Morgunblaðið - 26.07.1964, Side 9

Morgunblaðið - 26.07.1964, Side 9
 Sunnudagur 26. júlí 1964 MORGU N BLAÐIÐ 9 MmiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiimiitiMiiimiiimiiiuiiimiiMiiiiMiiiiiiiiiimiHMumiuiiitiimiiiiii mmmiimiimiimmiiimiiiiiiiiiiimMimimimimmiiiiimmimiiimiiiiimiimiiiiiimiimuimiiimiimmiiimiimiiiiiiiiumiiimiiiiiimiiii iii iii iiiiiii iii i iii iii i iii iuifiiiii ii iii ii it Magnús Þorgilsson, bókari, gælir við stóðið sitt. — Sjáðu þessa rauðu. Hún er að norðan. Það . frítímum mínum. mesta ánægjan. — Og alið suma þeirra upp? — Já, ég vil helzt ala þá upp sjálfur. Ég vil að þeir fái gott uppeldi fyrstu tvo vet- urna að minnsta kosti, svo þeir nái snemma þroska og þá er óhætt að treysta því að þeir eru ekki illa upp aldir. Svo hefur þetta mikið gildi þegar maður temur hestana sjálfur, en ég hef alla jafna gert það, einnig tamið ögn fyrir aðra. Mikill hluti tamn- ingarinnar er umgengnin við hestana. — Og þú átt konu og börn? Hvað segja þau um hesta- mennskuna? — Konan hefir alltaf haft gaman af hestum. Hún ólst tipp hjá afa sínum Guðmundi Böðvarssyni kaupmanni, en hann var kunnur hestamaður og ég hafði mikið bæði gagn og gaman að kynnast hon- um. Börnin eiga orðið hestana með mér og ríða út sér til gamans. Austur á Fossi í Grímsnesi finnum við hross Magnúsar. Við hervæðumst, því úti er húðarrigning. Við eltumst við hrossin nokkra stund þar til við með hjálp ljósmyndar- ans getum króað þau af í horni. — Sjáðu þessa dökkrauðu með blesótta folaldinu. Ég fór gagngert norður í Skaga- fjörð til að velja mér hana. Hún var þá tveggja vetra, átti að vera folaldslaus, en er kom fram á vetur, í fyrra gekk hún með folaldi, og það er þessi litla blesótta. Hryss- an er norðan úr Skagafirði og folaldið af Svaðastaðakyni eins og móðirin. Svo á ég þessa rauðu með brúna fol- aldinu. Faðir þess er frá Flat- artungu. Ég trúi ekki öðru en það verði vilji í þeim litla. Þannig ræðir Magnús um hrossin sín. Hann kallar þá dökkrauðu Lady. Og víst er hún höfðingleg í bragði. Þarna höfum við kynnzt of urlítið manni, sem er alhliða hestamaður, elur hrossin upp, temur þau, hirðir og hrærist með þeim daginn út og dag- inn inn. Magnús fer um hverja helgi austur í Gríms- nes og stundum í miðri viku. Á veturna hefir hann hross- in hjá sér hér í Reykjavík. Árni Björnsson læknir á Landsspítalanum er kominn heim klukkan átta um kvöld- ið og er strax fáanlegur til að fara með okkur upp að Völlum á Kjalarnesi til að líta á hestana og bregða sér á bak. Skúrir og dumbungsveður hefur engin áhrif á það. Blési hans verður fyrir valinu. — Þróttmikill, viljugur og gang prúður hestur. — Ég eignaðist ekki hest fyrr en 1958. Keypti þá þenn- an blesótta austur undir Eyja fjöllum af viljakyni og réðist í að temja hann sjálfur. Senni lega hefir þetta verið gamall draumur frá því ég var ungl- ingur í sveit austur í Fljóts- hlíð. Þá reið unga fólkið út um helgar og stundum inn i Þórsmörk. Það voru skemmti- legir tímar. — En hvað veldur að þú ræðst í að fá þér hest fyrir 6 árum þá orðinn 35 ára gam all og temur hann sjálfur. — Ég veit það ekki. Þetta hefir líklega búið í.mér frá æskuárunum. Og svo félags- skapur við menn, sem höfðu yndi af og áttu hesta. una við hesta? — Já. Þorlákur Ottesen átti hest, sem skarst á fæti, er við vorum á ferðalagi. Ég saum- aði sárið saman og allt fór vel. — Hefir fjölskyldan gaman af hestum? — Já, við eigum núna þrjé hesta og konan og krakkarn- ir hafa líka gaman af þessu. Ég vil í þessu sambandi geta þess að ég hef verið að hug- leiða hvað væri hægt að gera fyrir framtíð hestaménnsk- unnar og unglingana, því þeirra er framtíðin í þessu efni. Það þarf að skapa ungl- ingunum aðstöðu, sæmilega ó- dýra, þar sem þeir geta sjálf ir fengið að hirða sína hesta undir eftirliti. Því verður ekki neitað að eins og er, er þetta nokkuð dýrt sport fyrir þá sem ekki geta hirt um hesta sína sjálfir, og þeir eru að sjálfsögðu færri, sem það geta. Einn meginkosturinn við hestamennskuna er að hana má stunda allt að 10 mánuði ársins og þar hefir hún kosti fram yfir laxveiðar og aðra veiðimennsku. En hesta- mennskan er timafrek, ef hennar á að njóta, og því þarf að hafa mikinn áhuga á henni, til að hún verði manni til. ánægju. >— Hverjir eru minnisstæð- astir atburðir úr þinni hesta- mennsku? — Sennilega er það frá þeim tíma er við riðum út á lánshestum hér uppi í Mos- fellssveit skömmu eftir að ég kom heim frá Svíþjóð. Þá rið um við gjarna út fram á nótt. Það var unaðslegt þetta vor, hlýtt og góðviðrasamt. Mér er sérstaklega minnisstætt er við riðum út um lágnættið og hestarnir óðu dalalæðuna í kvið. Af atburðum man ég bezt, er við Þorlákur Ottesen eltum strokuhesta, sem hlupu frá okkur inn við Tungnaá. Við þurftum að elta klárana á þeysireið 10 km. veg. Stroku hestarnir hlupu fram brekku, en við gátum stytt okkur leið og farið yfir sandfláka og kom ist á hlið við þá. Þegar svo var komið mátti heita að hest arnir, sem við riðum, væru uppgefnir. Þorlákur hafði tvo til reiðar og er við námum staðar kastaði hann sér yfir á hinn hestinn, sem hann teymdi, án þess að snerta jörð ina og þeysti á honum ber- bakt upp í brekkuna, stökk af baki, hljóp upp brekkuna og tókst að ná tveimur fremstu hestunum. Mér er þetta einstaklega minnisstætt vegna snarræðis gamla manns ins, sem kominn var hátt á sjötugsaldur. Þar með ljúkum við þ'essu rabbi við þrjá hestamenn. Vonandi gefur það ofurlitla innsýn í yndisheim hesta- mennskunnar, þar sem hún er stunduð af hjartans lyst. — vig. Ámi Björnsson, læknir, á Blesa. — Enn á Blesa eru mér allir vegir færir. (Ljósm.: Ól. K. M.) í þér gildi fyrir starf eins Hér fær sonurinn líka mjólkursopa. — Hvert finnst hestamennskunnar mann, sem vinnur og þú? , — Hin algera afslöppun. Þetta lokar huganum frá því sem daglega fylgir starfinu, hvort það eru áhyggjur eða eitthvað annað. Maður hreins ar hugann og hvílir hann um leið. — En hvernig fórst þú ó- vanur að temja hestmn? — Ég fékkst við það á morgnana áður en vinnan byrjaði á spítalanum og að- ferðirnar voru kannske ekki eins og þrautvanir hestamenn hefðu tamið, en það gekk samt. Ég byrjaði t.d. á því að láta elzta strákinn minn á bak hestinum og Blesi henti honum beint í fangið á mér, en ég setti strákinn á bak aft ur og þá hrekkjaði Blesi ekki aftur og hefir aldrei gert. Ég sá um að hafa hendur á drengnum, ef eitthvað bæri út af. — Hefirðu einhverntíma get að notað handlækniskunnátt- tllllllltllllMllllllllllllllllllilMIIIIIMIIIIIIIIHIIIHIIHIMHtlHMIMIHlfllH llltlllHlAÍnMMIItlMMIII Ml<liIIIi111llllilllllIII111é11lláIMIIIi11•••11•IIIII■III111III1111111111111■||• | f11■ i, 1111, 2/o herb. íbúd í kjallara í Hlíðunum, með sér hitaveitu. Fæst í skiptum fyrir 4ra herb. íbúð, fullgerða, eða tilbúna undir tréverk. — Milliliðalaust. — Milligjöf eft ir samkomulagi. — Tilboð sendist Mbl. sem fyrst, merkt: „íbúð—1860“. Chevrolet ‘46 fólksbíll til sölú. Selst í heilu lagi, eða til niðurrifs. Nýlega uppgerð vél. A sama stað er einnig til sölu kvikmyndasýningarvél 8 mm. ásamt tilheyrandi. Upp- lýsingar í síma 92 8125. I IIIIIIIIIII11111111IIIIII111111ItllllllIIIII•lll■||ll•lll|ll•l|•|lllIIIll|l•■lll|•l||•••t•l•|l|•!HIIII••lll íbúð til leigu Til leigu er 4ra herbergja 130 ferm. nýstandsett íbúð á 2. hæð í fjórbýlishúsi í Hlíðun- um. Teppi á stofum og for- stofu. — Tilboð er greini fjöl- skyldustærð sendist fyrir 30. þ. m., merkt: „4722“. Fnmerki Kaupir hæsta verði isi. frí- merki. J. S. Kvaran (búsettur Villa Islandia, Solymar, Torre- molinos, Spáni). — Til við- tals í síma 23522 kl. 17—18, á öðrum tíma í Austurbrún 2, II. hæð, íbúð nr. 4.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.