æskujól með
pabba og mömmu og systkinum.
Heima nutum við jólanna í
úhyggjuleysi sem börn“. Þetta
voru þín eigin orð og undir þau
getum við allar tekið. Þar öðl-
uðumst við hamingju, bjartsýni
og trú hjá ástrí'kum foreldrum.
Þetta varð kjölfesta lífs þíns.
Hvar sem þú komst, fylltist allt
af bjartsýni og gleði. Þá heillaðir
alla með lífsgleði þinni. En æsku
dagarnir liðu, þú hlauzt að
hverfa að 'heiman. 27 ára fluttist
þú á fjarlægt hérað og haslaðir
þér völl í nýju umhverfi við hlið
ágætismanns, Páls Jónssonar,
skólastjóra í Höfðakaupstað.
Okkur fannst þú vera langt í
burtu frá okkur. Við söknuðum
þín sáran, en það var eins og við
hefðum engan tíma til að sakna
þín, svo mjög hlök'kuðum við til
endiurfundanna við þig, tii hverr-
ar komu þinnar til Suðurlands.
„En að heilsast og kveðjast það
er lífsins saga“.
Og það er sem þú standir nú
við hlið okkar, þegar við förum
að rifja upp gamlar minningar.
Og okkur finnst, að þú svarir öil-
um spurningum okikar með
geislandi brosi. Þannig varst þú,
og þannig verður þú í minningu
okkar. Við þökkum þér systir.
Guð blessi þig.
Við sendum eiginmanni og
börnum innilegar samúðarkveðj-
Þrír sækja um
Oddaprestakall
Nýlega var útrunninn umsókn
arfrestur um Oddaprestaíkall í
Rangárvallaprófastsdæmi. Um-
sækjendur um preistakaliið erir
þrír.
Sr. Gisli Brynjólfsson, frv.
prófastur.
Sr. Óskar Finnbogason, sóknar
prestur að Stðarhrauni.
Sr. Stefán Lárusson, sóknar-
prestur að Núpi.
Sigurgeir Sigurjónsson
hæstaréttarlógmaður.
Málflutningsskrifstofa
Óðmsgötu 4 — simi 11043